گندمی، گیاهی همیشه سبز و گلخانه ای است. برگ های آن به شکل نوارهایی سبز است که در میان خود یک نوار سفید رنگی دارند، البته در بعضی از گونه ها، این شکل برعکس است، یعنی برگ ها سفید و قسمت میانی سبز است. این برگ های خطی و باریك نزدیک به 25 سانتی متر طول دارند. گیاه گندمی تابستان ها گل می دهد. دمگل آن طویل و به طول 60 سانتیمتر است. گل آذین آن پانیكول شكل است و گل های سفید و ستاره ای دارد که قطرشان حدود 5/2 سانتیمتر است. ارتفاع گندمی معمولا در حدود 25 تا 30 سانتی متر است. گیاهچه های جدیدی که در انتهای دمگل و نزدیك به گل ظاهر می شوند را می توان ریشه دار و گیاه جدیدی ایجاد کرد. گندمی 215 گونه مختلف دارد.

شرایط نگهداری

نور: نور خورشید برای این گیاه باید به شکل غیر مستقیم و فیلتر شده باشد. نور كم تا متوسط و نیم سایه برای این گیاه مناسب است. بهترین مکان برای گیاه گندمی نزدیك پنجره است، چراکه دوری از نور باعث طویل شدن برگ های آن و نازیبایی گیاه می شود. پنجره‌های جنوبی آپارتمان‌ها، مکان مناسبی برای نگهداری از گیاه گندمی است. اگر برگ‌های گندمی بسیار طویل و شکننده شده، یعنی از نظر نور تامین نمی‌شود.

آبیاری: میزان آب مورد نیاز آن متغیر و وابسته به دمای محیط و میزان نور است. زهکش باید مناسب باشد چراکه اگر خاک گلدان زهکش مناسب را نداشته باشد، آب دادن بیش از اندازه به گیاه پوسیدگی ریشه و از بین رفتن آن را به دنبال دارد. بهترین قانون آبیاری گیاه گندمی، زمانی است که خاک سطح گلدان خشک می‌باشد. زمانی که هوای محیط گرم است گیاه را غبارپاشی کنید، در این صورت رطوبت لازم برای گندمی فراهم می‌شود.

دما: گرمای معمولی برای گندمی مناسب است، به این معنا که بهترین دما برای آن بین ۱۵ تا ۲۵ درجه سانتی گراد در نظرگ رفته می شود. با این حال گندمی به تغییرات دما مقاوم است، به طوری که تا دمای ۵ درجه سانتی گراد را تحمل می‌کند. دقا کنید که با وجود مقاومت آن، دمای بالای ۳۰ درجه این گیاه را پژمرده می‌کند. برگ‌های گندمی در هنگام گرمی هوا یا تابش بیش از اندازه نور، رنگ پریده می‌شوند.

خاک: گندمی در خاک‌های متفاوتی کاشته می‌شود، با این حال خاک قلیایی برای رشد این گیاه مناسب است. می توانید از مخلوطی از خاك باغچه و ماسه، با تناسب 50 درصد از هر کدام، استفاده کنید. در کاربرد خاک باید حتما دقت کنید که دارای زهکش مناسب باشد. برای تحقق زهکش بهتر، می توانید کمی شن به خاک اضافه کنید.

کود: کود مناسب این گیاه، کود مایع در نوع رقیق است. ۲ گرم در هر لیتر از این کود را در فصول رشد به گیاه بدهید، با ان دستور که از فروردین تا مهر هفته‌ای یکبار کود دادن به گیاه انجام شود.

تکثیر:

ریشه دار کردن ساقه های گندمی یک روش ازدیاد آن است. برای این منظور به سراغ گیاه مادر بروید. ساقه های بلند و رونده این گیاه، دسته های كوچك برگ را با خود دارد. این گیاهچه های كوچك با قرار گرفتن در مجاورت خاك ریشه می دهند.

برای اینکه از این روش نتیجه بگیرید، باید گیاهچه را روی سطح خاك، در یك گلدان با قطر دهانه 9 سانتیمتر، حاوی كمپوست گلدانی با پایه پیت، بخوابانید و به آرامی فشار دهید. وقتی ساقه ها ریشه دار شدند و گیاه توسعه پیدا کرد، ارتباط ساقه را با پایه مادری، قطع كنید تا گیاه مستقلی حاصل شود.

روش دیگر این است که این گیاهچه ها را در آب قرار دهید تا ریشه بدهند، یا آنها را به تنهایی و جدا از پایه مادری، در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید و در خاك قرار بدهید.

در تمام روش های بالا فراموش نکنید که گیاهچه ها باید در دمای 18 تا 20 درجه سانتیگراد و نور مناسب ولی دور از تابش مستقیم خورشید قرار گیرند. زمان مناسب برای تكثیر، دو فصل بهار و تابستان است.

آفات و بیماری های گندمی

1. اگر دیدید وسط گیاه از قاعده برگ ها پوسیده است، بدانید بیش از اندازه به گیاه گندمی خود آب داده‌اید. باید آبیاری را قطع كنید.
2. برگ های نرم و شفاف نشان دهنده هوای خیلی سرد در اطراف گیاه است. گیاه را به مکان گرم تری منتقل کنید.
3. قهوه ای شدن نوك برگ ها در اثر تشنگی و کم آبی و نیز اشعه مستقیم آفتاب ایجاد می شود. آبیاری را بیشتر کنید و گیاه را در محلی نیمه سایه قرار دهید.
4. برگ های سجافی، ضعیف و لاغر، طویل و كم و بیش خشك که رنگ خود را از دست داده اند نشان دهنده درجه حرارت خیلی بالا است. گلدان را در محل خنك تری قرار دهید. به مدت 15 دقیقه هم درون تشت بگذارید.
5. اگر نوار سفید گیاهتان محو شده است، به معنای کمبود نور و محیط تاریك است.
6. ضعف و پژمردگی گیاه در اثر تغذیه ناکافی است، باید به آن تغذیه مصنوعی بدهید.
7. اگر حشرات سبز رنگ مشاهده شدند كه حاشیه برگ را می خورند، هر 14 روز یك بار گیاه را سمپاشی کنید.