گازانیا گیاهی علفی و دائمی و بومی آفریقای جنوبی است. گازانیا انواع مختلفی دارد که بعضی از آنها به عنوان گیاهانی که ناحیه ای از زمین را به خوبی پوشش می دهند، مورد استفاده قرار می گیرند. نوع دیگری از آن هم گل های درشتی دارد و به همین دلیل برای کاشت در گلدان مورد مناسب است. این گیاه برگ­های سبزی دارد که در سطح رو صاف و در سطح پشت، سفید و کرکدار هستند. گل­های آن هم بین ۵ تا ۱۲ سانتیمتر قطر دارند  که گاهی بر روی آن خطوطی متفاوت با رنگ اصلی گلبرگ دیده می شود. معمولا گل­های آن با طلوع آفتاب باز می شوند و با غروب آفتاب و در طول شب بسته می شوند. گازانیا از اواخر بهار تا آغاز سرما و یخبندان گل دارد. نکته قابل توجه این است که گازانیا می تواند حساسیت پوستی ایجاد کند، بنابراین از برخورد این گیاه با پوست بدن  و نیز حیوانات خانگی جلوگیری کنید.

نکته دیگر این است که گازانیا در مناطق سرد یک سال و در مناطق معتدل چندسال عمر می کند. اگر می خواهید گل های گازانیا در طول سرما باقی بماند و دوام بیشتری داشته باشد، گلدان آن را در زمستان در محلی با دمای مناسب و نور کافی قرار دهید.

شرایط نگهداری:

آبیاری: گازانیا به خشکی مقاوم است اما فراموش نکنید که آبیاری کافی و منظم به گلدهی و کیفیت آن کمک می کند. هرگز به این گیاه بیش از اندازه آب ندهید، چراکه اگر به هر دلیلی آب به مدت زیاد در اطراف ریشه و ساقه ها باقی بماند، آن را می پوساند. بهترین زمان آبیاری وقتی است که حدود ۵ سانتیمتر از سطح خاک خشک شده باشد.

نور: گازانیا به حداقل ۶ ساعت نور مستقیم آفتاب نیاز دارد. در منزل این گیاه را  در کنار پنجره های جنوبی یا غربی بگذارید. اگر نور کافی به گیاهتان نرسد، گل های آن شکل نمی گیرند یا ممکن است باز نشوند. این موضوع را در می توانید روزهای ابری مشاهده کنید چراکه در چنین روزهایی گل های گازانیا حالتی نیمه باز دارند و کاملا شکوفا نمی شوند.

دما: گازانیا به گرما مقاوم است و گرمی هوا در صورت آبیاری کافی و مناسب، آن را آزار نمی دهد با این حال بهترین دمایی که این گیاه در آن گل خواهد داد،25  تا 30 درجه است. در مورد فصل سرما باید بدانید که قسمت­های طوقه و زیرزمینی این گیاه دما را تا حدود صفر درجه تحمل می کند اما با رسیدن دما به زیر 15 درجه، در ابتدا از گلدهی گیاه کاسته و کم کم متوقف می شود و در نهایت با سردتر شدن هوا برگسار زرد می شود و در نهایت گیاه از بین خواهند رفت.

خاک: گازانیا گیاه مقاومی است و در خاک هایی که از لحاظ غذایی فقیر هستند هم زنده می ماند. با این حال خاک باید زهکش خوبی داشته باشد و آب را در خود نگه ندارد. برای جلوگیری از پوسیدگی گیاه در اثر باقی ماندن آب در آن، شن و یا خاک برگ را در مخلوط خاک استفاده کنید. در موقع کاشت باید گیاهان با فاصله حدود 15 تا 20 سانتی متر از همدیگر قرار داده شوند. در اطراف هر بوته و به ضخامت حدود ۵ سانتیمتر خاک برگ بریزید. این خاک برگ،  ریشه های گیاه را در روزهای تابستان خنک نگه می دارد و گلدهی گیاه را زیاد می کند.

تغذیه: اگر در زمان تهیه مخلوط خاک برای گازانیا، از موادی مانند خاک برگ، کود پوسیده دامی و یا ورمی کمپوست استفاده شده باشد، برای تغذیه گیاه کافی است و دیگر نیازی به کوددهی نیست، اما برای گیاهانی که در چنین خاکی کاشته نشده اند یا تصور می رود به تغذیه کمکی نیاز دارند،  از کودهای محلولی کامل یک بار در بهار و یک بار در تابستان استفاده کنید.

هرس گازانیا:

اگر گیه گازانیا پژمرده شد، دمگل آن را از ناحیه ای نزدیک به اتصال یک برگ جدا کنید. این کار گیاهتان را برای شکل گیری گل­های بیشتر تحریک می کند.

تکثیر:

کاشت بذر:

آسان­ترین راه تکثیر گازانیا کاشت بذر است. اواخر تابستان بذرها را جمع آوری کنید، سپس آنها را چند روز در یک مکان خشک و دور از نور مستقیم آفتاب بگذارید. این کار باعث می شود بذرها رطوبت اضافه خود را از دست بدهند. برای نگهداری بذرها تا زمان مناسب کاشت، آن را در پاکت­های کاغذی قرار دهید. بذرها را اوایل بهار به شکل مستقیم در خاک باغچه بکارید. روش دیگر این است که در نیمه دوم بهمن ماه، یعنی حدود ۶ هفته قبل از شروع بهار، در مکانی محافظت شده از سرما مانند فضای داخلی خانه بذرها را بکارید. مخلوط خاک برگ به علاوه خاک معمولی همراه با شن برای کاشت بذرها مناسب است. توجه داشته باشید که قبل از کاشت بذرها، باید بستر کاشت را حداقل تا عمق ۵ سانتیمتری به کمک غبار پاشی آب به خوبی خیس و مرطوب کنید. همچنین اگر با روش آبیاری معمولی قصد مرطوب کردن بستر کاشت را دارید، بعد از این عمل حدود ۲۰ دقیقه منتظر شوید تا آب اضافه از منافذ زیر گلدان خارج شود و سپس اقدام به کاشت بذر کنید. بذرها را در بستر خیس نکارید چراکه باعث پوسیدن آنها می شود.

بذرها را در عمق 30 تا 60 سانتی متری خاک بکارید، سپس بر روی گلدان پلاستیک شفافی بکشید تا رطوبت لازم برای بذرها تامین شود و آن را در جایی که روشن است اما در معرض مستقیم نور آفتاب نیست، قرار دهید. وقتی گیاه جوانه زد، روزانه چند ساعت به گیاهان جوان نور دهید. حدود سه هفته طول می کشد تا بذرها سبز شوند. زمانی که شرایط آب و هوایی فضای بیرون برای کاشت گیاهان در بستر کاشت باغچه مناسب بود، ابتدا برای ۲-۱ هفته گلدان حاوی گیاهچه های گازانیا را در فضای باز و در مکانی که نور مستقیم آفتاب بر آنها می تابد قرار دهید و بعد از گذران این مدت نسبت به بیرون آوردن آنان از گلدان اولیه و کاشت در بستر باغچه اقدام کنید. این عمل منجر به مقاوم شدن گیاهان جوان در برابر شرایط باز و افزایش میزان موفقیت بعد از انتقال گیاهچه ها خواهد شد.

قلمه زدن:

از نوک ساقه های جدید که حتما باید فاقد گل یا غنچه باشند، قلمه هایی به طول 8 تا 10 سانتیمتر جدا کنید. برگ­های قسمت انتهایی قلمه را جدا کنید تا حداقل 2 تا 3 سانتی متر از قلمه بدون برگ باشد. قلمه ها را در بستر کاشت سبک و مرطوب بکارید و در مکانی روشن، دور از نور مستقیم آفتاب و با دمای حدود ۱۸ درجه سانتی گراد قرار دهید. در این روش هم برای حفظ رطوبت مورد نیاز گیاه جوان، از کیسه پلاستیکی بر روی قلمه ها استفاده کنید، اما از برخورد سطح کیسه با قلمه ها جلوگیری کنید. حدود ۵ هفته صبر کنید تا ریشه زایی قلمه ها شروع شود و زمانی که ریشه ها به طول حدود ۳ سانتی متر رسیدند قلمه ها را جا به جا کنید.

تکثیر از طریق تقسیم:

تقسیم بوته در پاییز و اوایل بهار روش دیگر تکثیر گازانیا است. گیاه را از محل کاشت در بیاورید و با وسیله ای تیز از ناحیه طوقه گیاه یعنی ناحیه اتصال برگ­ها به ریشه گیاه را به دو یا چند قسمت تقسیم کنید و هر قسمت را به عنوان گیاهی مستقل در مکانی جداگانه بکارید.

آفات و بیماری ها:

شته، کنه تار عنکبوتی و شپشک­های گیاهی همانند شپشک آردآلود از جمله آفات گازانیا هستند. اگر این آفات را در گیاه خود دیدید، از سموم سیستماتیک استفاده کنید.

سفیدک پودری هم بیماری گیاه گازانیا است که روی برگ­ها و نواحی جوان گیاه به صورت پودری سفید و خاکستری ظاهر می شود و به تدریج قدرت رویش گیاه را کم و برگسار را زرد رنگ می کند و برگ ها را می ریزد.

قارچ­ نیز بیماری دیگر گازانیا است که پوسیدگی ریشه و ساقه را به دنبال دارد و در اثر آبیاری زیاد یا سنگین بودن خاک و نبود زهکش مناسب، ایجاد می شود. راهکار آن این است که گیاهانی را که علائم نشان می دهند را حذف کنید و شیوه آبیاری و نیز خاک گیاه را اصلاح کنید.