نوشته ها در دسته بندی: گیاهان

گیاه برگ‌انجیری

برگ انجیری گلی مناسب برای منازل و نامناسب برای ادارا ت ودفاتر و شرکت ها  است.  چند گونه از فیلودندرون با برگهای پهن و بریدگی های عمیق در گلفروشی ها موجود است که همه آنها تحت نام برگ انجیری به فروش می‌رسند،  ولی در گیاه شناسی که اساس طبقه بندی روی گل و دستگاه زایشی است ممکن است دو گیاه ظاهرا مشابه دو نام مختلف را به خود اختصاص دهند،  در هر صورت آن گیاهان با هر نامی که عرضه شوند در این نیازها مشترکند.  هوای گرم و مرطوب ایده‌آل آنهاست،  تغییرات درجه حرارت را به راحتی می‌پذیرند، ریشه‌های هوایی آنها احتیاج به تغذیه و تکیه‌گاه خزه‌دار دارند،  برای افراد مبتدی گیاهانی مناسب هستند.

نیازها:

نور :نزدیک پنجره با نور غیرمستقیم نیم سایه، نیم آفتاب نور دلخواه این گیاه است، مواظب اشعه مستقیم افتاب باشید. نور کم باعث کم شدن بریدگیهای برگ شده و از زیبایی آن می کاهد.

دما :اگرچه تا ۱۰ درجه سانتی‌گراد مقاومت دارد ولی کمتر از ۱۳ درجه را دوست ندارد، در تابستان تا حدود ۳۰ درجه مقاومت می‌کند ولی در درجات بالاتر باید غبارپاشی مداوم نمود.

آبیاری :آبیاری زیاده از اندازه برای این گیاه مضر و سطح خاک در فاصله دو آبیاری باید خشک شود، همیشه قبل از آبیاری رطوبت سطح خاک را بازدید کنید.

رطوبت: در تابستان هفته‌ای دو تا سه بار و در زمستان هر هفته یکبار نیاز به غبارپاشی دارد، از آب ولرم و سبک فاقد املاح جهت غبارپاشی استفاده کنید. بهترین رطوبت ساخت جزیره در زیر گلدان است.

تغذیه:  تغذیه بیش از اندازه باعث تجمع املاح در خاک می‌شود. در هر ماه یکبار تغذیه کنید.

خاک مناسب :خاک سبک و آماده کاشت یا کمپوست بهترین و مناسب‌ترین محیط برای رشد ریشه این گیاه است.

تعویض گلدان: هر ساله در فصل بهار بیرون زدن ریشه از زیر گلدان و  با شروع فصل رشد احتیاج به تعویض گلدان دارد. در سالهای بعد با سنگین شدن گلدان تعویض خاک سطح گلدان با خاک نو و غنی پیشنهاد میگردد.

تمیز نمودن برگها: برگها را با احتیاط با پارچه یا اسفنج مرطوب تمیز نمایید، از مواد براق کننده شیمیایی حداکثر هر ماه یکبار استفاده کنید.

تکثیر :گرفتن قلمه در بهار، هر قلمه سه گره داشته باشد و در دمای ۲۳ درجه ریشه دار گردد.

عوارض و درمان:

رشد گیاه متوقف شده است:  نور کافی نیست، گلدان را به محل پرنورتری منتقل نمایید.

لکه‌های قهوه ای در وسط یا حاشیه ی برگها نمایان شده اند: در آفتاب غبارپاشی کرده‌اید، عبور نور از قطرات آب به جای مانده روی برگها مانند عبور از شیشه است که به برگها صدمه می‌زند، در سایه غبارپاشی کنید، برگهای صدمه دیده را با کارد تیز تا انتها قطع کنید.

بعضی از برگها شکاف طبیعی هم ندارند: گیاه از گونه ی دیگری است و عدم شکاف عمیق در برگها کاملا طبیعی است.

زخم‌های سفید پنبه ای شکل روی برگها دیده میشوند: عامل ان حشره افت است، با سم حشره کش نفوذی هر دو هفته یکبار گیاه را سم پاشی کنید تا علائم بر طرف گردند.

برگهای زیرین زرد رنگ و سپس قهوه ای می‌شوند که شدت آن در زمستان بیشتر است: آبیاری بیش از اندازه عامل آن است، اجازه دهید سطح خاک گلدان در فاصله بین دو آبیاری کاملا خشک شود سپس آبیاری را با مقدار کمتری انجام دهید، هر دو هفته یکبار آبیاری کافی است، زهکش را بازدید کنید.

برگها بدشکل و شکافدار می‌شوند: گیاه را از محل پر تردد خارج کنید، صدمات فیزیکی عامل آن است.

برگها خشک و چروک دار هستند: گیاه تشنه و هوا خشک است، فورا آبیاری نمایید.

لکه‌های سیاه و زخم مانند روی برگها است: هوا سرد است، گیاه را به محل گرمتری منتقل کنید.

برگها رنگ پریده اند: احتیاج به تغذیه ی مصنوعی دارد. گیاه از کمبود عناصر در خاک رنج می‌برد، هر سه هفته یکبار طبق دستور با کودهای مخصوص گیاه را تغذیه کنید.

برگها رنگ پریده و سطح زیرین انها دارای تار عنکبوت است: عامل آن کنه ریز قرمز است. گیاه را با سم کنه‌کش طبق دستور هر ۲ هفته یکبار سمپاشی کنید تا علائم بر طرف گردد. غبارپاشی بهصوص  زیر سطح برگها در کاهاش آفت موثر است.

نوک برکها قهوه‌ای رنگ می‌شود: گیاه تشنه است، فورا ابیاری کنید، همیشه خاک گلدان را بازدید کنید. بخصوص در تابستان که نیاز به ‌ب بیشتر دارد.

ریشه های هوایی گیاه را هرگز قطع نکنید، بلکه با نصب قیم خزه دار  ‌نها را وادار به فرورفتن در خزه مرطوب نمایید.

گیاه دراسنا دارای 40 گونه مختلف از درختچه های همیشه سبزاست. اغلب گونه‌های این جنس نخل مانند بوده و ریشه‌هایی دارند که درتمام طول،  قطر یکسانی دارند و به رنگ زرد نارنجی می‌باشد. گونه marginata نسبت به شرایط مختلف آپارتمانی بسیار مقاوم است. برگهایش خشن و سبز رنگ هستند و گاهی دارای نوارهائی به رنگ زرد یا قرمز متمایل به قهوه ای هستند. در مواقعی که خطوط زرد برگ زیاد باشد گیاه احتیاج به نور بیشتری دارد.

انواع گونه ها

برخی از انواع گیاه دراسنا به این نام ها شناخته می‌شوند:

• مارگیناتا (marginata)،
• درمنسیس (deremensis) با برگ های باریک با حاشیه های سفید یا زرد،
• دراکو (draco) با برگ های سبز و سفت،
• رفلکسا (reflexa) گیاه هندی با حاشیه های زرد روی برگ های سبز
• فرگرنس(fragrans) برگ های متنوع با نوار زرد،  این گیاه گاهی به نام درخت تیتانیوم نیز شهرت دارد.

تکثیر

دراسنا گاهی به صورت چند ساقه‌ای رشد می‌کند و بزرگ می‌شود و نیاز به هرس وکنترل دارد. این زمان برای تکثیر مناسب است. دراسنا را می‌توان از طریق قلمه‌های انتهایی ساقه و قلمه‌های ساقه‌ای تکثیر کرد. می‌توان از جوانه‌های به وجود آمده در پای گیاه نیز استفاده کرد. قلمه‌ها را به اندازه 10 تا 15 سانتیمتر،  با یک چاقوی تیز جدا کنید. قلمه‌ای ساقه‌ای را از ساقه یا بدون برگ بگیرید و به تکه های 5 تا 5/7 سانتیمتری تقسیم نمایید. هر تکه باید داری یک جوانه خفته باشد. مواظب باشید قطعات ساقه را وارونه در خاک نگذارید. اگر سمت پایین ساقه در خاک قرار نگیرد،  ریشه‌ای تولید نمی‌کند. هر قلمه را در پودر هورمون ریشه‌زایی فرو ببرید. برگهای زیادی را از ساقه جدا کنید. و هر قلمه را در گلدانی با قطر دهانه 9 سانتیمتر،  حاوی ورمی‌کمپوست مخصوص قلمه و بذر قرار دهید. قلمه ها را با کیسه پلاستیکی بپوشانید و در دمای 24 درجه سانتیگراد،  دور از تابش مستقیم خورشید نگاه دارید. پس از دو ماه که ریشه دهی انجام شد،  کیسه را بردارید و تغذیه مصنوعی را شروع کنید. بهترین زمان برای تکثیر دراسنا،  از اواسط تا اواخر بهار و یا اواخر تابستان تا اوایل پاییز است.

خاک:

این گیاه،  خاک کمی‌اسیدی را دوست دارد،  بنابراین برای ترکیب خاک ان از خاک باغچه به اضافه خاک برگ به اضافه شن یا پرلیت می‌توان استفاده کرد،  یا می‌توان از خاک‌های مخصوص گیاهان گلدانی که زهکش خوبی هم داشته باشند استفاده کرد. این گیاه را  در فصل رشد هر 3-2 هفته یکبار با یک کود مایع مخصوص گیاهان آپارتمانی و یا هر ماه با یک کودی مثل 10-10-10 تغذیه مصنوعی کرد. تعویض گلدان باید هر 3-2 سال یکبار با یک شماره بالاتر انجام شود.

آبیاری:

خاک سطح گلدان این گیاه جز در فصل زمستان باید همواره نمدار بماند. هفته ای 3-2 مرتبه آبیاری در تابستان و یکبار در زمستان کافی است. آب مورد استفاده برای آبیاری را 48 ساعت در ظرفی نگه دارید و بعد استفاده کنید.

نور:

گیاه را از نور مستقیم آفتاب محافظت کنید. در محیط هایی با نور روشن،  سرعت رشد گیاه سریع تر می‌شود و در نور کم هم گیاه می‌تواند زنده بماند.

دما:

دمای 24-15 درجه برای ان ایده آل است. با کاهش دما به زیر 12 درجه به گیاه صدمه وارد می‌شود و برگ ها شروع به ریزش می‌کنند تا این که گیاه می‌خشکد. در دماهای بالاتر از حد تحمل گیاه،  با اسپری آب بر روی برگ ها مانع سوختگی نوک برگ ها شوید.

عوارض و درمان

زخم‌های سفید پنبه‌ای شکل روی برگ‌ها و ساقه‌های گیاه مشاهده می‌شود: عامل ان حشره افت است،  هر دو هفته یکبار با سم حشره کش نفوذی طبق دستور گیاه را سمپاشی کنید،  گلدان را از مجاورت گیاهان دیگر دور کنید.

برگ‌ها زرد رنگ و پوسیده، ریشه در حال پوسیدن و گیاه خود را انداخته است: آبیاری بیش از اندازه عامل ان است،  اجازه دهید سطح خاک گلدان در فاصله بین دو ابیاری خشک شود،  سپس ابیاری نمایید،  زهکش را بازدید کنید.

برگ‌ها تغییر رنگ داده و لکه های قهوه ای روی انها مشاهده می‌شود: عامل ان حشره افت است، هر ماه یکبار با سم حشره کش نفوذی گیاه را طبق دستور سمپاشی کنید تا علائم بر طرف شوند.

حاشیه برگ‌های پائین زرد، نوک انها قهوه‌ای و سقوط می‌کنند: گیاه خیلی تشنه است، گلدان را برای مدت 15 دقیقه درون تشت پر از آب قرار دهید، آبیاری را تنظیم کنید.

برگ‌ها کمرنگ شده و می‌ریزند: هوا خیلی گرم و خشک است، گیاه را به محل خنک‌تری منتقل کنید، هفته‌ای سه بار در تابستان غبارپاشی کنید، گیاه را در معرض کوران قرار ندهید.

لکه‌های سوخته قهوه‌ای روی برگ‌ها مشاهده می‌شود: در افتاب غبارپاشی نکنید، قطرات اب در عبور دادن نور خورشید مانند ذره بین عمل میکنند.

ساقه از بالا شروع بهوسیدن نموده و برگها هم شروع به ریزش نموده اند: هوا خیلی سرد است، گیاه را به محل گرمتری منتقل کنید.

برگ‌ها رنگ خود را از دست داده اند :نور کافی نیست، گیاه را به محل روشن‌تری ببرید، مواظب اشعه مستقیم افتاب باشید.

برگ‌های جدید ریز هستند و رشد گیاه کند شده است:‌ احتیاج به تغذیه مصنوعی دارد، هر دو هفته یکبار طبق دستور عمل کنید.

برگ‌ها زرد و تار عنکبوت زیر انها مشاهده می‌شوند: کنه ریز قرمز عامل ان است، هر دو هفته یکبار با سم کنه کش طبق دستور گیاه را سمپاشی کنید، غبار پاشی در کاهش افت موثر است.

آفات و بیماری ها

کنه تار عنکبوتی می‌تواند موجب زرد شدن برگ‌ها و بستن تار عنکبوت در زیر برگ‌ها شود. تریپس نیز می‌تواند موجب کمرنگ شدن برگ‌ها و ظهور لکه‌های قهوه‌ای رنگ در پهنه برگ شود که می‌توان از سموم سیستماتیک برای مبارزه با این افت استفاده کرد. قارچ Fusarium moniliforme یکی از عوامل بیماری‌زای این گیاه است که موجب ایجاد نواحی زرد رنگ و یا قهوه‌ای تیره بر روی برگ‌ها و همچنین پوسیدگی قسمت اتصال برگ به ساقه می‌شود. البته این بیماری اغلب برگ‌های جوان گیاه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. لکه‌ها در این بیماری قهوه‌ای رنگ هستند اما حاشیه ای زرد رنگ دارند. بیماری پوسیدگی باکتریایی توسط باکتری Erwinia carotovora  نیز علائمی‌شبیه قارچ فوزاریوم ایجاد می‌کند. برخی دیگر از عوامل بیماری‌زای قارچی نیز وجود دارند که می‌توانند بیماری لکه برگی قارچی ایجاد کنند که در اثر انان لکه‌هایی زرد و یا قهوه‌ای بر روی برگ‌ها ایجاد می‌شود. بیماری‌هایی که یاد شدند معمولاً باعث مرگ گیاه نمی‌شوند اما می‌توانند باعث کاهش رشد و همچنین کاهش زیبایی گیاه شوند.

گیاهی با برگ بیضی نوک تیز و رگه‌های موازی سفید است. گونه‌های مختلفی دارد اما انواع علفی آن به عنوان گیاهان آپارتمانی پرورش داده می‌شوند. گونه مذكور بومی آمریكای جنوبی است و برگ‌های زیبا و مناسبی برای آویز دارد. این برگ‌ها تخم‌مرغی شكل، پهن و بدون دم‌برگ و به رنگ سبز روشن با نوارهای سفید یا كرم می‌باشند.

شرایط نگهداری

برای مراقبت از آن باید بدانید که هر 4 تا 7 روز یک‌بار به آبیاری نیاز دارد. نور کم و غبارپاشی ۲ هفته یک‌بار از دیگر نکاتی است که در نگهداری از آن باید مراعات کنید. برگ بیدی به سایه تا نور متوسط، گرمای زیاد، خاک همیشه خیس، رطوبت 50 تا 70 درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد. هوای سرد باعث نرم شدن و از بین رفتن برگ‌هایش می‌شود.

 کود مورد نیاز این گیاه را می‌توان به میزان 3 گرم در لیتر، هر دو هفته یك‌بار از فروردین تا مهر ماه، در اختیار گیاه قرار داد. اگر کود زیاد داده شود رنگ برگ‌ها کم رنگ می‌شود. خاک آن مخلوطی از خاک باغچه، ماسه و تورب، خاک مناسب برگ بیدی است.

این گیاه به سرعت در آب و یا خاک ریشه می‌دهد. از اواسط بهار تا اواخر تابستان كه گیاه مادری تجدید رشد كرده و شاخه‌های آن باید سرزنی و جوان شوند، می‌توانید شاخه‌های هرس شده را به طول 5/7 سانتیمتر جدا كرده و هر 5 قلمه را در گلدانی با قطر دهانه 9 سانتیمتر حاوی كمپوست خصوص بذر و قلمه قرار دهید.

خاک را نسبتا مرطوب كنید و گلدان را در دمای 18 درجه سانتیگراد و نور كافی نگه دارید. پس از 2 تا 3 هفته ریشه‌دهی انجام می‌شود و شما می‌توانید مقدار آبیاری را بیشتر كرده و با كود مایع آنها را تغذیه كنید. در شرایط مشابه، قلمه در آب نیز ریشه خوهند داد.

بیماری‌های برگ بیدی و درمان:

اگر زمانی كه از برگ بیدی نگهداری می‌كنید، مشاهده كردید برگ‌های آن نرم و آبكی شده و رنگ خود را از دست می‌دهند احتمال بدهید هوای سرد باعث یخ‌زدگی گیاه شده است.

برگ‌های این گیاه در اثر تغذیه مصنوعی بیش از اندازه، ضخیم سبز روشن می‌شوند. تغذیه را متوقف كنید، رنگ ابلق برگ‌ها، برمی‌گردد.

لكه‌های سوخته قهوه‌ای روی برگ‌ها در اثر مواد براق كننده شیمیایی حادث می‌شود. اگر نوک برگ‌ها به طرف بالا برگشت و سپس سقوط كرد حتما هوای محیط آن گرم و خشک بوده است. گلدان را به محل خنک‌تری ببرید و غبارپاشی را فراموش نكنید. قاعده ساقه نزدیک سطح خاک در اثر آبیاری زیاد و یا زهكش نامناسب، می‌پوسد.

در صورتی كه برگ‌ها بد شكل و چسبناک شدند و حشرات سبز رنگی هم اطراف گیاه دیده شد بهتر است هر دو هفته یكبار با یک حشره كش نفوذی سمپاشی صورت گیرد. در یک محیط خشک برگ‌های ترادسكانتیا قهوه‌ای را از تابش مستقیم خورشید در امان نگه دارید تا برگ‌ها رنگ پریده و دارای لكه‌های قهوه ای نشود.

یکی از گیاهانی که می‌شود در آب نگهداری کرد برگ بیدی است! اتفاقا سریع هم ریشه‌دار می‌شود و برگ اضافه می‌کند و از لبه شیشه آویزان می‌شود.
بعد از یک مدت که گیاهان در آب نگهداری می‌شوند برای اینکه بتوانند رشد خوبی داشته باشند و از بین نروند به مواد غذایی موجود در خاک احتیاج دارند، مانند ازت و فسفر و پتاسم و … که می‌توانید از فروشگاه‌های فروش بذر و سموم و کود کشاورزی تهیه کنید و به آب اضافه کنید.

برگ بیدی از گیاهان بسیار زیبایی است که راحت می‌توانید از آن قلمه بگیرید. ساقه‌های 10 سانتی از برگ بیدی را داخل آب بگذارید بعد از 10 روز ریشه داد داخل خاک بزنید.

گیاهی با برگ‌های کوچک و ساقه‌هایی پر از برگ است که ظرافتش آن را خاص می‌کند. برای نگهداری در آپارتمان و البته استفاده از دیوار سبز گیاه مناسبی است.

شرایط نگهداری:

نور: به نور متوسط و غیر مستقیم احتیاج دارد. نور ملایم صبح صدمه ای به آن وارد نمی‌کند و در سبزی و شادابی گیاه موثر است اما از تابش مستقیم و شدید نور خورشید دور نگه دارید که باعث قهوه ای شدن و سوختن برگ ها می‌شود.

آبیاری: به خشکی تا حدودی مقاوم است و به آبیاری متوسط احتیاج دارد، بهترین زمان آبیاری بعد از خشک شدن سطح خاک است. رطوبت‌دوست است، در محیط‌های مرطوب رشد بهتری دارد.

دما: دمای اتاق برای آن مناسب است و در صورت گرم تر شدن هوا به آبیاری دقت کنید تا خشکی نکشد. نسبت به سرما حساس است و اگر در دمای کمتر از چهار درجه قرار بگیرد برگ‌ها قهوه ای می شوند و می ریزند.

خاک: به خاکی سبک با زهکش بالا احتیاج دارد تا آب در اطراف ریشه باقی نماند و باعث از بین رفتن گیاه نشود. از ترکیبات سبک کننده خاک مثل خاک برگ و پرلیت در بستر آن به کار ببرید.

تکثیر: از طریق قلمه ساقه تکثیر می‌شود، قلمه‌ای به طول ده سانت تهیه کنید و در هورمون ریشه‌زایی فرو ببرید بعد در خاک سبک قرار بدهید و روی آن را با پلاستیک بپوشانید.

گیاه کم توقع که به زندگی بیابانی عادت دارد، بنابراین‌‌‌‌‌ می‌‌توانید با خیال راحت آن را در خانه بگذارید و به سفر بروید. این گیاه که به نخل دم اسبی و لیندا مشهور است، بو‌‌می‌جنوب غرب آمریکا و مکزیک است. برگ‌های آن باریک و کشیده و ضخیم و مقاوم‌‌، مجنون و آویزان و فنری است. این برگ‌ها سطح مقطع ک‌‌می‌دارند تا مانع از هدر رفتن آب گیاه شوند. حالت زیبای آن ناشی از سرازیر شدن برگ‌ها به طرف پایین به‌خصوص در سنین بالاست. انتهای ساقه ضخیم ‌‌‌‌‌ می‌‌شود و شکل عجیبی به خود‌‌‌ می‌گیرد و نام انگلیسی آن به معنی پای فیل به همین علت است. پایه بسیار بزرگ و ورم کرده گیاه، آب را در خود ذخیره‌‌‌‌‌ می‌‌نماید.

ارتفاع لیندا ممکن است به دو متر هم برسد. با بالا رفتن سن گیاه از ساقه آن جوانه‌هایی‌‌‌‌‌ می‌‌روید که به خاطر حفظ شکل و فرم آن باید فوراً حذف گردند. نگهداری از آن برای باغبان‌های آماتور نیز ساده است. رنگ برگ‌ها سبز تا سبز مایل به تیره و حالت زیبای لیندا ناشی از خمش برگ‌ها به طرف پایین به‌خصوص در سنین بالاست. رنگ گل‌های آن سفید مایل به کرم است و به ندرت و فقط بر روی گیاهان مسن به‌خصوص در تابستان ظاهر‌‌‌‌‌ می‌شود.

نگهداری از گیاه لیندا

تکثیر: کاشت بذر در خاک پیت در هوای گرم، ریشه‌دار نمودن جوانه‌های ظاهر شده روی ساقه

نور: در جایی از آپارتمان به خوبی رشد‌‌‌‌‌ ‌‌می‌کند که نور مستقیم خورشید به جز ماه‌های تیر و مرداد روزانه چهار ساعت یا بیشتر در آنجا بتابد. در شرایطی که پرورش آن با نور مصنوعی فراهم شود نباید از حداقل هشتصد شمع و مدت تابش آن از 12 ساعت در روز کمتر باشد.

رطوبت‌‌: در تمام طول سال هفته‌ای یک‌بار غبارپاشی کافی است، در مواقعی که درجه حرارت زیر 10 درجه است غبارپاشی نکنید.

درجه حرارت: درجه حرارت ایده‌آل بین 18 تا 25 درجه سانتی‌گراد است. البته درجه حرارت‌های متغیر بین 5 تا 30 درجه را نیز به خوبی تحمل‌‌‌‌‌ ‌‌می‌کند.

فصل تعویض گلدان: در صورت نیاز باید قبل از آغاز فعالیت مجدد گیاه در اوایل بهار در محیطی سربسته و بدون کوران انجام گیرد.

دما‌‌: حرارت بالا را دوست دارد اما با حرارت متوسط نیز سازگار است. در دامنه دمایی 12 تا 21 درجه رشد کرده و به سرما حساس است. دمای لازم برای زمستان حداقل در حدود 10 درجه سانتی‌گراد است‌‌.

آبیاری‌‌: به دلیل خصوصیات گیاه لیندا برای زیست در شرایط طبیعی خودش‌‌، گیاه لیندا قادر است تا یک سال آب را در ساقه خود ذخیره کند. بهتر است رطوبت خاک پایین باشد و خاک در بین دو آبیاری کاملا خشک شود‌‌. در طول فصل رشد بهتر است گیاه هر سه هفته یک‌بار آبیاری شود و در طول زمستان به نظر‌‌‌‌‌ می‌رسد که بار آبیاری برای گیاه کافی است یعنی به اندازه‌ای که مانع از پژمردگی برگ‌های گیاه شود‌‌. آبیاری بیش از حد به گیاه لیندا متداول‌ترین علت آسیب و نابودی گیاه است‌‌.

اگر روی برگ‌های لیندا آب ریخته شد سریع برگ‌ها را خشک کنید و اگر برگ‌ها را خشک نکردید و بیشترشان پژمرده شد، سعی کنید برگ‌های پژمرده را از بدنه‌اش جدا کنید و تا بیرون آمدن جوانه‌های جدید صبر کنید تا گیاهتان به وضع عادی برگردد در غیر این صورت گیاه را از دست داده‌اید.

لکه‌های قرمز را جدی بگیرید. شاید مهم ترین آفتی که لیندا را تهدید‌‌‌‌‌ ‌‌می‌کند، کنه قرمز باشد. اگر روی برگ‌های لیندا لکه‌های قرمز دیدید، با دستمالی این لکه‌ها را از روی ساقه‌ها بردارید. اگر سریع متوجه شوید کنه‌های قرمز دیگر نمی‌توانند پیشروی کنند.

یادتان باشد که این گل حمام کردن را دوست ندارد. پس هرگز روی برگ‌هایش آبپاشی نکنید! اما برای برداشتن لکه‌ها، اگر تعدادشان زیاد بود، یک لیتر آب را همراه با دو سه قطره مایع ظرفشویی، در یک بطری آبفشان ریخته و روی قسمت‌های قرمز آب‌پاشی کنید و خیلی سریع خشکش کنید در حین خشک کردن کنه‌ها از بدنه گل جدا‌‌‌‌‌ ‌‌می‌شوند. نگران نباشید این کنه‌ها برای سلامتی انسان خطری ندارند. بیماری‌ ‌که لیندا را تهدید‌‌‌‌‌ ‌‌می‌کند، پوسیدگی ریشه است که خود ما مسبب اصلی آن هستیم. ریشه‌های لیندا به غیر از آب به هوا هم احتیاج دارند. اگر‌‌‌‌‌ ‌‌می‌خواهید ریشه‌اش پوسیده شود و بمیرد، هر روز به آن آب بدهید در غیر این صورت هر بار صبر کنید تا سطح خاکش کاملا خشک شود.

متخصصان برای این گیاه خاک لیمونی تجویز‌‌‌‌‌ ‌‌می‌کنند اما این سوال پیش‌‌‌‌‌ ‌‌می‌آید که لیمونی دقیقا یعنی چه جور خاکی؟ خاک لوم یا لیمونی مخلوطی از خاک رس، شن و مواد آلی است و به طور کلی خاکی که پس از طغیان رودخانه‌ها در کنار آنها بجا‌‌‌‌‌ ‌‌می‌ماند خاک لیمونی گفته‌‌‌‌‌ ‌‌می‌شود. این خاک همان خاکی است که لیندا در بیابان‌های مکزیک با آن اخت شده و بسیار سبک است. البته باغبان‌ها به روش‌های مختلف برای لیندا ترکیب خاکی درست‌‌‌‌‌ ‌‌می‌کنند. اگر در مخلوط خاک لیمونی لیندا، پیت ماس و هوموس دیدید، تعجب نکنید. این مخلوط برای رشد گیاه ارزش تغذیه‌ای بالایی دارد.

عوارض و درمان:  

برگ‌های جدید ظاهر نمی‌شوند و گیاه پژمرده و خسته است: یا نور کافی نیست که در این صورت گلدان را به محل روشن‌تری منتقل کنید و یا اینکه تغذیه مصنوعی به تاخیر افتاده است،گیاه را طبق دستور تغذیه کنید.

برگ‌های سطوح خارجی زرد شده و یکی پس از دیگری‌‌‌‌‌ ‌‌می‌افتند: ابیاری بیش از اندازه انجام شده است، اجازه دهید سطح خاک گلدان در فاصله بین دو ابیاری خشک شود، زهکش را بازدید کنید، زیر گلدانی فاقد اب باشد.

ساقه منقبض و چروک است: گیاه تشنه است ،گلدان را درون تشت پر از اب قرار دهید، ابیاری را تنظیم کنید.

برگ‌ها خشک شده و‌‌‌‌‌ می‌ریزند: هوا خیلی گرم است، گیاه را به محل خنک‌تری منتقل کنید، غبارپاشی را فراموش نکنید.

لکه‌های سوخته روی برگ‌ها مشاهده‌‌‌‌‌ می‌شود: عامل ان غبارپاشی در افتاب است، در سایه غبارپاشی کنید.

لکه‌های قهوه‌ای در سطح زیرین برگ‌ها مشاهده‌‌‌‌‌ می‌شود: عامل ان افت است، هر ماه یک‌بار با سم حشره‌کش نفوذی طبق دستور سمپاشی کنید تا علائم از بین بروند، لکه‌ها را‌‌‌‌‌ می‌توانید با پنبه اغشته به محلول سم نیز مسموم کنید.

زخم‌های سفید رنگ پنبه‌ای در هر دو طرف برگ مشاهده‌‌‌‌‌ می‌شود: حمله افت باعث ان است، با سم حشره‌کش نفوذی هر 2 هفته یکبار سمپاشی و یا اینکه با پنبه خیس اغشته به محلول سم لکه‌ها را مسموم کنید.

برگ‌ها سقوط‌‌‌‌‌ می‌کنند: هوا خیلی سرد است،گیاه را به محل گرمتری منتقل کنی.

برگ‌های مجنون و اویزان دم اسبی لیندا در صورتی زیبا تر است که گلدان در بلندی و یا روی چهارپایه‌ای قرار گیرد، قاعده ضخیم و گوشتی ساقه زمانی کاملا نمایان است که گیاه به صورت سطحی در گلدان کاشت شود.

می‌گویند داشتن گیاه بامبو در خانه یا محل کار، شانس می‌آورد. صرف نظر از اینکه این گفته درست یا غلط باشد، بامبو گیاه جالبی است که نگه داشتنش در خانه لطف خود را دارد.
گیاهی که امروز به بامبو یا بامبوخوش‌شانس معروف است، از خانواده نی‌ها یا خیزران‌ها نیست و از تیره Dracaena است با نام علمی‌Dracaena sanderiana و به اسامی‌تجاری دیگری مانند دراسینای روبانی، بلژیکی همیشه سبز، یا گیاه روبانی و بالاخره بامبو خوش‌شانس شناخته می‌شود.
محل پیدایش این گیاه مناطق استوایی غرب آفریقا و نواحی کوچکی از آسیای جنوب شرقی است. در بوته‌های به هم فشرده رشد می‌کند و می‌تواند ارتفاعی بالاتر از ۱.۵ متر داشته‌باشد. معمولا برگ‌ها به درازای ۲۰ تا ۲۵ سانتی‌متر و عرض تا ۴ یا ۵ سانتی‌متری به رنگ سبز تیره یا ابلق به صورت سبز و سفید یا سبز و زرد دیده‌ می‌شوند.
در ایران می‌توان لیالستان لاهیجان، علی‌آباد (در فاصله سخت‌سر و تنکابن‌)، قاسم‌آباد رودسر و تقریبا بیشتر نقاط شمال کشور را از مساعدترین‌‌ مناطق رویش‌ بامبو به‌ محسوب نمود.
بامبو از چهار قسمت سطح‌ داخلی (دارای پوشش‌ نرم)، دیافراگم‌ (متصل‌کننده بخش‌های ‌ساقه‌ به‌یکدیگر) میانه‌ و پوشش‌ رویه‌ که‌ بسیار سخت و دیرشکن است‌ تشکیل شده و‌ دیافراگم‌کاملا فشرده‌ بوده‌ و آب در آن نفوذ نمی‌کند. البته بامبوهایی که درگل‌فروشی‌های تهران و شهرستان‌های بزرگ کشوربرای مصارف زینتی به فروش می‌رسند از انواع داخلی آن نیستند بلکه نوع خاصی از بامبو هستند که به «لاکی بامبو» شهرت دارند. نام علمی‌این نوع بامبو «دراسینا» است.

نگهداری بامبو در آب:

در روش نگهداری بامبو در آب نباید تمام ساقه را در آب قرارداد، بلکه باید فقط 3 تا 5 بند پایین آن در آب باشد. اگر تمام ساقه داخل آب قرار گیرد، ریشه تمام سطح ساقه را می‌پوشاند و این از زیبایی گیاه می‌کاهد.

برای نگهداری بامبو در آب معمولی ابتدا می‌باید حدود دو ساعت آب را کنار بگذارید تا کلر آن کاملاّ از بین برود، زیرا کلر آب باعث زرد شدن گیاهان سبز می‌شود. پس از گذشت مدت زمان یاد شده بامبو را در آن قرار دهید. هر 15 الی 20 روز یک بار باید آب گیاه بامبو را عوض کرد.
بامبو، املاح موجود در آب را جذب و به این ترتیب رشد می‌کند.

با تعویض آب، املاح مورد نیاز در اختیار گیاه قرار می‌گیرد و در نتیجه، رشد سریع تر را شاهد خواهید بود.

هرگز نباید از آب معدنی برای نگهداری بامبو استفاده کرد، زیرا آب معدنی دارای فلوئر است و وجود این ماده باعث زرد شدن گیاهان سبز می‌شود.

نگهداری در خاک ژله ای:

به منظور نگهداری گیاه بامبو در خاک ژله‌ای ابتدا باید بامبو را در آب قرار داد تا ریشه کند.
حدودا دو ماه ونیم پس از آنکه بامبو به ریشه نشست می‌توان آن را داخل خاک‌های ژله ای قرار داد.
در زمان‌هایی که قصد تعویض یا شارژ خاک ژله ای را داشتید، بامبو را داخل آب نگهداری کنید.
لازم به ذکر است در این روش نگهداری، املاح مورد نیاز بامبو از طریق خاک ژله ای تامین می‌شود.

کاشت بامبو در خاک:

گیاه بامبو فقط در خاک‌های مخصوص می‌تواند به زندگی ادامه دهد. از خصوصیات این نوع خاک‌ها، قابلیت نگهداری آب به مدت طولانی را می‌توان نام برد.

رشد بامبو در این خاک‌ها افزایش می‌یابد. بامبو، گیاهی است که در رطوبت 70 درصد در جنوب شرقی آسیا رشد می‌کند، اما با دمای معمولی داخل اتاق نیز سازگاری دارد، البته اگر قصد رسیدگی بیشتر و بهتر به این گیاه را دارید می‌توانید در زمان‌های مختلف، برگ‌های گیاه را با آب پاش مرطوب کنید.

بامبو، گیاهی است که هم از طریق ریشه و هم از طریق برگ تغذیه می‌کند. با پاشیدن آب روی آن در واقع شما به دو روش، مواد غذایی را به گیاه تزریق کرده اید؛ البته اگر می‌خواهید گیاه شما رشد بهتری داشته باشد، می‌توانید از قطره‌های تقویتی یا اسپری تغذیه استفاده کنید.

نورگیری:

گیاه بامبو نیاز به نور مستقیم خورشید ندارد. این گیاه کاملا آپارتمانی است و نوری در فاصله حدود 3 متر از پنجره‌ای که جلوی آن پرده کشیده شده، بهترین نور برای آن است.
بامبو با شرایط آب و هوایی ثابت، سازگار است. از این رو از نگهداری بامبو مقابل باد کولر، نزدیک بخاری یا شومینه و یا جلو دری که بعضی اوقات نسیمی‌ از لای آن می‌وزد، خودداری کنید و همچنین از جا به جا کردن آن بپرهیزید، چرا که این گیاه بعد از مدتی به مکانی که در آن قرار دارد عادت می‌کند و جابه‌جایی ممکن است ضربه جبران‌ناپذیری به گیاه وارد کند و باعث زرد شدن برگ‌های آن شود.

از بامبو به عنوان گیاهی اجتماعی یاد می‌شود. زمانی که تعداد زیادی از این گیاه در کنار یکدیگر قرار گیرد، سرعت رشد آن افزایش می‌یابد.

نکته قابل توجه اینکه رنگ‌ها بر روند رشد بامبو تاثیر بسیاری دارند که در اینجا به تأثیر دو رنگ قرمز و مشکی اشاره می‌کنیم:

رنگ قرمز:

اصولا گیاه بامبو به رنگ‌های شاد به خصوص قرمز واکنش مثبتی نشان می‌دهد.
تجربه نشان داده که اگر مکان نگهداری این گیاه با رنگ‌های شاد مثل نارنجی و قرمز تزئین شده باشد، برگ‌های این گیاه با سرعت بیشتری رشد می‌کنند و امکان زدن جوانه‌های بیشتری را فراهم می‌سازند. همچنین وجود رنگ‌های گرم در مکان نگهداری گل بابو، طول عمر گیاه را افزایش می‌دهد.‌.

رنگ مشکی:

ازآنجا که بامبو به نور غیر مستقیم خورشید نیاز دارد، رنگ مشکی تاثیر منفی بر روند رشد آن می‌گذارد و در صورتی که مدت زمان زیادی گیاه در معرض رنگ مشکی قرار گیرد، پژمرده می‌شود و به تدریج از بین می‌رود.

مردم تایلند در مورد تعداد بامبو‌هایی که نگه می‌دارند، اعتقاد خاصی دارند. آنها معتقدند که نگهداری تعداد دو شاخه، نشانه عشق و ازدواج است. سه شاخه نشانه خوشبختی، پنج شاخه نشانه سلامتی، هفت شاخه نشانه پولدار شدن و ثروت و نه شاخه نشانه خوش یمنی در تمام امور زندگی است.

تکثیر گیاه بامبو:

به روش قلمه زدن انجام می‌شود که در زیر توضیح داده شده است.

تکثیر به روش قلمه زدن:

از قسمت پایین ساقه، بالای ریشه، 3 بند را در نظر بگیرید، از وسط بند 4 به بعد می‌توانید آن را قلمه بزنید‌. شما می‌توانید تعداد بند‌های بیشتری را انتخاب کنید، اما اگر کمتر از سه بند داشته باشد، ممکن است گیاه از بین برود‌. قسمت پایین ساقه را به صورت اریب، برش زده و قسمت بالای آن را به وسیله چسب مخصوص و یا شمع بپوشانید.
برش پایین ساقه:

در این قسمت دقت کنید برش به وسیله یک تیغ یا قیچی تیز مخصوص گل انجام شود، در غیر این صورت ممکن است آوند‌های پایین ساقه دچار آسیب دیدگی گردد و در نتیجه گیاه از بین برود.

شمع زدن:

در هنگام شمع زدن باید دقت شود تمامی‌قسمت‌های بالای ساقه پوشیده شود و روی آن شمع ریخته نشود‌. معمولا ساقه پس از یک ماه، ریشه و پس از دو ماه جوانه خواهد زد.

زمان قلمه زدن:

بامبو جزو گیاهانی است که در هر زمانی و فصلی می‌توان آن را قلمه زد. ساقه‌های گیاه بامبو که امروزه از طرفداران زیادی برخوردار است و افراد زیادی تمایل به نگهداری آن‌ها در خانه‌های خود دارند، زمانی که بیش از حد بلند می‌شود نیاز به کوتاه و مرتب شدن دارند.

گیاه بامبو یک گیاه زیبا و مقاوم است که هم در آب و هم در خاک رشد می‌کند. شما می‌توانید بدون نگرانی و به آسانی ساقه‌های این گیاه را مرتب و هرس کنید. هرس کردن به موقع و صحیح به رشد و شاداب ماندن این گیاه کمک زیادی می‌کند.

قیچی و وسیله‌ای که قصد دارید گیاه را با آن هرس کنید باید کاملا تمیز و تیز باشد تا هم بیماری به گیاه منتقل نشود و هم در محل برش اثری از دندانه دندانه شدن بر ساقه برجا نماند تا بتوانید یک هرس سالم و تمیز را انجام دهید.

میزان ساقه‌های بامبو در دسته بامبویی که در خانه دارید رشد نخواهد کرد بلکه ارتفاع بامبوها در اثر رویش و جوانه زدن برگ‌های بامبو و پیچ‌ها افزایش می‌یابد. ممکن است تا مدتی تمایل نداشته باشید که ساقه‌ها را کوتاه کنید تا ارتفاع بامبوهای شما افزایش یابد اما پس از مدتی که ارتفاع بامبوها بیش از حد زیاد شود این کار لازم است.

زمانی که مقداری از ساقه‌ بامبو را برش بزنید و هرس می‌کنید برگ‌ها و در نتیجه ارتفاع بامبو باز می‌تواند به رشد خود ادامه دهد. البته بدون اینکه ساقه رشد کند. آن قسمت از ساقه که از بامبو جدا کرده‌اید را می‌توانید در خاک یا آب قرار دهید زیرا هر کدام یک قلمه جدید بامبو هستند پس از مدتی ساقه‌های قطع شده یا همان قلمه‌ها می‌توانند رشد ‌کنند و جوانه بزنند و به این ترتیب می‌توانید یک دسته بامبو جدید داشته باشید.

هرس کردن را با بریدن مقدار کمی‌از ساقه بامبو شروع کنید و بعد از برش اول اگر باز هم لازم بود می‌توانید یک قطعه کوچک دیگر از بامبو را از ساقه جدا نمائید. برگ‌ها و جوانه‌های بامبو تا زمانی رشد می‌کنند که ارتفاع، وزن و ضخامت ساقه بامبو به حد نرمال باشد، به همین دلیل است که گیاه بامبو وقتی بیش از حد بلند و سنگین شود نیاز به هرس شدن پیدا می‌کند. همانطور که اشاره شد، شما می‌توانید قلمه بامبو را هم در خاک و هم در آب قرار دهید.

اگر قصد شما صرفا تاثیر گیاه است بهتر است قلمه را از 2 تا 5 سانتی متر از زیر گره ساقه جدا کنید. گره اولین جایی است که جوانه بامبو از آنجا بوجود آمده است. این منطقه وقتی از ساقه جدا شود به زودی ریشه می‌دهد و گیاه جدیدی بوجود می‌آید. به همین دلیل مهم است که آن را طوری کوتاه کنید تا جوانه گره کاملا دست نخورده باقی بماند. بعضی از مردم اصرار دارند که باید قلمه را زاویه دار برش زد تا ریشه دهد. این درست نیست. شما می‌توانید برش را به صورت صاف و بدون زاویه نیز انجام دهید.

با باقی گذاشتن یک یا دو پیچ بر ساقه بامبو می‌توانید گیاه را به رشد و شکوفایی جدید و سریع تر تشویق کنید. مرتب کردن گیاه هم چنین سبب می‌شود که جوانه‌ها و پیچ‌ها بسیار منسجم تر و پرتر از زمان قبل از هرس و مرتب کردن رشد کند. اگر نمی‌خواهید که گیاه هرس شده شما به رشد خود ادامه دهد و رشدش متوقف شود باید در محل برش مقداری پارافین بمالید و آن قسمت را مسدود کنید. گیاه بامبو با اینکه گیاه بسیار مقاومی‌است باز هم احتمال بیمار شدنش وجود دارد. یکی از موارد تشخیص بیمار بودن گیاه بامبو ای است که آبی که گیاه در آن قرار داده شده زود به زور زرد و کدر می‌شود. در چنین مواقعی باید راهکار درمانی را از یک کارشناس جویا شوید.

خاص، متفاوت و زیبا. این بهترین توصیفی است که می توان برای گیاه اکسالیس بیان کرد. لطافت آن باعث شده است به نام گیاه عشق هم معروف شود. اگر قصد دارید منزلتان را به این گیاه چشم‌نواز مهمان کنید، در این متن با ما همراه باشید.

اکسالیس دارای برگ‌های بنفش یا سبز ساده و گاهی با مرکز ارغوانی می‌باشد. برخی از اقلام آن نیز دارای گل‌های پرگلبرگ زرد رنگ هستند. این گیاه دارای رشد سریع است، ولی در شرایط کمبود فضا، رشد آن کند می‌شود.

با وجود شباهت اسمی این گیاه با گیاه شبدر، اکسالیس از خانواده شبدر نیست و گیاهی کاملا متفاوت است.

این گیاه در برگ ها و ساقه‌های خود حاوی اسید اگزالیک می‌باشد که یک مکانیسم دفاعی برای گیاه محسوب می‌شود، این اسید باعث ترش مزه شدن برگ‌ها و شاخه‌ها شده تا علف‌خواران از آن تغذیه نکنند.

آبیاری:

در فاصله بین دو آبیاری باید سطح خاک خشک شود. آبیاری زیاد و ماندن آب در خاک باعث پوسیدگی ریشه و از بین رفتن گیاه می‌شود. دیر آب دادن نیز باعث سوختگی و خشکی نوک و حاشیه برگ‌ها و پژمردگی گیاه می‌شود. با کم شدن دما، نیاز به آبیاری کمتری دارد. همچنین این گیاه به غبارپاشی برای ایجاد رطوبت نیاز ندارد.

خاک این گیاه باید خوب زهکشی و مرطوب باشد بهترین خاک مخلوطی از خاک باغچه برگ و ماسه و کود دامی می‌باشد.

نور:

شرایط سایه، نیم‌سایه برای رشد این گیاه مناسب است در صورتی که نور کافی باشد. نور مصنوعی هم می‌تواند این گیاه را سال‌ها زنده و سرحال نگه دارد، اما اگر این گیاه در معرض نور مستقیم آفتاب قرار داشته باشد از بین خواهد رفت.

دما :

دمای مناسب بین 16 تا 25 درجه است، اما تا حدود 36 درجه را هم تحمل می کند.

این گیاه مناطق خنک را می‌پسندد و در برابر خنکی مقاوم است ولی در معرض گرمای شدید از بین خواهد رفت. سرمای زمستان به پیاز گیاه آسیب نمی‌زند اما ساقه‌ها را از بین می‌برد که با آمدن بهار دوباره سبز می‌شوند، البته اگر گیاه در منزل نگهداری شود همیشه سبز خواهد ماند.

تکثیر:

از طریق پیاز تکثیر می‌شود و در هر زمانی از سال در مکانی که سایه و خنک باشد، در خاکی مرطوب می‌توانید به کاشت اقدام کنید.

لازم به ذکر است که این گیاه خیلی مقاوم است و هیچ آفتی آن را تهدید نمی‌کند.

در کل گیاهی کم توقع و بی‌دردسر است و می‌توان آن را به راحتی در منزل نگهداری کرد.

طریقه کاشت پیاز اکسالیس

ابتدا دو سوم گلدان را از خاک پر ‌کنید، سپس یک یا دو یا سه یا چهار عدد پیاز را روی خاک گلدان قرار بدهید، طوری که نوک پیازها به سمت بالا باشد (البته اگر هم برعکس بکارید هیچ مشکلی ندارد فقط دیرتر جوانه می‌زند) هر چه تعداد پیازها در یک گلدان زیاد باشد، پرپشت‌تر خواهد شد. بعد از آن، روی پیازها حدود 2 الی سه سانت خاک بریزید و خوب آبیاری کنید. گلدان را در مکانی با دمای بین 18 تا 25 درجه قرار دهید. حدود 5 الی 10 روز طول می کشد که جوانه ها از خاک بیرون بزنند.

لازم به ذکر است که بعداز جوانه زدن گیاه را زیاد آبیاری نکنید بگذارید سطح خاک خشک شود بعد آب بدهید و حتما دور از تابش مستقیم آفتاب قرار دهید.

گیاه آلوئه‌ورا نیاز به معرفی ندارد. این گیاه با خواص فوق‌العاده‌اش برای پوست، برای همه آشناست. آلوئه‌ورا گیاه مناسب و زیبایی برای نگهداری در منزل هم هست. می‌توانید با داشتن یک گلدان آلوئه‌ورا هم به خانه‌تان سبزی ببخشید و هم از برگ‌های آن برای زیبایی پوست خود بهره ببرید.

طریقه نگهداری و پرورش گیاه آلوئه ورا

آلوئه‌ورا گیاهی شبیه کاکتوس می‌باشد که با نام‌های صبر زرد و در هندوستان به نام «آیورودا» شناخته می‌شود و شرایط نگهداری و پرورش آن بسیار آسان است. این گیاه به پای ثابت سالن پذیرایی، تراس یا گلخانه‌های خانگی تبدیل شده است و خواص درمانی زیادی دارد و به صورت خوراکی و موضعی مصرف می‌شود.

دمای مناسب نگهداری آلوئه‌ورا

آلوئه‌ورا گیاهی است که بیشتر در مناطق گرمسیری و خشک پرورش می‌یابد. این گیاه به دمایی بین 17 تا 24 درجه سانتی‌گراد نیاز دارد و در گرما و سرمای شدید آسیب می‌بیند. اگر دوست دارید در خانه آلوئه‌ورا نگهداری کنید بهتر است به دمای نگهداری آن توجه نمایید. اگر منطقه زندگی شما روزهای گرم و شب‌های سردی دارد از پرورش این گیاه صرفه نظر کنید. بهتر است در برخی از ساعات روز این گیاه را بیرون از خانه ببرید تا نور خورشید را مستقیما دریافت کند.

آبیاری گیاه آلوئه ورا

گیاه آلوئه‌ورا را 12 یا 14 روز یک بار زمانی که خاک این گیاه کاملا خشک شد آبیاری کنید زیرا آبیاری زیاد گیاه سبب خراب شدن آن می‌شود. مقدار آب‌دهی به این گیاه باید طوری باشد که آب از زهکش گلدان خارج نشود و اگر آب در زیر گلدانی جمع شد سریع آن را تخلیه کنید زیرا آب اضافه سبب فاسد شدن ریشه می‌شود. این گیاه در زمستان به آب کمتری احتیاج دارد و به خواب می‌رود و بهتر است مقدار آبیاری آن در زمستان ماهی یک دفعه باشد.

کوددهی به آلوئه ورا

از کود رقیق (آبکی) و یا از نوع نیمه قوی(10-40-10) برای پرورش آلوئه ورا استفاده کنید. چنانچه خاک حاصلخیز نیست، باید کود نیمه قوی را در هر ماه یک‌بار از ابتدای فصل بهار تا آخر تابستان به گیاه داد. کودهای ارگانیک و یا کودهای گرم را برای گیاهان کاشته شده در محیط بیرون می توان استفاده کرد.

تعویض گلدان

بهترین خاک برای پرورش آلوئه‌ورا ترکیبی از ماسه یا پولیت 40 درصد با خاک برگ است که باید درون یک گلدان سفالی بریزیم و گیاه را در آن بکاریم. برای انتخاب گلدان باید به سایز گیاه توجه کنید و از انتخاب گلدان کوچک بپرهیزید .

بعد از گذشت یک سال از کاشت آلوئه‌ورا گلدان را تعویض نمایید زیرا ریشه‌های آن به حد کافی رشد کرده اند. بهتر است هر 6 ماه یکبار نیز خاک گلدان را عوض کنید و دقت داشته باشید هنگام تعویض خاک زهکشی های گلدان را مسدود نکنید زیرا وجود زهکشی مانع از فساد ریشه گیاه می‌شود.

تکثیر گیاه آلوئه ورا

راه های مختلفی برای تکثیر آلوئه‌ورا وجود دارد اما ساده ترین راه تکثیر آلوئه‌ورا در خانه استفاده از پاجوش‌هاست. پاجوش‌ها یا جوانه‌ها در قاعده گیاه هر 6 ماه یک بار رشد می‌کنند. خیلی آرام و به آهستگی این جوانه‌ها را با ریشه از گیاه جدا کنید و آنها را در یک گلدان جداگانه بکارید پس از گذشت دو تا سه هفته خواهید دید ریشه‌های گیاه رشد می‌کنند و یک آلوئه ورای جدید به وجود می‌آورند.

نکات مهم قبل از خرید آلوئه ورا

• آلوئه‌ورا به نور فراوان و غیر مستقیم نیاز دارد.
• آلوئه‌ورا گیاهی شبیه کاکتوس است و به آبیاری روزانه نیاز ندارد.
• گیاه آلوئه‌ورا نیاز به اسپری کردن برگ‌هایش ندارد.
• خاک گیاه آلوئه‌ورا باید مانند خاک کاکتوس شنی باشد.
• هنگام تکثیر آلوئه‌ورا و جدا کردن پاجوش‌ها دقت کنید در معرض هوا قرار نگیرند.

آفت‌های گیاه آلوئه ورا

• یکی از آفت های گیاه آلوئه‌ورا لکه سیاه است که اثر گزش حشرات و تخم ریزی روی گیاه ایجاد می‌شود و سلامت آن را به خطر می‌اندازد. این آفت بیشتر در گیاهان آلوئه‌ورا که در مزرعه هستند، دیده می‌شود.
• نوع دیگری از آفت آلوئه‌ورا شپشک سفید یا شپشک آرد آلود است که در شرایطی که آلوئه‌ورا را در مزرعه کشت بدهند و به خانه بیاورید ممکن است گیاه‌تان به آن آلوده باشد.
• یکی دیگر از مشکلات گیاه آلوئه‌ورا پوسیدگی ریشه است که ناشی از آبیاری بیش از اندازه گیاه است و ممکن است گیاه را از بین ببرد.

استفاده از برگ آلوئه‌ورا برای درمان

برای بهبود زخم و ترمیم سوختگی پوست تعدادی از برگ‌ها را با یک چاقوی تیز جدا کرده و لبه های خاردار آن ها را صاف کنید. سپس برگ را از عرض برش بزنید تا ژل بی رنگ و چسبناک موجود در آن خارج شود.

ژل خارج شده را به هراندازه که خواستید بر روی زخم مورد نظر بمالید. برگ‌های بریده شده مجددا رشد نمی‌کنند، سعی کنید از برگ‌های قدیمی‌تر و کلفت‌تر که به زمین رسیده‌اند جدا کنید.

گیاه حسن یوسف مانند نامش حسن‌های زیادی دارد و علاوه بر رخ زیبایش، دارای شرایط نگهداری آسانی هم هست. در کنار اینها، تنوع رنگی زیادی که دارد، بر امتیازات آن اضافه می‌کند.

ویژگی گیاه حسن یوسف

این گیاه فصلی دارای ساقه‌های چهارگوش است و برگ‌های متنوع سبز مایل به زرد، زرد طلایی، قرمز یا ارغوانی مایل به سیاه دارد، درواقع جاذبه‌های تزئینی آن در زیبایی برگ‌های درخشانش نهفته است. این گیاه دائمی می‌باشد اما اگر در فصول سرد خارج از گلخانه یا آپارتمان باشد از بین می رود.

روش های تکثیر گیاه حسن یوسف

قلمه زدن:

از نیمه‌های تابستان تا آخر پاییز، قلمه‌های انتهایی ساقه را به اندازه 5 تا 8 سانتیمتر، آرام جدا نمایید و از فشار دادن ساقه‌های نازک و گوشتی قلمه بپرهیزید. آنگاه قلمه‌ها را در گلدانی حاوی کمپوست گلدانی بکارید و در نور مناسب و دمای 18 تا 20 درجه سانتیگراد نگهداری کنید و مراقب باشید خاک گلدان مرطوب بماند. بعد از 10 تا 14 روز دور از تابش مستقیم خورشید قرار دهید. هنگامی که قلمه‌ها ریشه زد آنها را بیرون آورید و در گلدانی با قطر دهانه 9 سانتیمتر حاوی کمپوست با پایه پیت بکارید، هنگام کاشت دقت کنید ریشه‌ها شکسته یا کنده نشود.

کاشت بذر:

راه دیگر تکثیرگیاه حسن یوسف کاشت بذر گیاه است. ابتدا بذرهای این گیاه را در خاکی سبک بکارید و سپس نهال‌های جوان را به خاکی مغذی‌تر که حاوی خاک مرغوب باغچه است انتقال دهید. کاشتن بذر گیاهانی قوی‌تر با برگ‌های درشت و رنگ‌های متنوع به وجود می آورد.

پرورش گیاه حسن یوسف

گیاه حسن یوسف به رطوبت هوای 50 تا 70 درصد، نور و گرمای زیاد، آبیاری فراوان و خاک قلیایی نیاز دارد. مناسب‌ترین محل برای نگهداری گیاه حسن یوسف جای روشن اما نه در معرض تابش مستقیم خورشید است. میزان، 3 گرم در لیتر، هر دو هفته یکبار، از فروردین تا مهر ماه، کود مورد نیاز حسن یوسف است. خاک مناسب رشد این گیاه مخلوطی از خاک باغچه، خاکبرگ و ماسه، است.

شرایط لازم و مناسب برای نگهداری از گیاه حسن یوسف در آپارتمان

با توجه به نکات زیر می‌توانید به راحتی در خانه و داخل آپارتمان تان گیاه حسن یوسف پرورش دهید:

دما: بهترین دما برای رشد گل حسن یوسف، 25 تا 30 درجه سانتی گراد است.

نور :گل حسن یوسف نور پسند است و باید در جایی باشد تا به آن نور خورشید برسد اما نباید نورخورشید مستقیم به آن بتابد. تراس جنوبی یا پنجره‌های رو به جنوب ساختمان بهترین مکان برای قرار دادن گل حسن یوسف است. به دلیل تفاوت تابش نور در تابستان و زمستان رنگ برگ گلهای حسن یوسف، در زمستان‌ نسبت به تابستان ملایم‌تر است.

شرایط نگهداری گیاه حسن یوسف در آپارتمان

خاک: خاک مورد نیاز گیاه حسن یوسف باید مخلوطی از خاک برگ، خاک باغچه و ماسه باشد.

رطوبت هوا: ایجاد رطوبت در هوای اطراف برگ‌های گل حسن یوسف بسیار ضروری است پس بهتر است گاهی به برگها با مه پاش آب بپاشید.

آب: خاک گلدان حسن یوسف باید مرطوب باشد و به محض خشک شدن خاک باید آن را آبیاری کنید اما در فصل زمستان بهتر است دفعات آبیاری کمتر باشد. اگر آب منطقه شما دارای املاح فراوان و سنگین است برای آبیاری از آب جوشیده و سبک استفاده کنید. شما می توانید از مشاهده بی‌حال شدن برگ‌های حسن یوسف بفهمید حسن یوسف شما تشنه است.

تعویض گلدان و هرس گیاه: این گیاه همواره باید کوتاه نگه داشته شود. برگ‌های پایین گیاه سخت و چوبی نشود. بنابراین گیاه خود را کوتاه نگه دارید و هر بهار گلدان آن را عوض نمایید.

نکاتی که باید در مورد گیاه حسن یوسف بدانید

آفت گیاه حسن یوسف

بزرگ‌ترین دشمن حسن یوسف در آپارتمان شپشک آردآلود است. حسن یوسف‌هایی که در باغچه‌ها نیز وجود دارند گاهی مورد حمله شته‌ها قرار می گیرند. اگر چند جای گیاهتان حالت آردی به خودش گرفت و حشره‌های خیلی ریز و سمج به ساقه‌ها و برگ‌ها چسبیده بود، برگ‌ها را زیر آب ولرم بشویید تا این آفت‌ها از ساقه جدا شوند یا با یک گوش‌پاک‌کن آغشته به مایع ظرفشویی حشرات را جدا کنید و سپس ساقه را بشویید. اگر در نهایت شپشک ها زیاد بودند سریع همه ساقه‌ها و برگ‌ها را تا سطح خاک هرس کنید تا برگ و ساقه جدید رشد کند، برگ‌ها و شاخه‌های جدید دیگر آفت نخواهند داشت.

مشکلات احتمالی گیاه حسن یوسف

سیاه شدن ساقه حسن یوسف

آبیاری بیش از حد و تهیه نامناسب خاک گلدان موجب سیاه شدن ساقه حسن یوسف می‌شود.

کم رنگ شدن برگ های گیاه

اگر نور کافی به حسن یوسف نرسد گیاه علفی می‌شود و رنگ دانه‌های خود را از دست می‌دهد.

زرد شدن و ریختن برگ های پایین

با مشاهده زرد شدن و ریختن برگ‌های پایین، آبیاری را کم کنید و زهکش گلدان را بازدید کنید.

نقاط سوخته روی برگ ها

از غبار پاشی گیاه در نور مستقیم آفتاب خود داری کنید.

ریزش برگ ها

خشکی هوا و نور مستقیم و شدید خورشید موجب می‌شود برگ‌ها خشک شده و بریزند. سرما و آبیاری بیش از اندازه موجب می‌شود برگ‌ها سالم باشند اما بریزند.

انواع گیاه سانسوریا

تکثیر سانسوریا

سانسوریا ابلق

نیازها :

کود:

دما :

آبیاری:

خاک: