شمشاد از گیاهان تزیینی برای فضاهای شهری و مسکونی است و 176 گونه دارد. این گیاه بوته کوتاهی دارد و رشد آن به صورت درختچه ای است. در دسته گیاهان همیشه سبز قرار می گیرد و تغذیه آن به واسطه  باران است، به همین دلیل در ایران در مناطق پر باران مانند گیلان، مازندران و گرگان زیاد دیده می شود. شمشاد در حالت کلی بومی آسیا، اروپا و آفریقا است و در نواحی گرم و مرطوب بهترین رشد را از خود نشان می دهند.

با وجود فراوانی آن در فضاهای شهری از دسته گونه های گیاهی در حال انقراض به حساب می آید. شمشاد رشد کمی دارد به طوری که در طول 5 سال می تواند تا ارتفاع یک متر رشد کند. بوته شمشاد باید ابتدا در گلدان کاشته شود و پس از رشد و تبدیل به گیاه جوان، به فضای مورد نظر منتقل شود.

گونه های شمشاد

1. شمشاد جنگلی یا معمولی

برگ های گرد کوچک، با لبه هایی صاف و رنگ سبز تیره از ویژگی های این گونه از شمشاد است. همیشه سبز بودن، قطر تنه 20 سانتی متر و ارتفاع ۴ تا ۱۰ متر هم از دیگر مشخصه های آن است. شمشاد جنگلی هرس پذیر است و در ساخت پرچین ها، اشکال گوناگون و تزیینی کاربرد دارد. گل های آن ریز و کمی عطری و به رنگ سبز مایل به سفید هستند  و در بهار شکوفا می شوند. این نوع از شمشاد، مناطق سرد را بیشتر از مناطق معتدل می پسندد

2. شمشاد ابلق

بومی ژاپن کره و چین است. درخنچه همیشه سبز دارد و شامل گونه سبز و ابلق است.  ارتفاع آن تا ۴ متر می رسد. گلها سبز مایل به سفید که در بهار ظاهر می شوند دارد.

3. شمشاد نعنایی

 شمشاد نعنایی به نام های شمشاد طلایی، شمشاد پرتقالی یا شمشاد رسمی است شناخته می شود. برگ های کوچک و براق دارد و در دو نوع سبز و ابلق یافت می شود. این نوع از گیاه شمشاد هم جز گیاهان همیشه سبز محسوب می شود. به دلیل داشتن برگ هایی شبیه به گیاه برگ نعنایی (پیچک سوئدی)، آن را شمشاد برگ نعنایی هم می نامند. ارتفاع این نوع از شمشاد به حدود ۱ تا یک و نیم متر هم می رسد. هرس پذیر است و برای ساخت انواع پرچین، اشکال مهندسی به کار می رود. گل های این نوع هم ریز، کمی عطری و به رنگ سبز مایل به سفید است و فصل شکوفایی گل های این گونه هم در بهار است. میوه های صورتی ونارنجی دارد. با اینکه این گونه، دمای پایین را تحمل می کند اما بهتر است در مناطق معتدل کاشته شوند.

4. شمشاد پیچ

شمشاد پیچ نام یک گونه از تیره گوشوارکیان است  و برگ های ابلق در طیف زرد تا نارنجی روشن دارد. شمشاد پرتقالی و طلایی دو نام دیگر این شمشاد است. همیشه سبز است و در فصول سرد هم برگ های خود را حفظ می کند. از دسته گیاهان خزنده و رونده است و سطح زمین، تنه درختان و … را می پوشاند. ارتفاع بلند آن از ویژگی های منحصر به فرد آن است، به طوری که در خاستگاه اصلی خود تا ۲۰ متر ارتفاع پیدا می کنند، البته نوع گلخانه ای آن، قد کوتاه است و در نهایت ۱ تا ۲ متر رشد خواهد کرد.

شرایط نگهداری:

نور: محلی با نور زیاد تا متوسط، می تواند نور مورد نیاز آن را تامین کند. در حالت کلی مکان های آفتابی تا سایه آفتاب برای آن مناسب است. دقت کنید که اگر شمشاد را در گلدان می کارید، باید آن را در محل پر نور قرار دهید.

دما: حداقل دمای قابل تحمل برای گیاه شمشاد، ۵ درجه سانتی گراد و حداکثر دما ۳۰ درجه سانتی گراد است، اما اگر دمای مطلوب آن را به طور دقیق می خواهید، باید بدانید بهترین دما برای آن بین ۲۱ تا ۲۴ درجه سانتی گراد است.

آبیاری :آبیاری منظم نکته مهمی در آبیاری شمشاد است. دقت کنید که خاک گیاه بهتر است قبل از آبیاری همیشه مرطوب باشد.

رطوبت: به طور کلی شمشاد مناطق خشک، معتدل، گرم و مرطوب را می پسندد  ولی در سایر مناطق نیز رشد می کند. رطوبت مطلوب آن، 50 تا ۷۰ درصد است.

کود: از اردیبهشت تا شهریور هر دو هفته یک بار، به میزان ۵ گرم در لیتر  شمشاد را تغذیه کنید.

تکثیر:

از دو روش کاشت بذر و قلمه زدن می توان شمشاد را تکثیر کرد. برای قلمه زدن از اواسط فصل بهار تا اوایل فصل تابستان، زمانی که هوا حدودا 22 درجه سانتی گراد است، قلمه انتهای ساقه را به طول ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر ببرید. قلمه ها در زیر پلاستیک روشن قرار دهید تا ریشه زایی سریع تر صورت گیرد.