این تک درنا که ‘ امید ‘ نام دارد، آخرین بازمانده از درناهای سفید سیبری است که در یک دهه اخیر با وجود مرگ زوجش ‘ آرزو ‘ اگر چه با تاخیر به تالاب فریدونکنار می آید.
دوستداران طبیعت از یک ماه پیش آمدن این بازمانده گله غربی درنای سیبری را انتظار می کشیدند.
امید در همه این سال ها از زیستگاه اصلیش در سیبری با طی کردن مسیر پنج هزار کیلومتری روسیه، قزاقستان و آذربایجان به مازندران می آید و حدود چهار ماه از سال را با تغذیه در محدوده دامگاههای سنتی ازباران، سرخرود و فریدونکنار زمستان گذرانی میکند.
مسئول روابط عمومی محیط زیست مازندران روز چهارشنبه اعلام کرد که محیط بانان این اداره کل فرود آمدن درنای سفید را صبح امروز اطلاع دادند.
کامیار ولیپور افزود: یگان حفاظت محیط زیست با کمک جوامع محلی و بومیان منطقه از امید به عنوان پرنده ای در خطرانقراض حفاظت می کند.
نسل درنای سفید از میان 15 گونه درنای موجود، در حال انقراض است. این گونه درناهای سیبری بجز سال های 88 و 94 در تمامی نیم قرن گذشته مازندران را مقصد زمستان گذرانی خود انتخاب کرد .
دُرنای سیبری که امید از گونه آنهاست و با نام علمی ‘گروس لئوکوجرانوس Grus leucogeranus ‘ شناخته می شود، پرندهای در معرض خطر انقراض از خانواده درناهاست که قدی نزدیک به یک و نیم متر دارد و فاصله دو بال آن بیش از 2 متر است. این درنا بدنی یکدست سفید با پاهای بلند سرخ رنگ دارد و منقار بلند سیاهی روی صورت قرمز رنگ آن نشسته است.
درنای سیبری به طور تاریخی به سه جمعیت اصلی شرقی ، غربی و مرکزی تقسیم میشود. جمعیت مرکزی این گونه منقرض شده است و جمعیت غربی هم به گفته کارشناسان محیط زیست در صورت مرگ امید به طور قطعی منقرض خواهد شد .
جمعیت شرقی درنای سیبری که در واقع تنها گروه باقی مانده از این گونه است ، تابستان را در شرق سیبری زادآوری کرده و برای زمستانگذرانی به شرق چین می رود . از اعضای این گروه بیش از سه هزار قطعه باقیمانده است . زیستگاه زمستانی تقریبا تمامی جمعیت این گونه دریاچه ‘ پویانگ ‘ در چین و اطراف آن است.
همه ساله در زمستان 150 گونه پرنده زمستان گذران با جمعیتی بالغ بر یک میلیون و 500 هزار بال به تالاب و آبنبدان های مازندران از جمله تالاب بین المللی میانکاله می آیند.
دیدگاه شما چیست؟