Posts in category: گیاهان

سوسن یک روزه، پوشش گیاهی زیبایی است که که نیاز به مراقبت چندانی ندارد، به آسانی رشد می‌کند و برای استفاده در مسیر های داخلی، حاشیه‌ها و دیوار و نمای سبز مناسب است. گلهای رنگارنگ و فراوان در اشکال مختلف دارد و در طول بهار و تابستان گل می‌دهد.
گلهای آن طول عمر یک روزه دارند، صبحها باز می شوند و در عصر و شب از بین می‌روند. تعداد روزهای گلدهی بستگی به گونه آن دارد. انواع جدیدی از این گیاه وارد بازار شده‌اند که گلهای زیادی تولید می‌کنند و دوره گلدهی آنها هم طولانی‌تر است.

نیازها:
نور: این گیاه آفتاب دوست است و اگر ۶ ساعت در روز به آن آفتاب برسد عملکرد خوبی را در گلدهی دارد. از کاشت این گیاهان در مکانهایی که سایه سنگین دارند اجتناب کنید.

آبیاری: رطوبت محیط برای گلدهی این گیاه مهم است و از کاشت این گیاه در مکانهایی که در تابستان بسیار خشک هستند خودداری کنید. اگرچه که ریشه‌های آن به خشکی و گرمای هوا مقاوم هستند و بقای گیاه را تضمین می‌کنند ولی کیفیت و همچنین تعداد گلها به فراوانی آب و رطوبت بستگی دارند. با دادن کود گیاهی و برگهای خرد شده و مقداری مواد آلی به گیاه از حفظ رطوبت توسط گیاه اطمینان حاصل کنید.

خاک: خاکهای حاصلخیز که با مواد آلی، کمپوست و برگ های پوسیده و کود اصلاح شده است و به خوبی زهکشی شده تهیه کنید. با این وجود سوسن یک روزه، تحمل خاکهای فقیر و خاکهای رسی سنگین را هم دارد و در خاکهای معمولی هم رشد می کند.

کوددهی: یک کود همه منظوره در بهار و به میزان ۵۰ تا ۷۰ گرم در هر متر مربع می‌تواند توان گلدهی گیاهتان را افزایش دهد. می توانید با اضافه کردن کود و همچنین برداشتن گلهای پژمرده در اواسط تابستان گیاه را به گلدهی تشویق کنید.

آفات:

سوسن یک روزه در برابر آفات و بیماریها نسبتا مقاوم و قوی عمل می‌کند. مکیدن حشرات مانند شته‌ها و تریپس می‌تواند در گیاه مشکلات و آسیبهای اندکی ایجاد کند. رابها و حلزونها هم گاهی به برگهای جوان آسیب می‌زنند. بیماری زنگ هم در این گیاه امکان پذیر است.

تکثیر:
هر ۵ سال یکبار در بهار یا پاییز بوته‌های این گیاه را تقسیم کنید. بعد از تقسیم ریشه و اندامهای هوایی، آنها را در مکانی دیگر بکارید. از طریق کاشت بذر در بهار یا پاییز هم می‌توانید این گیاه را تکثیر دهید.
ریشه‌های سوسن یکروزه درون بسته هایی در مراکز باغبانی به فروش می رسد که می تواند گیاهان خوبی را ایجاد کند ولی در ابتدا مراقبت بیشتری نیاز دارد. از خریدن شاخه‌های رنگ پریده و بلند خودداری کنید. آنهارا به جای کاشتن در زمین در گلدان بکارید و از یک کمپوست چند منظوره بدون پیت استفاده کنید و آن را به خوبی آبیاری کنید، گلدان را در یک محل یا گلخانه خنک نگه دارید و از مرطوب بودن کمپوست آن اطمینان حاصل کنید. در بهار یا پاییز زمانی که آنها به اندازه کافی نیرومند شده اند آنها را در زمین بکارید.

پنستمون هتروفیلوس نام دیگری هم دارد: گل گاو زبان هندی. گلهای آن لوله‌ای، قیفی و زنگوله‌ای شکلند. به صورت خوشه‌ای یا سنبله‌ای و به رنگهای سفید، صورتی، بنفش یا ارغوانی یافت می‌شوند. برگهایش نیزه‌ای شکل هستند و ممکن است تا ۱۰ سانتیمتر طول داشته باشند.
این گل معمولا به عنوان یک گیاه زینتی شناخته می‌شود. در فصل زمستان رشد آهسته و در بهار و تابستان رشد متوسطی دارد. در بسیاری از انواع زیستگاههای محلی از علفزارها تا جنگلهای انبوه یافت می‌شود. این گیاه به راحتی بیش از یک متر رشد می‌کند.

نیازها:
نور: به نور نسبتاً زیاد و محل آفتابی نیاز دارد. بنابراین گلدان این گیاه را پشت پنجره های آفتابگیر در ضلع جنوبی و یا شرقی آپارتمان قرار دهید.

آبیاری: به آب کمی نیازمند است. زیاد آبیاری نکنید. در تابستان هفته‌ای یک بار و در زمستان هر پانزده روز یکبار آبیاری کافی است و در فواصل بین آبیاریها سطح خاک باید خشک شود.

خاک: خاک حاصلخیز با زهکشی خوب و مناسب تدارک ببینید. برای جلوگیری از آسیب ناشی از سرما در مناطق سرد باید در زمستان با خاکپوش پوشانده شود. خاک قلیایی و خاک رس با اسیدیته حدود ۶ تا 7.5 پیشنهاد می شود. خاک مناسب برای رشد و پرورش این گیاه مخلوطی از دو قسمت خاکبرگ کاملا پوسیده، یک قسمت خاک باغچه و کمی ماسه است.

ازدیاد: کاشت بذر، تقسیم بوته و قلمه قابل (تهیه قلمه چوب نرم از ساقه‌هایی که گل نمی‌دهند) روشهای تکثیر آن است. بذر را اواخر تابستان بکارید و نشای آن را در پاییز به زمین اصلی منتقل کنید تا در تابستان سال بعد به گل برسید.

گل هوستا از جمله گیاهانی است که برای استفاده در نما و دیوار سبز مناسب است. رنگ برگ برخی از نمونه‌ها سبز است، برخی ابلق حتی برخی زرد است که حاشیه‌های سبز دارد. رنگ گلها هم سفید، صورتی و بنفش است. برگهای این گیاه پهن و و رگبرگهای فرو رفته آن در رگ جلوه مواجی به آن می دهد. اطراف برگها كرم رنگ است و همين سبب جذابيت بيشتر اين گياه مى گردد. گلها کوتاه تر از زنبق رشتی و به رنگ سفید و آبی است. این گیاه به آسانی از طریق تقسیم بوته در اسفند ماه ازدیاد می شود. نسبت به سایه درختان مقاوم است. زمان باز شدن گلها نيز در انواع مختلف آن، فرق مى كند. در بعضى از هوستاها گلها اوايل تابستان باز مى‌شوند و برخى ديگر در اواخر تابستان يا اوايل پاييز. گلها شیپوری و به صورت خوشه‌ای می‌باشند.

نگهداری هوستا
آبیاری:
زمانی به گیاه آب بدهید که سطح خاک نیمه خشک – نیمه مرطوب باشد، البته گیاهان بالغ هوستا تا حدودی خشکی خاک را تحمل می‌کنند بنابراین اگر سطح خاک نیز تا عمق حدود ۵ سانتیمتر خشک شود و سپس گیاه آبیاری شود مشکلی برای گیاه پیش نخواهد آمد اما توجه کنید که اگر هنگام چنین شرایطی هوا بسیار گرم باشد (مانند نیمه های تابستان) گیاه دیگر شاداب و باطراوت نخواهد بود. خشکی کشیدن بیش از اندازه موجب پژمردگی و قهوه‌ای شدن برگها خواهد شد. بهترین زمان آبیاری این گیاهان در طی صبح است تا در طی روز از رطوبت کافی در اطراف ریشه هایشان برخوردار باشند.
نور:
گیاهان هوستا به مکانهای سایه مقاوم هستند و چنین مکانهایی را دوست دارند اما این به معنی عدم رشد آنها در مکانهایی با آفتاب مستقیم نیست اما باید توجه کنید که وجود اشعه مستقیم آفتاب به همراه گرمای هوا برای این گیاه آزار دهنده است و موجب سوختگی نوک و حاشیه برگها و یا بروز نواحی سوخته قهوه‌ای رنگ بر روی پهنه برگ می‌شود. بنابراین و بخصوص در مناطقی که تابستانهای گرم دارند بهتر است که این گیاه را در مکانهایی بکاریم که فقط در صبحگاه از نور مستقیم برخوردار هستند و از ظهر به بعد سایه باشد و یا اینکه می توان آنها را در مکانهایی کشت کرد که اصولاً نیمه سایه نیمه آفتاب هستند همانند زیر درختان بزرگتر که علاوه بر روشن و پر نور بودن محیط گاهی اشعه نور از لابه لای شاخسار درختان به آنها بتابد. توجه کنید که این گیاه اگرچه سایه را به خوبی تحمل می کند اما مکانهای بسیار تاریک و کم نور نیز برای این گیاهان اصلاً مناسب نیست.
دمای مناسب:
گیاهان هوستا اصولاً گیاهانی همیشه سبز هستند اما برگهای خود را در زمستان از دست می‌دهند. با این وجود، قسمتهای زیزمینی می توانند حتی زمانی که دمای هوا حدود منفی سی درجه است، از بین نروند و با گرم شدن هوا مجدداً رشد کنند. همچنین اگر این گیاهان را به شکل گلدانی نگهداری می‌کنید -به نحوی که در طی زمستان در داخل منزل هستند و به شکل همیشه سبز به زندگی خود ادامه می‌دهند- باید توجه کنید که در طی زمستان این گیاه دوران استراحت و رکود نسبی لازم دارد و در طی آن به حدود ۸ هفته دمای زیر 4.5 درجه مورد نیاز این گیاه است و ممکن است گیاه در طی این مدت نیز برخی برگهای خود را از دست بدهد. اما این دوران استراحت را از گیاه خود دریغ نکنید زیرا عدم وجود این دوران موجب رشد ضعیف این گیاهان در سال بعد خواهد شد.
خاک:
گیاهان هوستا خاکهایی که زهکش خوب داشته باشند و غنی از مواد ارگانیک باشند را بسیار دوست دارند. حداقل عمق خاک مورد نیاز برای کاشت هوستا حدود ۴۰-۳۰ سانتیمتر است بنابراین اگر قصد کاشت هوستا را در گلدان دارید گلدانی استفاده کنید که حداقل همین مقدار عمق و حدود ۵۰ سانت قطر دهانه داشته باشد.
تکثیر :
یکی از متداولترین راههای تکثیر گیاهان هوستا، تقسیم گیاهانی است که بیش از اندازه متراکم شده اند. گیاهان هوستا دارای ساقه‌های زیرزمینی هستند که در طی رشد مرتباً از زیر زمین ساقه‌های هوایی را به بیرون از خاک می‌فرستند و خود نیز در زیر زمین گسترده می‌شوند و رشد می‌کنند. بنابراین اگر شرایط محیطی برای گیاه مناسب باشد به حجم و تراکم شاخسار گیاه افزوده می‌شود. در صورت لزوم و البته بعد از گذشت ۴-۳ سال از کاشت شدن گیاه مادری و بزرگ شدن آن، می توان گیاه مادری را همراه با ریشه هایش از زیر خاک درآورد و نسبت به تقسیم آنان به دو یا چند قسمت اقدام کرد. هر قسمت باید حداقل ۶ یا ۵ ساقه داشته باشند. همچنین به طور کل برای جوان سازی مجدد گیاهان هوستای بسیار بالغ نیز از این روش (یعنی بیرون آوردن گیاه و کاشت مجدد آن ) استفاده می شود. از اوایل بهار می توان نسبت به عمل تقسیم اقدام کرد البته برخی پرورش دهندگان اوایل بهار را برای تقسیم هوستاهای گلدانی مناسب می‌دانند و مطرح می‌کنند که برای هوستاهای موجود در فضای باز اوایل تابستان بهتر است زیرا گرمای خاک می‌تواند به شروع ریشه‌زایی به گیاهانی که به تازگی تقسیم شده اند و به نحوی ریشه‌هایشان دست خورده است و آزرده است کمک کند. برای اینکه به برگها آسیبی نرسد بهتر است که ابتدا برگهای هوستا را با کمک یک نوار پارچه ای به هم ببندیم تا بیرون آوردن آن از خاک آسانتر باشد.
کاشت بذر این گیاه نیز روش دیگر تکثیر است که البته متداول نیست اما امکان پذیر است. سه هفته بعد از خشک شدن آخرین گل بر روی گل آذین گیاه می توان گل آذین را از گیاه مادری جدا کرد و در اتاقی خشک و خنک قرار داد تا تمامی گل آدین خشک شود سپس می توان نسبت به جدا کردن بذرها و کاشت آنها اقدام کرد. البته می توان در مکانی سرد و خشک نیز آنها را نبار کرد. بذرها می بایست به شکل بسیار کم عمق کاشته شوند. گلدان حاوی بذرها در مکانی گرم با دمای ۲۴-۱۶ درجه اما به دور از نور مستقیم آفتاب قرار می‌گیرند. همچنین اگر قصد کاشت بذرهای این گیاه را به شکل مستقیم در فضای باز دارید زمانی که دمای خاک به بیش از ۱۰ درجه رسید (تقریبا اواسط بهار) نسبت به کاشت در فضای باز اقدام کنید.
آفات و بیماری:
شپشک، کنه تار عنکبوتی و حلزون از جمله آفات این گیاه هستند. از بین بیماریها نیز می‌توان به نوعی بیماری ویروسی که موجب بروز نواحی زرد رنگ بر روی برگها، پیچش برگها و رشد ضعیف گیاه می‌شود اشاره کرد. بیماری قارچی انتراکنوز موبج بروز لکه‌هایی نامنظم به رنگ سفید و یا کرم رنگ با حاشیه‌هایی قهوه‌ای می شود. سوختگی جنوبی از دیگر بیماری های قارچی است که موجب زرد شدن برگها و افتادگی و مرگ گیاه می‌شود. نماتد برگ هوستا نیز از دیگر آفاتی است که موجب بروز رگه هایی زرد-خشکیده بر روی برگ می شود.
هرس:
گیاهان هوستا در طی فصل رشد نیاز به هرس خاصی ندارد. اما اگر این گیاه در فضای باز کاشته شده است، معمولا در اثر سرمای زمستانی آسیب می‌بیند و برگهایش را از دست می‌دهد، بنابراین با سرد شدن هوا در پاییز برگهای این گیاهان به تدریج زرد می‌شوند. برگهای زرد را از گیاه جدا کنید و همچنین می‌توانید تمامی ساقه‌ها و برگسار را از نزدیکی سطح خاک قطع کنید و روی آنها حدود ۱۰ سانتیمتر خاک برگ بریزید تا در برابر سرمای زمستانه بیشتر محافظت شوند. با آمدن فصل بهار می‌توان این خاک برگ را کنار زد. با گرم شدن هوا رشد برگهای جدید مجدداً از زیرخاک شروع می‌شود.

گیاه پشت قرمزی از خانواده لودویگیا است. این خانواده یکی از بهترین گزینه ها برای استفاده در اکواریومها هستند.
پشت قرمزی به نور نسبتا متوسط نیاز دارد و در محدوده نور متوسط تا خیلی زیاد رشد مناسبی دارد. به علاوه به Co2 کمی هم نیاز دارد.
سرعت رشد این گیاه متوسط و تا حدی سریع است. در مجموع شرایط نگهداری سختی ندارد. دمای قابل تحمل این گیاه 15-26 درجه سانتیگراد است. محدوده PH این گیاه 5.5 -8 است و سختی (GH)قابل تحمل این گیاه 1-20 dh می باشد.
قرمز بودن پشت برگهای این گیاه به فاکتور نور و پارامترهای آب بستگی دارد، درصورتی که نیترات آب تانک پایین باشد و یا در محدوده مجاز باشد رنگ پشت برگهای این گیاه قرمز تیره خواهد بود، در صورت بالا آمدن نیترات قرمزی پشت برگهای این گیاه کم رنگ تر می شود. بنابراین با استفاده از این گیاه در تانک گیاهی، با استفاده از رنگ پشت برگ، تا حدودی می توان از پایین بودن نیترات آب اطمینان حاصل کرد. بهتر است این گیاه به صورت دسته ای کاشته شود.

اگر اکواریوم آب شور دارید، خبر خوش این است که سرخس جاوا می تواند کمی در شرایط شور مقاومت کند. از انجا سرعت رشد این گیاه کم است، می توانید آن را در وسط تانک بکارید. برای ایجاد تنوع هم می توان آن را بر روی چوب یا سنگ نصب کرد. دقت کنید که این گیاهان نباید در شن کاشته شوند. نگهداری آن کاملا ساده است و برای افراد تازه کار پیشنهاد می شود. این گیاه به Co2 چندانی هم نیاز ندارد.
دمای قابل تحمل این گیاه ۱۸ تا ۳۰ درجه سانتی گراد، محدوده PH ۵ تا ۸ و سختی (GH) قابل تحمل آن ۹ تا ۱۳ dh است. سرخس جاوا یکی از بهترین گزینه ها برای تانک ماهیهای گرمسیری (مانند دیسکس) است. توصیه می شود برای جلوه زیباتر و رشد بهتر، برگهای پیر و تیره را از گیاه جدا کنید.

گیاه موزی گیاهی آبزی مناسب آکواریوم است که به نام گیاه قلب شناور یا نیلوفر آبی موزی نیز شناخته می شود. رنگ آن سبز است و زیستگاه بومی آن آمریکای جنوبیاست.

این گیاه سطح نگهداری متوسط دارد و می توانید با رسیدگی متوسطی آن را در آکواریوم خود نگه دارید. میزان نور مورد نیاز آن کم تا متوسط است. بهترین محل قرار گیری در آکواریوم برای این گیاه در قسمت جلوی تانک است. حداکثر اندازه ای که این گیاه پیدا می کند ۱۴سانتی متر است بنابراین برای تانکهای کوچک هک کاربرد دارد. دمای آب را بین ۲۱ تا ۲۷٫۵ درجه سانتی گراد نگه ارید و پی هاش را بین ۶٫۰ تا ۷٫۵.

با اینکه گیاه شویدی برای اکثر اکواریومها و افراد کم تجربه مناسب است، اما بعضی موارد هم باید در نگهداری از آن مورد توجه قرار گیرد.
در مجموع این گیاه مخازن تمیز و آب کمی مواج دوست دارد. اگر آب اکواریوم بیش از حد سریع حرکت کند، گیاه ممکن است در اطراف بماند و ریشه کن شود. این گیاه آبزی اکسیژن خوبی در آب تولید می کند و برای ماهیان بسیار مفید است.
پی هاش مناسب آب 6.8 الی 7.5 است. دمای آب در محدوده ماهیهای گرمسیری یعنی حدود 18 تا 28درجه سانتی گراد ایده ال است .
روشنایی هم باید متوسط تا زیاد باشد.
از آنجا که این گیاه ظریف است، باید مراقب باشید ماهیانی را در آکواریوم قرار دهید که این گیاه را نخورند.

دم گربه ای از گیاهان آبزی زیر آبی است و اکواریوم شما را سبز می کند. این گیاه دارای ترشح مواد آنتی بیوتیک است که می تواند کمک به جلوگیری از رشد جلبک سبز آبی کند.
برگهای آن در حلقه های چهار تا هشت تایی، به طول ۱ تا ۴ سانتی متر و گستردگی ۲ تا ۵ میلی متر می روید. این گیاه دوپایه دارای گلهای نر و ماده بر روی گیاهان جداگانه است. گل آن ۱۲ تا ۲۰ میلی متر قطر دارد با سه گلبرگ گرد و سفید رنگ به طول ۸ تا ۱۰ میلی متر بر روی گیاهان نر، و طول ۶ تا ۷ میلی متر بر روی گیاه ماده یافت می شود. سرعت رشد این گیاه سریع است و شما می توانید در وسط اکواریم یا در عقب آن این گیاه را بکارید. میزان رشد آن بستگی زیادی به مقدار نور و مواد غذایی موجود دارد.
باید گفت که رشد آن در شریط نامناسب متوقف نمی شود، ولی گیاه شروع به رنگ پریدگی می کند و رشد پیچکها و برگهای نازک آن کم می‌شود. این گیاه به نور متوسط نیاز دارد و در محدوده نور متوسط خیلی زیاد رشد مناسبی دارد. به علاوه رشد و رنگ این گیاه به نور و کود مورد استفاده نیز بستگی دارد. دمای مناسب آب محل رشد آن ۱۲ تا ۲۸ درجه سانتیگراد با PH بین 5 تا 9 می باشد. این گیاه نگهداری چندان سختی ندارد و سطح نگهداری این گیاه آسان تا متوسط است.

گل بیلبرجیا از خانواده بروملیداسه است، برگهای باریک و همیشه سبز دارد. ساقه آن گل دهنده و آویزان است و همین ویژگی آن را برای استفاده در دیوار و نمای سبز مناسب می‌کند. حداکثر عمر گیاه سه سال است و یکبار بیشتر گل نمی‌دهد، پس از خشک شدن گیاه مادری، از پاجوشها که در کنار مادر روئیده است به عنوان منبع ازدیاد استفاده ‌می شود.

نیازها:
نور: نور مستقیم آفتاب را برای مدت کمی تحمل می‌کند، بهترین نور برای آن نور زیاد ولی غیرمسقیم است.
دما: حداکثر درجه حرارت مورد نیاز در تابستان ۲۷ و در زمستان ۲۱ است. تا ۷ درجه نیز تحمل دارد.
آبیاری: بین دو آبیاری خاک باید خشک شود. اجازه دهید مقداری آب به قاعده برگها نفوذ کند. (در برابر پوسیدگی مقاوم است.) در زمستان اجازه ندهید آب به قاعده برگها نفوذ کند.
رطوبت: با شروع گلدهی در صورتی که هوا خیلی خشک است، غبارپاشی هفته‌ای یکبار اشکالی ندارد. بهترین شرایط ساخت یک جزیره در زیر گلدان است.
تغذیه: دو هفته یکبار با کودهای کامل تغذیه کنید.
خاک مناسب: خاک هلندی یا خاک کمپوست یا خاک و کود آمادهبرای آن مناسب است.
تعویض گلدان: همیشه در اواخر تابستان زمانی که پاجوشها شروع به ظهور می‌کنند، گلدان را تعویض کنید. اصولا گیاه مادری خشک می‌شود. وقتی که ارتفاع پاجوشها به حدود ۱۳ سانتی‌متری رسید از گیاه مادری جدا و درون گلدان جدید کاشت کنید. به زودی پاجوشها تبدیل به گیاه مادر جدید می‌شوند ولی تا ۲ سال گل نمی‌دهند.
تمیز نمودن برگها: برگهای گردآلود و کثیف را غبارپاشی کنید و با اآب بدون املاح و ولرم تمیز نمایید. مواظب باشید گلها مرطوب نشوند. از مواد براق کننده شیمیایی استفاده نکنید.
تکثیر: جدا کردن پاگیاه در بهار یا اوایل تابستان و کاشت آنها در مخلوطی از شن و پیت در دمای ۲۵ درجه، روش تکثیر این گیاه است.

عوارض و درمان:
برگها قهوه‌ای شده و خشک می‌شوند: گیاه خیلی تشنه است، گلدانها را برای مدت ۱۵ دقیقه درون تشت و یا سطل پر از آب قرار داده و سپس خارج کنید تا آبهای اضافی دفع شوند، آبیاری را تنظیم کنید ولی مواظب باشید خاکها باتلاقی نشوند.
برگها سیاه می‌شوند: صدمه مربوط به استفاده از مواد براق کننده شیمیایی است، از انها استفاده نکنید. برگها را با غبارپاشی تمیز کنید.
برگها نرم و آبکی بوده و زخمهای قارچ‌آلود روی آنها مشاهده می‌شود: قارچ بوتری تیس عامل آن است که خود ناشی از آبیاری بیش از اندازه و سردی هواست. در فاصله بین دو آبیاری اجازه دهید سطح خاک خشک شود. سپس آبیاری کنید، گیاه را به محل گرمتری منقل کنید.
حشرات ریزی اطراف گلدانها در حال پروازند: گیاه را هر هفته با سم حشره‌کش طبق دستور سمپاشی کنید تا حشرات از بین بروند.
پرچمهای گل می‌پوسند: آبیاری بیش از اندازه انجام شده است. آبیاری را کمتر کنید.
گلها ظاهر نمی‌شوند: ممکن است مربوط به دو علت باشد: یا نور کم است که آن را به محل روشن‌تری منتقل نمایید.(آفتاب را به راحتی تحمل می‌کند.) و یا اینکه گلدانها خیلی بزرگ است. ریشه‌های گیاه تمایل به در هم رفتن دارند، از گلدانهای کوچکتر استفاده کنید.
گلها خشک می‌شوند: هوا خیلی خشک است، رطوبت دائمی و پایدار ایجاد کنید. (به تامین رطوبت مراجعه کنید.)
در تابستان برگها می‌پیچند: هوا خیلی سرد است، گیاه را به محل گرمتری منتقل کنید.اگر این علائم در زمستان باشد علت آن گرمی هوا و یا آبیاری بیش از اندازه است. عوامل را مساعد کنید.
زخم های سفید پنبه مانند در قاعده برگها مشاهده می‌شود: حشره افت عامل آن است، در دو هفته یکبار با سم حشره‌کش نفوذی گیاه را سمپاشی کنید تا علائم بر طرف شوند، با پنبه آغشته به سم نیز می‌توانید لکه‌ها را خیس کنید.

کاشت پاگیاه
با پژمرده و خشک شدن گیاه مادری پاگیاه به نصف اندازه گیاه مادر رسیده است. گیاه را از گلدانها خارج کنید و با چاقوی تیز پا گیاه را از بقایای گیاه مادر جدا کنید. گلدانهای کوچک متناسب با حجم ریشه گیاه انتخاب کنید و مخلوطی از شن و پیت نرم و مرطوب آماده و پاگیاه را درون گلدان ها کاشت کنید و با فشار دست خاک را در اطراف ریشه متراکم کرده و سه روز اول گلدانها را زیر چادر پلاستیکی قرار دهید.

اسچینانتوس یا اسکینانتوس، گیاهی است که برای استفاده در دیوار و نمای سبز بسیار مناسب است. از آنجا که اغلب آن را به عنوان گیاه آویزی استفاده می نمایند، می‌توانید با کاربرد آن، نمای زیبایی به منزل خود بدهید. در مورد ظاهر آن باید گفت که دارای برگهای تخم مرغی به رنگ سبز براق است. ساقه‌های رونده این گیاه به طول 30 تا 60 سانتیمتر می‌رسد. گلها در اواخر بهار ظاهر می‌شود و به رنگ قرمز و به طول 4 سانتی متر است كه به صورت خوشه ای كنار هم قرار دارند. معمولا شاخه‌ها را پس از گل دادن به ارتفاع 15 سانتی‌متر از كف خاك قطع می‌كنند تا شاخه‌های جدید ظاهر شود. كاسبرگها لوله‌ای مانند و به رنگ ارغوانی مایل به قهوه‌ای می باشد. اسچینانتوس در طبیعت به صورت اپی فیت بر روی درختان زندگی می‌كند.

نحوه نگهداری
نور: این گیاه به نور متوسط تا زیاد هوای گرم، آبیاری متوسط، رطوبت هوای 50 تا 70 درصد و خاك اسیدی نیاز دارد.
کود: از فروردین تا مهر ماه باید هر دو هفته یكبار، 3 گرم در لیتر كود برای این گیاه مصرف كرد.
خاك: دو قسمت خاك برگ یا پیت ماس یك قسمت ماسه و 1/6 قسمت كود دامی پوسیده، خاك مطلوب اسچینانتوس است.

تکثیر
این گیاه را می‌توان در تمام طول سال تكثیر كرد، البته در فصول بهار و تابستان ریشه‌دهی سریعتری خواهد داشت. برای تكثیر این گیاه بخشهایی از ساقه‌های رونده و بلند را جدا كرده و آنها را به قسمتهای 10-8 سانتیمتری ببرید تا به صورت قلمه‌های انتهایی ساقه و قلمه‌های ساقه‌ای درآیند. آنگاه انتهای قلمه‌ها را در پودر هورمون ریشه‌زایی فرو برده و هرسه قلمه را در گلدانی با قطر دهانه 9 سانتیمتر با هر قلمه را در گلدانی دهانه 6 سانتیمتر حاوی كمپوست مخصوص بذر و قلمه با پایه پیت بكارید. دقت كنید قلمه‌های انتهایی ساقه را از ساقه‌ای جدا بكارید تا گیاهان متعادل‌تری به دست آورید. خاك گلدان را خیلی خیس نكنید. قلمه‌ها را با كیسه پلاستیكی شفاف بپوشانید تا میزان رطوبت را بالا ببرید. دمای محیط را در حدود 21 درجه سانتی‌گراد نگاه دارید. پس از حدود 6 تا 8 هفته كه قلمه‌ها به اندازه كافی رشد كردند، كیسه پلاستیكی را بردارید و آنها را در نور مناسب و كافی، ولی دور از تابش مستقیم خورشید قرار دهید تا به رشد ادامه دهد.

عوارض و درمان:
اگر در سال دوم زندگی این گیاه مشاهده كردید كه گلها ظاهر نمی‌شوند و برگها خیلی ریز مانده‌اند به این معنی است كه گلدان گیاه خیلی بزرگ است و به تغذیه مصنوعی نیاز دارد. در هر صورت گلدان را عوض نكنید اما به تغذیه مصنوعی اهمیت بدهید. اگر در تابستان اب خشك شدن برگها یا سیاه شدن گلها مواجه شدید، خشكی محیط را با غبار پاشی روزانه و ریختن آب در زیر گلدان سنگریزه‌دار جبران كنید. در هوای سرد و رطوب زمستان ممكن است قارچ بوتری تیس روی این گیاه نقاط سیاه رنگ ایجاد كند باید در این صورت گیاه را به محل گرم و خشك منتقل كرده و با یك قارچ كش آن را سمپاشی كنید. ساقه‌های دراز و منحرف گیاه به دلیل تاریكی هوا است، همچنین پژمردگی گیاه در تابستان از هوای گرم و تشنگی گلدان حكایت می‌كند. سقوط برگها نیز در اثر هوای سرد و خشك اتفاق می‌افتد. باید گیاه را به محل گرمتری منتقل كرده و آبیاری را تنظیم كنید.