دیوارهای زنده، ترکیبی از قطعات با پوشش گیاهی از پیش کاشته شده‌اند، که به صورت عمودی و توسط سیستم استراکچر سبکی، با فاصله به نمای ساختمان نصب شده، یا به صورت مستقل خود ایستا می‌باشند. از دیوارهای زنده همچنین می‌توان در فضاهای داخلی ساختمان استفاده کرد. دیوارهای زنده، بسته به کارخانه تولیدکننده آن، جنس صفحات و نوع بیرونی و یا داخلی آن، جزئیات اجرایی متفاوتی دارند. در این روش در تمام ارتفاع و در تمام سطح دیوار گیاه کاشته می‌شود که به دو روش می‌توان این عمل را انجام داد:
الف) با نصب عناصر پیش ساخته
۱- گلدان‌های پیش ساخته
۲- پانل‌های پیش ساخته:این پانل‌ها از جنس‌های متفاوتی چون، پلاستیک، پلی استایرن، پلی پروپیلن، سفال، فلز (استیل – آلومینیوم)، منسوج صنعتی (نوعی نمد) یا بتن سبک می‌باشند.
ب) با کاشتن گیاهان بین دو لایه الیاف
به منظور هر چه سبک‌تر شدن سیستم دیوارهای زنده، معمولاً از سیستم‌های کاشت هیدرو پونیک و نیمه هیدروپونیک استفاده می‌شود و در اغلب موارد بستر کاشت فقط حکم نگهدارنده گیاه را داشته، مواد غذایی توسط سیستم آبیاری در دسترس گیاه قرار می‌گیرد. دیوارهای سبز با سیستم گردش مجدد آب بکار می‌روند و به منظور کاهش آلودگی آب سنگین، این کار را با جذب مواد مغذی غیر حلال در آب انجام می‌دهند. این مواد مغذی باکتریهای معدنی هستند که اجزای ارگانیک میکروسکوپی آن‌ها را برای گیاهان آماده می‌کنند
دیدگاه شما چیست؟