شیپوری

گل شیپوری / شرکت دیوار سبز

گل شیپوری
شیپوری از آن دسته گیاهانی‌است که به دلیل داشتن گلهای رنگارنگ به محیط زیبایی و لطافت خاصی می بخشد و از نظر زیبایی برای فضای تراس و بام سبز مناسب است.

این گیاه حس پویایی و شادی در بیننده می‌آفرینند. زادگاه آن، جنوب آفریقاست. گیاهی همیشه سبز است و در زمین های باتلاقی رشد می‌کند؛ به‌واسطه ساقه‌های زیرزمینی(ریزوم) خود به عنوان گیاهی چند ساله شناخته می‌شود.

برگ ها بسته به گونه یا واریته‌های مختلف بین ۴۵-۱۵ سانتیمتر طول دارند و در بسیاری از آنها لکه‌های سفید‌رنگی بر روی پهنه برگ مشاهده می‌شود. البته برگها در ابتدای رویش، سبز رنگ هستند و بعد از مدتی لکه‌های یاد شده، بر روی آنان تشکیل می‌شوند. آنچه که ما به عنوان گل در این گیاه می‌شناسیم در واقع برگواره (Spathe) نام دارد. گل آذین (مجموعه گل های نر و ماده) اصلی گیاه در میان برگواره قرار دارد و اغلب زرد رنگ (گاهی نارنجی رنگ) است.

چندین گونه مهم گل شیپوری عبارتند از:
Z.aethiopica  متداول ترین گل شیپوری است با رنگ های بیشتر سفید رنگ که به راحتی به یک متر ارتفاع می رسد. طول برگ ها به ۴۵ سانتیمتر می‌رسد و در اواخر زمستان و طی بهار بیشترین میزان گلدهی را دارد.

Z.elliottiana  با نام Golden Arum lily شناخته می شود که برگواره‌هایی زرد‌رنگ دارد و در طی تابستان گل می‌دهد.

Z.rehmanniiهم در تابستان گل می‌دهد و رنگ گلها صورتی رنگ مایل به ارغوانی است. حدود ۴۰ سانتیمتر ارتفاع و ۳۰ سانتیمتر عرض دارد. به سرما بسیار مقاوم است و تا منفی ۲۵ درجه را تحمل می‌کند.

به غیر از گونه های طبیعی این گیاه، امروزه گونه های دورگه بسیاری تولید شده اند که به دورگه‌های رنگی معروف هستند، و امروزه گل شیپوری به‌واسطه همین دورگه‌ها و نه به‌واسطه گونه‌های طبیعی‌اش به عنوان گیاه زینتی شناخته می‌شود.

این گیاهان از نظر طیف رنگی بسیار متنوع هستند و مناسب کاشت در باغ و گلدانند. حتی می‌توان از آنها به عنوان گیاه آپارتمانی استفاده کرد. در این صورت هر چند گل نمی‌دهد ولی به عنوان گیاهی که برگهای زیبایی دارد، استفاده می شود. این گلها (برگواره ها) با تنوع رنگها و اندازه‌ها در گونه های مختلف و دوام گل شاخه‌بریده در آراستن دسته گلها و تزیین لباس جشنها نیز کاربرد بسیاری دارند. فصل گلدهی اکثر این دورگه‌ها، تابستان است. ارتفاع آنها در حدود ۶۰ سانتیمتر است و نسبت به گونه‌های طبیعی کوچک‌تر و ظریف‌تر هستند.

 

نیازمندی های محیطی:
خاک:
این گیاه خاک کمی اسیدی را دوست دارد. به زهکشی مناسب نیاز دارد و همچنین خاک این گیاه باید به گونه‌ای انتخاب شود که رطوبت را در خود نگه دارد و سریع خشک نشود. بنابراین برای خاک مناسب از دو قسمت پیت موس به اضافه دو قسمت خاک باغچه و یک قسمت شن یا پرلایت می‌توان استفاده کرد.

در کاشت این گیاه در خاک باید توجه داشت که در صورتی که عمق کاشت ریزوم ها کم باشد به ریزوم ها در صورت گرما استرس وارد می شود و همچنین کاشت عمیق باعث کاهش گلدهی می‌شود. در کاشت این گیاه در گلدان نیز باید توجه کرد که عمق گلدان حداقل ۳۰ سانتیمتر باشد..

آبیاری:
پس از کاشت گیاه کمی آب دهید. صبر کنید تا اولین جوانه‌زنی برگها را ببینید. پس از آن کمی بیشتر آب دهید. به همین صورت با افزایش برگها آبیاری را بیشتر کنید. در فصل سرما آبیاری را در حدی کاهش دهید که خاک، کمی رطوبت داشته باشد. به یاد داشته باشید محیط سرد و مرطوب از جمله دلایل اصلی پوسیدگی ریشه و ریزوم این گیاه است.
توجه داشته باشید که در صورت تابش طولانی نور آفتاب به گیاه، با آبیاری بیشتر، رطوبت خاک را حفظ کنید. در غیر این صورت به گیاه آسیب وارد خواهد شد.

نور:
برای گلدهی به مکانی روشن با حداقل ۶ ساعت نور مستقیم آفتاب نیاز دارد. در مناطق گرم بهتر است در طی فصل تابستان از آفتاب بعد از ظهر حفاظت شود. در صورت نگه داری این گیاه در آپارتمان، آن را در محلی روشن قرار دهید.

دما:
با کاهش دما به زیر ۱۲ درجه، برگسار این گیاه شروع به از بین رفتن می‌کند. در این مناطق گیاه نمی‌تواند همیشه سبز بماند. ریزومهای این گیاه به راحتی تا دمای منفی ۱۰ درجه سالم می‌مانند و لازم نیست که آن را برای زمستان گذرانی از خاک در‌آورد.این گیاه نسبت به دماهای بیش از ۲۸ درجه حساس است و رشد آن متوقف می‌شود. در این زمان با استفاده از مالچ و آبیاری مانع از وارد شدن استرس گرمایی به ریزومها شوید. محیط گرم از جمله دلایل عدم گلدهی این گیاه است.

تکثیر:
اصلی ترین روش تکثیر این گیاه، تقسیم ریزوم گیاه است. زیرا به مرور زمان گیاهچه‌های کوچکی که در واقع پاجوش هستند در کنار گیاه مادری و از ساقه زیرزمینی شکل می‌گیرند موجب ازدحام بوته اصلی می‌شوند. در زمان استراحت گیاه و یا اگر گیاه همیشه سبز است در اوایل بهار ریزومها بیرون آورده می‌شود و بعد از تمیز کردن خاک اطراف ریزوم و ریشه‌ها می‌توان نسبت به تقسیم آنان و کاشت هر قسمت در گلدانی جداگانه اقدام کرد. بر روی هر قطعه از ریزوم باید حداقل یک عدد جوانه وجود داشته باشد. بیاد داشته باشید که ازدحام گیاه مادری نیز می‌تواند یکی از دلایل عدم گلدهی گیاه باشد.

 

برچسب‌ها: بدون برچسب

دیدگاه شما چیست؟

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای الزامی علامت گذاری شده اند *