نوار آبیاری تیپ نوعی از لوله های دریپردار مخصوص آبیاری قطره ای محسوب می شود که اولین بار حدود ۵۰ سال پیش در ایالات متحده آمریکاتولیدشده است.

نوار تیپ از جنس پلی اتیلن می باشد و معمولاً هر کلاف آن چند صد متر (۱۰۰۰ تا ۳۰۰۰ متر) است. نوار تیپ بر خلاف لوله پلی اتیلن سخت، بسیار نرم می باشد. در واقع نوار تیپ دارای جنسی نرم و انعطاف پذیر است که هنگام ورود آب به آن پر می شود و پس از پایان آبیاری، مجدداً نوار تیپ به صورت مسطح در می آید. ضخامت دیواره نوار تیپ بسیار نازک است و معمولاً بین ۰.۱ تا ۰.۶ میلی متر می باشد (هر ۰.۱ میلی متر را ۱۰۰ میکرون می نامند). از تیپ های ضخیم تر معمولاً برای آبیاری زیرسطحی گیاهان مختلف استفاده می شود.
قطره های آب از طریق دریپرهای تعبیه شده بر روی نوار آبیاری تیپ خارج می شود؛ به دریپرهای روی نوار تیپ، پلاک نیز می گویند. فاصله بین قطره چکان ها در نوار آبیاری مختلف است و معمولاً بین ۱۰ تا ۶۰ سانتیمتر می باشد. پر مصرف ترین نوار آبیاری تیپ از لحاظ فاصله بین قطره چکان، نوارهای ۲۰ و ۳۰ سانتیمتر می باشند.