تعریف دیوار زنده

تعریف دیوار سبز / شرکت دیوار سبز

دیوارهای زنده، ترکیبی از قطعات با پوشش گیاهی از پیش کاشته شده‌اند، که به صورت عمودی و توسط سیستم استراکچر سبکی، با فاصله به نمای ساختمان نصب شده، یا به صورت مستقل خود ایستا می‌باشند. از دیوارهای زنده همچنین می‌توان در فضاهای داخلی ساختمان استفاده کرد. دیوارهای زنده، بسته به کارخانه تولیدکننده آن، جنس صفحات و نوع بیرونی و یا داخلی آن، جزئیات اجرایی متفاوتی دارند. در این روش در تمام ارتفاع و در تمام سطح دیوار گیاه کاشته می‌شود که به دو روش می‌توان این عمل را انجام داد:

الف) با نصب عناصر پیش ساخته
۱- گلدان‌های پیش ساخته
۲- پانل‌های پیش ساخته:این پانل‌ها از جنس‌های متفاوتی چون، پلاستیک، پلی استایرن، پلی پروپیلن، سفال، فلز (استیل – آلومینیوم)، منسوج صنعتی (نوعی نمد) یا بتن سبک می‌باشند.
ب) با کاشتن گیاهان بین دو لایه الیاف
به منظور هر چه سبک‌تر شدن سیستم دیوارهای زنده، معمولاً از سیستم‌های کاشت هیدرو پونیک و نیمه هیدروپونیک استفاده می‌شود و در اغلب موارد بستر کاشت فقط حکم نگهدارنده گیاه را داشته، مواد غذایی توسط سیستم آبیاری در دسترس گیاه قرار می‌گیرد. دیوارهای سبز با سیستم گردش مجدد آب بکار می‌روند و به منظور کاهش آلودگی آب سنگین، این کار را با جذب مواد مغذی غیر حلال در آب انجام می‌دهند. این مواد مغذی باکتریهای معدنی هستند که اجزای ارگانیک میکروسکوپی آن‌ها را برای گیاهان آماده می‌کنند

دیوار سبز

دیوار سبز در کنار دیوارهای ساختمان / شرکت دیوار سبز

پوشش گیاهی مانند پیچک‌های بالا رونده یک ابزار خوب اقلیمی هستند، بخصوص زمانی که روی سطح خارجی دیوار رشد کنند که در این صورت ویژگی‌های متعددی را به همراه خواهند داشت. مشخص‌ترین فایده آن‌ها ایجاد سایه در تابستان است. پوشش انبوه گیاهی در طول تابستان به عنوان حائلی بین تابش مستقیم اشعه خورشید و پوسته خارجی دیوار عمل می‌کند؛ بنابراین درجه حرارت پوسته خارجی را کاهش داده و مقدار هدایت حرارت از خارج به داخل بنا را کم می‌کند. تنها نکته منفی ایجاد پوشش گیاهی در مجاورت دیوار خارجی در فصل تابستان در این است که چنین پوششی هوا را در لایه‌های نزدیک به سطح ساختمان حبس می‌کند و لذا قدرت بادهای محوطه جهت دور ساختن این لایه‌های هوای گرم کاهش پیدا می‌کند. اما هر بادی که دارای توان کافی جهت عبور از میان برگ‌ها را داشته باشد مسلماً چنین مشکلی را برطرف خواهد کرد و به‌علاوه برودت حاصل از بخار آب روی برگ‌ها نیز به خنکی اطراف بنا کمک خواهد کرد.

تعریف نمای سبز

تعریف نمای سبز / شرکت دیوار سبز

در این سیستم گیاه بر روی سطح نما حرکت می‌کند. گیاه رونده یا پیچ در حالیکه ریشه در زمین دارد (در یک بستر خاکی) شروع به بالا رفتن از ساختمان می‌کند. اخیراً برای نمای سبز سازه‌ای حمایت‌کننده هم در نظر می‌گیرند. در این حالت استراکچر ساده‌ای که به صورت داربست به دیواره بنا متصل شده، به عنوان تکیه‌گاهی برای گیاهان خزنده و با لا رونده چون مو، پاپیتال و غیره عمل می‌کند. نماهای سبز می‌توانند به نمای ساختمان، نرده و ستون‌ها تکیه کنند یا خود به صورت ساختار مستقل احداث شوند. ساختار داربست نمای سبز می‌تواند از جنس‌های مختلفی چون چوب، فلز، شبکه توری، سیم‌های کابلی و غیره باشد. بنابراین نماهای سبز به دو دسته تقسیم می‌شوند:

 

نماهای سبز سنتی یا نماهای سبز مستقیم (که بی واسطه به دیوار متصل می‌گردند) شامل گیاهان بالا رونده‌ای هستند که مستقیماً و بدون حائل در طول دیوار بالا می‌روند. چنین حالتی همراه است با آسیب به مصالح، جلب نظر حیوانات و هزینه‌های نگهداری بالا.

نمای سبز دو پوسته یا پوسته سبز (که با استفاده از یک سازه نگهدارنده به دیوار متصل می‌شود) با هدف ایجاد یک پوشش سبز مستقل از دیوار شکل می‌گیرد. نحوه اجرای انواع این نماها در زیر آورده شده‌است.

الف) داربست‌های مدولار:این داربست‌ها، داربست‌های فلزی بسیار سبکی از جنس استیل گالوانیزه هستند که یا بر دیوار بنا قرار گرفته‌اند یا دارای سازه مستقل خواهند بود که گیاه بالا رونده را نگاه می‌دارند. پانل‌های مشبک، به صورت مدولار در کنار هم قرار گرفته، می‌توانند سطح بزرگی را بپوشانند. به این پانل‌ها همچنین می‌توان فرم داد تا اشکال و منحنی‌های مورد نظر را ایجاد نمایند. این سیستم مدولار به دلیل سختی و صلابت پانل‌ها می‌تواند بین قسمت‌های مختلف ساختمان پل زده یا به عنوان دیواره‌های سبز مستقل به کار گرفته شوند.

ب) سازه شبکه‌ای: سازه بسیار سبکی است که حائلی از شبکه‌های فولادی برای گیاهان بالارونده ایجاد نموده که این حائل به دیوار یا به سازه ساختمان متصل می‌شود. شبکه هایسیمی اغلب برای نگهداری از گیاهانی که رشدی آهسته داشته، و به پشتیبانی بیشتری نیاز دارند، کاربرد دارند. سیستم‌های شبکه توری انعطاف‌پذیر تر از سیستم کابلی بوده و قابلیت طراحی متنوع تری را دارند.

ج) سیستم‌های کابلی:سیستم کابلی برای نگهداری از گیاهان رونده پر شاخ و برگ و با رشد سریع بکار می‌رود .سیستم کابلی از یک سری توپی، غالباً از جنس فولاد ضد زنگ تشکیل شده، که قابلیت عبور کابل‌ها و کشش و انقباض آن‌ها از میان یکدیگر را جهت شکل‌گیری شبکه مورد نظر فراهم کرده، تکیه و حامل گیاه مورد نظر می‌باشد. توپی‌ها به کمک پیچی که از میان سوراخ مرکزی توپی عبور می‌کنند به سطح دیوار نصب می‌شوند. نحوه قرارگیری و فاصله بین توپی‌ها در روی دیوار مطابق با طرح خاص انتخابی خواهد بود. با این حال فاصله‌های انتخابی با توجه ویژه نسبت به نوع گیاهان شکل می‌گیرد. نوع دیگری از سیستم‌های کابلی که به منظور استفاده در نماهای سبز با سطح وسیع می‌باشند، سیستم نمای کابلی_کششی است. این سیستم‌های عمودی فضای‌های سبز می‌توانند دیواره ساختمان‌هایی چون پارکینگ‌ها، ساختمان‌های داری، فضاهای عمومی یا فضاهای مسکونی بزرگ را بپوشانند.

د) سیستم دیوار سبز با استفاده از نمد پلیمری (felt green wall system): تجسم طرح شامل سیستم کاشت در روشی است که گیاهان زنده بر روی یک سطح عمودی کشت می‌گردند. این سیستم شامل یک پارچه نمدی پلیمری با قابلیت زهکشی مناسب می‌باشد که به شکل مشخصی تا خورده بر روی قاب زیرساخت قرار می‌گیرد؛ به نحوی که یک یا چند گلدان یا محفظه برای کشت عمودی به صورت ردیفی با جیب رو به بالا ایجاد گردد. گیاه در غلاف اولیه قرار گرفته و در این محفظه‌ها کشت می‌گردد. این روش سیستم جدیدتر نصبت به دیگر سیستم‌های اجرای دیوار سبز است و دارای مزایای بیشتری نصبت به روش‌های گذشته می‌باشد. از مزایای این سیستم نصبت به سایر سیستم‌ها می‌توان به سبکی سازه دیوار سبز، تعویض و تغییر آسان گیاهان، تهویه مناسب ریشه گیاهان، سیستم زهکشی قوی تر، آزادی عمل در انتخاب گیاهان مختلف و.. اشاره کرد.

ه) سیستم دیوار سبز هیدروپونیک :در این روش بستر کشت بر پایه آب می‌باشد به عبارتی خاک دیگر وجود ندارد و آب کلیه مواد غذایی این دیوار زنده را تأمین می‌نماید. از ویژگی‌های این روش استفاده از تنوع بیشتر گیاهان، ضخامت کم، سبک و امکان نقش‌پذیری می‌باشد به عبارتی طرح مد نظر کشیده شده و سپس گل‌ها و گیاهان نصب می‌گردد. دیوار سبز هیروپونیک بسیار جذاب بوده و مجهز به سیستم تأسیساتی می‌باشد که به صورت هوشمند مواد غذایی را به گیاهان تزریق می‌نماید. جالب توجه است که سابقه ایجاد و استفاده از تفکرات روش هیدروپونیک به ایران باستان برمی گردد. توسعه شهرنشینی در سال های اخیر منجر به توجه بیشتر به ایجاد فضای سبز در فضاهای شهری به عنوان یک رویکرد پایدار برای بهبود اکولوژی و تغییرات آب و هوایی در محیط زیست، شده است. دیوارها و نمای سبز در ساختمان یکی از راه حل هایی است که به همراه سقف های سبز برای افزایش مساحت فضای سبز شهرها اندیشیده شده است. دیوار سبز دیواری است که یا به طور خودایستا (Free standing) است یا بخشی از یک ساختمان است که به طور کامل یا بخشی از آن از گیاه پوشیده شده است. از فواید آن می توان به استفاده مجدد از آب، بهبود کیفیت هوا و کاربرد به عنوان مانع صوتی اشاره کرد. دیوارهای سبز معمولا به دو شکل نمای سبز (Green facade) و دیوار زنده (living walls) اجرا می شوند.دیوارهای سبز و بام های سبز به وجود آمده‌اند تا گیاهان را به طور طبیعی رشددهند. بر خلاف انواع دیگر باغها شما می توانید از تنوع گیاهی خیلی زیادی بهره مند شوید.

دیوار سبز

مفهوم ساختمان سبز / شرکت دیوار سبز

در زمان حاضر، واژه سبز به عنوان یک موضوع جالب، در کانون توجه معماران و شهرسازان معاصر قرار گرفته‌است. اما ساختمان سبز چیست؟ در آمریکا، اداره محیط زیست ساختمان سبز را این‌گونه تعریف می‌کند:فرایندی در جهت افزایش کیفیت ساختمان که در آن، ساختمان‌ها و مکان قرارگیری آن‌ها از آب، انرژی و مصالح استفاده می‌کنند و تأثیرات منفی ساختمان را روی سلامت انسان و محیط، از طریق مکان یابی بهتر، طراحی، ساخت، اجرا و نگهداری چرخه زندگی کامل یک ساختمان کاهش می‌دهند؛ بنابراین ساختمان سبز نه تنها به محیط زیست آسیب نمی‌رساند، بلکه به گونه مثبتی در اکوسیستم مشارکت می‌نماید و حتی ممکن است به درمان اثرات ناشی از منظرهای آسیب‌رسان کمک نماید.

تاریخچه دیوار سبز

تاریخچه دیوار سبز / شرکت دیوار سبز

تلفیق معماری با طبیعت و گیاهان، یک ایده جدید نیست، بلکه از زمان‌های اولیه، منظرهای طبیعی و ساخته شده با بناهای شهری در هم آمیخته شدند. فضاهای سبز طراحی شده هم‌زمان با شکل‌گیری دغدغه‌های انسان در مورد معماری نیز پدیدار گشت. دیوارهای شیبدار زیگورات نانا، که ۲۱۰۰ سال قبل از میلاد مسیح ساخته شد، با درختان و بوته‌ها پوشیده شده بود. باغ‌های معلق افسانه‌ای بابل، که شامل بام باغ‌های باشکوه و باغ‌های پلکانی بوده‌اند، نخستین نمونه شناخته شده از بامها و دیوارهای سبز می‌باشند که بین قرون ۸ و ۱۰ قبل از میلاد ساخته شدند. قدمت دیوار سبز متعلق به ۶۰۰ سال قبل از میلاد و باغ‌های متعلق به بابل بر می‌گردد. دیوار سبز توسط استنلی هارت در دانشگاه ایلینوینز اورابا شامپاین در سال‌های ۱۹۳۸–۱۳۹۱ اختراع شد. اخیراً مفهوم دیوار سبز با رشد و نمو گیاهان در آب‌های مغذی و معدنی برای تقویت نوآوری فناوری مورد استفاده بزرگ‌تر شده‌است. در سال ۲۰۱۲، بزرگترین دیوار سبز ۲۷۰۰ مترمربع را پوشش می‌داد و در مرکز قرارداد بین‌المللی Cabos Los قرار گرفته‌است.

دیوار سبز

دیوار سبز چیست / شرکت دیوار سبز

در بسیاری از نقاط نیز با استفاده از اصول مهندسی ساخت و دانش و شناخت از گیاهان میتوان این نما های سبز دلپذیر را در مکانهای دلخواه خلق نمود. این دیوار ها که به صورت کامل و یا در برخی قسمتها توسط پوشش گیاهی پوشیده شده اند، علاوه بر زیبایی بصری، دارای فواید بیشماری هستند.

دیوار سبز “Green wall” یا نمای سبز همان فضای سبز است که به صورت عمودی ( دیوار سبز عمودی ) و مستقل و یا بر روی یک دیوار شکل می گیرد. دیوار های سبز در خیلی از نقاط به صورت طبیعی به وجود آمده اند همانند رشد و گسترش گیاه مو چسب بر روی نمای ساختمانهای قدیمی.

دیوار سبز که به عنوان دیوار زنده شناخته میشوند، سیستم های ساختاری هستند که به دیوارهای داخلی و خارجی متصل می شوند و سطوح دیوار را به باغ های عمودی بی نظیری تبدیل می کنند.و همچنین فضای داخلی را جذاب تر می کنند و کیفیت هوا را بهبود می بخشند. دیوار سبز تکه ای از طبیعت است که محیطی آرام تر و پاکیزه تر را ایجاد می کند.

اجرای دیوار سبز در مکان های مختلف می تواند مشکل آلودگی هوای تهران را  با گسترش گیاهان در محیط های اداری و مسکونی، فضاهای شهری برطرف نماید.

دیوار سبز یا دیوار زنده دیواری است که بخشی از آن یا تمام آن دارای پوشش گیاهی است. دیوارهای سبز مبتنی بر شرایط ممکن است در محیط داخل یا خارج از ساختمان نصب گردد. هم چنین تکنیک‌ها و روش-های مختلفی وجود دارد که می‌توان دیوارهای سبز را در ابعادهای متفاوت به منظور فضاسازی محوطه داخلی یا نمای بیرونی ساختمان ایجاد کرد.
دیوارهای سبز همچنین به صورت دیوارهای زنده، دیوارهای زیستی، باغ‌های عمودی یا بطور علمی VCWV (دیوارهای پیچیده گیاهی عمودی) نامیده می‌شوند. دیوار سبز دیوار آزاد یا ایستاده‌ای است که به‌طور نسبی یا به‌طور کامل با پوشش گیاهی پوشیده شده‌است.
دیوارهای سبز بسیار با شکوه هستند؛ کاربرد آن‌ها در بام‌های سبز نمای دلنشینی را ایجاد می‌نماید که صرف نظر از مزایای زیست‌محیطی اش، همگان می‌توانند از آن لذت ببرند
گاهی به ابعاد بزرگ آن برای پوشاندن دیوارهای خانه و ساخت محیطی شاداب و با طراوت فکر می‌کنم. سیستم آبیاری اکثر دیوارهای سبز متشکل از یک قاب، سلول‌ها و کانال‌های آبیاری ست. خاک به عنوان یک ماده هادی در گلدان‌ها عمل می‌کند.