انواع دیوارهای سبز / شرکت دیوار سبز
دو گونه مختلف از دیوارهای سبز وجود دارند:
- نماهای سبز
گونه‌ای از سیستم دیوارهای سبز با نام نمای سبز شناخته می‌شوند و شامل انواعی از گیاهان بالارونده یا گیاهان کوتاه آبشاری هستند که برای پوشش ساز‌ه‌های نگهدارنده مانند سیستم پانلهای شبکه‌ای مدولار با سیستم کابل و طنابهای سیمی استفاده می شوند. گیاهان در پایه این سازه‌ها و یا در باغهایی در ترازهای مختلف کاشته می‌شوند و چندین سال طول می کشد تا به رشد کامل برسند.
نماهای سبز اکنون به دو دسته تقسیم می شوند:
۱.۱ سیستم شبکه‌ای چند بعدی از سیمهای جوش داده شده
۱.۲ سیستمهای شبکه‌ای از کابلهای فولادی ضد رنگ
- دیوارهای زنده (اکسیژن ساز)
این دیوارها ترکیبی از صفحات یا شبکه‌های عمودی از گیاهان کاشته شده هستند که به دیوار یا قاب سازه ای متصل می‌شوند. این صفحات از پلاستیک، پلی استایون، فلز، خاک رس، مواد ترکیبی و یا حتی بتن ساخته می شوند. این دیوارها در مقایسه با نماهای سبز به مراتب به مراقبت بیشتری نیاز دارند. این دیوارها خود به دو دسته تقسیم می‌شوند:
۱.۲سیستمهای فعال
این سیستمها جدیدترین نوع دیوارهای سبز می‌باشند. در این سیستم از هوای تولید شده توسط گیاهان در سیستم تهویه هوای ساختمان استفاده می‌شود. این دیوارها بر مبنای علم تصفیه هوای بیولوژیکی با واسطه گیاهی بر مبنای تحقیقاتی که در بیمارستان واترلو کشور کانادا انجام شده است، پیاده‌سازی می‌شوند. دیوارهای سبز با فیلتر بیولوژیکی ظرفیت تصفیه هوا را افزایش می دهند.
پوششهای طبیعی موتورهای تصفیه‌کننده و پاک‌کننده هستند و سیستم تهویه هوا با مکش از ریشه سیستم عمل می‌کند.
۲.۲سیستمهای غیر فعال
در این سیستم، هیچ نوع حرکت هوا از ریشه‌ها به درون سیستم تهویه ساختمان وجود ندارند. در دیوار غیر فعال هیچ مکانیزمی برای گردش هوا وجود ندارد، در عوض آنها به صورت باز نگهداری می شوند تا بهبود نسبی در گردش هوای آزاد تا آنجا که ممکن است ایجاد کنند. دیوارهای اکسیژن ساز، سازه‌ای مستقل دارند که جدا از نمای اصلی ساختمان و در فاصله ای نزدیک به آن قرار می‌گیرد و توسط ساختمان مهار می‌گردد. برای طراحی این دیوارها، جزئیات مختلفی وجود دارد که بیشتر به چگونگی نگهداری گیاه بر روی دیوار و شکل قالبهای نگهدارنده سیستم مربوط می‌شود.
