پنستمون هتروفیلوس نام دیگری هم دارد: گل گاو زبان هندی. گلهای آن لوله‌ای، قیفی و زنگوله‌ای شکلند. به صورت خوشه‌ای یا سنبله‌ای و به رنگهای سفید، صورتی، بنفش یا ارغوانی یافت می‌شوند. برگهایش نیزه‌ای شکل هستند و ممکن است تا ۱۰ سانتیمتر طول داشته باشند.
این گل معمولا به عنوان یک گیاه زینتی شناخته می‌شود. در فصل زمستان رشد آهسته و در بهار و تابستان رشد متوسطی دارد. در بسیاری از انواع زیستگاههای محلی از علفزارها تا جنگلهای انبوه یافت می‌شود. این گیاه به راحتی بیش از یک متر رشد می‌کند.
نیازها:
نور: به نور نسبتاً زیاد و محل آفتابی نیاز دارد. بنابراین گلدان این گیاه را پشت پنجره های آفتابگیر در ضلع جنوبی و یا شرقی آپارتمان قرار دهید.
آبیاری: به آب کمی نیازمند است. زیاد آبیاری نکنید. در تابستان هفته‌ای یک بار و در زمستان هر پانزده روز یکبار آبیاری کافی است و در فواصل بین آبیاریها سطح خاک باید خشک شود.
خاک: خاک حاصلخیز با زهکشی خوب و مناسب تدارک ببینید. برای جلوگیری از آسیب ناشی از سرما در مناطق سرد باید در زمستان با خاکپوش پوشانده شود. خاک قلیایی و خاک رس با اسیدیته حدود ۶ تا 7.5 پیشنهاد می شود. خاک مناسب برای رشد و پرورش این گیاه مخلوطی از دو قسمت خاکبرگ کاملا پوسیده، یک قسمت خاک باغچه و کمی ماسه است.
ازدیاد: کاشت بذر، تقسیم بوته و قلمه قابل (تهیه قلمه چوب نرم از ساقه‌هایی که گل نمی‌دهند) روشهای تکثیر آن است. بذر را اواخر تابستان بکارید و نشای آن را در پاییز به زمین اصلی منتقل کنید تا در تابستان سال بعد به گل برسید.
دیدگاه شما چیست؟