گل هوستا / شرکت دیوار سبز

گل هوستا از جمله گیاهانی است که برای استفاده در نما و دیوار سبز مناسب است. رنگ برگ برخی از نمونه‌ها سبز است، برخی ابلق حتی برخی زرد است که حاشیه‌های سبز دارد. رنگ گلها هم سفید، صورتی و بنفش است. برگهای این گیاه پهن و و رگبرگهای فرو رفته آن در رگ جلوه مواجی به آن می دهد. اطراف برگها كرم رنگ است و همين سبب جذابيت بيشتر اين گياه مى گردد. گلها کوتاه تر از زنبق رشتی و به رنگ سفید و آبی است. این گیاه به آسانی از طریق تقسیم بوته در اسفند ماه ازدیاد می شود. نسبت به سایه درختان مقاوم است. زمان باز شدن گلها نيز در انواع مختلف آن، فرق مى كند. در بعضى از هوستاها گلها اوايل تابستان باز مى‌شوند و برخى ديگر در اواخر تابستان يا اوايل پاييز. گلها شیپوری و به صورت خوشه‌ای می‌باشند.

نگهداری هوستا
آبیاری:
زمانی به گیاه آب بدهید که سطح خاک نیمه خشک – نیمه مرطوب باشد، البته گیاهان بالغ هوستا تا حدودی خشکی خاک را تحمل می‌کنند بنابراین اگر سطح خاک نیز تا عمق حدود ۵ سانتیمتر خشک شود و سپس گیاه آبیاری شود مشکلی برای گیاه پیش نخواهد آمد اما توجه کنید که اگر هنگام چنین شرایطی هوا بسیار گرم باشد (مانند نیمه های تابستان) گیاه دیگر شاداب و باطراوت نخواهد بود. خشکی کشیدن بیش از اندازه موجب پژمردگی و قهوه‌ای شدن برگها خواهد شد. بهترین زمان آبیاری این گیاهان در طی صبح است تا در طی روز از رطوبت کافی در اطراف ریشه هایشان برخوردار باشند.
نور:
گیاهان هوستا به مکانهای سایه مقاوم هستند و چنین مکانهایی را دوست دارند اما این به معنی عدم رشد آنها در مکانهایی با آفتاب مستقیم نیست اما باید توجه کنید که وجود اشعه مستقیم آفتاب به همراه گرمای هوا برای این گیاه آزار دهنده است و موجب سوختگی نوک و حاشیه برگها و یا بروز نواحی سوخته قهوه‌ای رنگ بر روی پهنه برگ می‌شود. بنابراین و بخصوص در مناطقی که تابستانهای گرم دارند بهتر است که این گیاه را در مکانهایی بکاریم که فقط در صبحگاه از نور مستقیم برخوردار هستند و از ظهر به بعد سایه باشد و یا اینکه می توان آنها را در مکانهایی کشت کرد که اصولاً نیمه سایه نیمه آفتاب هستند همانند زیر درختان بزرگتر که علاوه بر روشن و پر نور بودن محیط گاهی اشعه نور از لابه لای شاخسار درختان به آنها بتابد. توجه کنید که این گیاه اگرچه سایه را به خوبی تحمل می کند اما مکانهای بسیار تاریک و کم نور نیز برای این گیاهان اصلاً مناسب نیست.
دمای مناسب:
گیاهان هوستا اصولاً گیاهانی همیشه سبز هستند اما برگهای خود را در زمستان از دست می‌دهند. با این وجود، قسمتهای زیزمینی می توانند حتی زمانی که دمای هوا حدود منفی سی درجه است، از بین نروند و با گرم شدن هوا مجدداً رشد کنند. همچنین اگر این گیاهان را به شکل گلدانی نگهداری می‌کنید -به نحوی که در طی زمستان در داخل منزل هستند و به شکل همیشه سبز به زندگی خود ادامه می‌دهند- باید توجه کنید که در طی زمستان این گیاه دوران استراحت و رکود نسبی لازم دارد و در طی آن به حدود ۸ هفته دمای زیر 4.5 درجه مورد نیاز این گیاه است و ممکن است گیاه در طی این مدت نیز برخی برگهای خود را از دست بدهد. اما این دوران استراحت را از گیاه خود دریغ نکنید زیرا عدم وجود این دوران موجب رشد ضعیف این گیاهان در سال بعد خواهد شد.
خاک:
گیاهان هوستا خاکهایی که زهکش خوب داشته باشند و غنی از مواد ارگانیک باشند را بسیار دوست دارند. حداقل عمق خاک مورد نیاز برای کاشت هوستا حدود ۴۰-۳۰ سانتیمتر است بنابراین اگر قصد کاشت هوستا را در گلدان دارید گلدانی استفاده کنید که حداقل همین مقدار عمق و حدود ۵۰ سانت قطر دهانه داشته باشد.
تکثیر :
یکی از متداولترین راههای تکثیر گیاهان هوستا، تقسیم گیاهانی است که بیش از اندازه متراکم شده اند. گیاهان هوستا دارای ساقه‌های زیرزمینی هستند که در طی رشد مرتباً از زیر زمین ساقه‌های هوایی را به بیرون از خاک می‌فرستند و خود نیز در زیر زمین گسترده می‌شوند و رشد می‌کنند. بنابراین اگر شرایط محیطی برای گیاه مناسب باشد به حجم و تراکم شاخسار گیاه افزوده می‌شود. در صورت لزوم و البته بعد از گذشت ۴-۳ سال از کاشت شدن گیاه مادری و بزرگ شدن آن، می توان گیاه مادری را همراه با ریشه هایش از زیر خاک درآورد و نسبت به تقسیم آنان به دو یا چند قسمت اقدام کرد. هر قسمت باید حداقل ۶ یا ۵ ساقه داشته باشند. همچنین به طور کل برای جوان سازی مجدد گیاهان هوستای بسیار بالغ نیز از این روش (یعنی بیرون آوردن گیاه و کاشت مجدد آن ) استفاده می شود. از اوایل بهار می توان نسبت به عمل تقسیم اقدام کرد البته برخی پرورش دهندگان اوایل بهار را برای تقسیم هوستاهای گلدانی مناسب می‌دانند و مطرح می‌کنند که برای هوستاهای موجود در فضای باز اوایل تابستان بهتر است زیرا گرمای خاک می‌تواند به شروع ریشه‌زایی به گیاهانی که به تازگی تقسیم شده اند و به نحوی ریشه‌هایشان دست خورده است و آزرده است کمک کند. برای اینکه به برگها آسیبی نرسد بهتر است که ابتدا برگهای هوستا را با کمک یک نوار پارچه ای به هم ببندیم تا بیرون آوردن آن از خاک آسانتر باشد.
کاشت بذر این گیاه نیز روش دیگر تکثیر است که البته متداول نیست اما امکان پذیر است. سه هفته بعد از خشک شدن آخرین گل بر روی گل آذین گیاه می توان گل آذین را از گیاه مادری جدا کرد و در اتاقی خشک و خنک قرار داد تا تمامی گل آدین خشک شود سپس می توان نسبت به جدا کردن بذرها و کاشت آنها اقدام کرد. البته می توان در مکانی سرد و خشک نیز آنها را نبار کرد. بذرها می بایست به شکل بسیار کم عمق کاشته شوند. گلدان حاوی بذرها در مکانی گرم با دمای ۲۴-۱۶ درجه اما به دور از نور مستقیم آفتاب قرار می‌گیرند. همچنین اگر قصد کاشت بذرهای این گیاه را به شکل مستقیم در فضای باز دارید زمانی که دمای خاک به بیش از ۱۰ درجه رسید (تقریبا اواسط بهار) نسبت به کاشت در فضای باز اقدام کنید.
آفات و بیماری:
شپشک، کنه تار عنکبوتی و حلزون از جمله آفات این گیاه هستند. از بین بیماریها نیز می‌توان به نوعی بیماری ویروسی که موجب بروز نواحی زرد رنگ بر روی برگها، پیچش برگها و رشد ضعیف گیاه می‌شود اشاره کرد. بیماری قارچی انتراکنوز موبج بروز لکه‌هایی نامنظم به رنگ سفید و یا کرم رنگ با حاشیه‌هایی قهوه‌ای می شود. سوختگی جنوبی از دیگر بیماری های قارچی است که موجب زرد شدن برگها و افتادگی و مرگ گیاه می‌شود. نماتد برگ هوستا نیز از دیگر آفاتی است که موجب بروز رگه هایی زرد-خشکیده بر روی برگ می شود.
هرس:
گیاهان هوستا در طی فصل رشد نیاز به هرس خاصی ندارد. اما اگر این گیاه در فضای باز کاشته شده است، معمولا در اثر سرمای زمستانی آسیب می‌بیند و برگهایش را از دست می‌دهد، بنابراین با سرد شدن هوا در پاییز برگهای این گیاهان به تدریج زرد می‌شوند. برگهای زرد را از گیاه جدا کنید و همچنین می‌توانید تمامی ساقه‌ها و برگسار را از نزدیکی سطح خاک قطع کنید و روی آنها حدود ۱۰ سانتیمتر خاک برگ بریزید تا در برابر سرمای زمستانه بیشتر محافظت شوند. با آمدن فصل بهار می‌توان این خاک برگ را کنار زد. با گرم شدن هوا رشد برگهای جدید مجدداً از زیرخاک شروع می‌شود.