باغی را تصور کنید با درختان بلند، جوی روان میان باغ، گلهای رنگارنگ و یک عمارت چشمنواز در میان. این یک باغ ایرانی است که حتی توصیفش روح را نوازش میکند. احتمالا نمونههای آن را در کاشان، اصفهان، یزد و شهرهای دیگر دیدهاید. در ادبیات ایران به این باغها، «باغ سرا»، پردیس یا فردوس و بوستان یا بستان گفته میشدهاست.
درمجموع باغ ایرانی به باغهایی گفته میشود که ساختار هندسی خاص، آب، درختان و کوشک میانی از ویژگیهای بارز آن است، به این معنا که این بوستانها در مسیر عبور جوی آب قرار دارند، با دیوارهای بلند محصور شدهاند و دارای عمارت تابستانی و استخر آب هستند. این سه مشخصه باغهای ایرانی را متمایز میکند. خالی از لطف نیست که بدانید باغ ایرانی با تاریخ پیدایش قنات پیوند دارد و اولین باغهای ایرانی در مسیر خروجی قناتها شکل گرفتهاست.
باغ ایرانی پاسارگاد را ریشه معماری این باغها دانستهاند. بعضی منابع میگویند کوروش بزرگ شخصاً دستور داده بود که باغ پاسارگاد چگونه ایجاد شود و درختها نیز به چه شکل کاشته شوند و در واقع هندسیسازی باغ و شکل و شمایل آن از دیدگاه کوروش به باغ ایرانی گرفته شدهاست. در دوره ساسانیان نیز باغها در جلوی کاخها و معابد شکل گرفتند و این موضوع در دوره اسلامی نیز ادامه یافت.
در گذشته برای ایجاد سایه، در باغهای ایرانی از درختان سایهدار استفاده میشد به این شکل که در دو طرف خیابان میان کرت یا جوی، گذرگاهها را باریکتر میساختند تا سایه درختان همه سطح عبوری را بپوشاند به گونهای که دالانی سرپوشیده از درختان میساختند. درختانی که معمولاً کنار خیابانهای باغ به کا میرفتند، سرو، کاج، نارون و چنار بود. جایگاه گلها هم در پای درختان بود. گلها معمولا به گونهای انتخاب میشدند که خاصیتی داشته باشند، معطر باشند و از گلبرگهایشان بتوان مربا درست کرد یا به عنوان دارو به کار برد.
حالا با دریافت این اطلاعات اگر دوست دارید به شیوه سبک اصیل ایرانی باغ یا ویلای خود را بیارایید با گروه ویآی پی تماس بگیرید.
