نوشته ها در دسته بندی: گیاهان

شمشیری آمازون هم برای آکواریومهای گیاهی و هم آکواریومهای نگهداری ماهی مناسب است. این گیاه یک بوته با ساقه کوتاه است و برگ ها بیشترین طول گیاه را تشکیل می دهند و تقریبا به 35 سانتی متر نیز می رسند، بنابراین جز گیاهان آبزی بزرگ به حساب می آید، پس باید در مرکز آکواریوم قرار گیرد. در شرایط آب مناسب، باید گیاه خود را به رنگ سبز کمی تیره ببینید. اگر در هر لحظه یک رنگ قرمز قهوه ای یا گل آلود به خود بگیرد، این نشان دهنده کمبود مواد مغذی است. در حالت کلی سطح مراقبت از آن آسان است. رشد متوسطی دارد. حداقل اندازه آکواریوم باید 37 لیتر باشد و میزان روشنایی مورد نیاز آن ملایم تا متوسط و pH آب 6.5 الی 7.5 است. این گیاه می تواند طیف گسترده ای از دما را تحمل کند. با این حال بهتر است که دما را در حد محدودی نگه دارید. محدوده دما مطلوب 20 تا 24 درجه سانتی گراد است. اضافه کردن مکمل ها به طور خاص برای این گیاه واقعا لازم نیست. این گیاه بیشتر مواد مغذی را همراه با غذاهای ماهی و آب شیرین به دست می آورد.

خوشبو، خانگی، شرایط نگهداری آسان و دارای تنوع در رنگ؛ اینها ویژگیهایی است که یاسمن را برای استفاده در دیوار و نمای سبز مناسب می‌کند. اگر این گل زیبا انتخاب شماست، برای آشنایی با آن با ما در این متن همراه باشید.
گل یاسمن دارای انواع صورتی، نارنجی و ستاره‌ای است.
یاسمن صورتی:
در زمستان گل می‌دهد و از خاصیت روندگی برای رشد خود استفاده می‌کند. بیشتر تحت عنوان گل تزئینی پرورش داده می‌شود و می توان از آن برای سبدهای آویزان شده از سقف استفاده نمود.
یاسمن نارنجی:
از دیگر گونه‌های یاسمن می‌توان به یاسمن نارنجی اشاره نمود، در تمام سال گلدهی خود را دارند و برای رشد به خاک اسیدی نیازمند می‌باشد. این گونه نیز مانند گونه صورتی دارای حالت رونده است.
یاسمن ستاره ای:
نوع ستاره‌ای گل یاسمن از نظر ظاهری و ابعاد دارای تفاوتهایی با سایر نوع های گل یاسمن است. پس از اینکه به حد قابل قبولی از رشد رسید خواهید دید که از نظر پرپشت بودن برگها از سایر گونه‌های گل یاسمن نیز پرپشت‌تر است. این مدل گلهای کوچک به شکل ستاره و برگهای سبز براق دارد که در مجموع، ظاهری زیبا را برای این گل به ارمغان می‌آورد.
آبیاری:
یاسمن جزء آن دسته از گیاهانی است که می‌بایست به صورت مرتب به آن آب داده شود تا بتواند انرژی لازم مورد نیاز برای گلدهی در زمان خود را کسب نماید. توجه داشته باشید که نیاز این گیاه به آب در دوران گلدهی بیشتر نیز خواهد شد. برای آبیاری نیز در فصول گرم سال می‌بایست خاک گیاه همواره مرطوب باشد ولی در فصول سرد ابتدا می‌بایست سطح خاک تا حدودی خشک شده و سپس نسبت به آبیاری گیاه اقدام نمود. برای آبیاری گل یاسمن باید به این نکته توجه داشته باشید که آبیاری بیش از نیاز گیاه برای آن مضر است و این کار در صورتی که در فصل های سرد سال رخ دهد موجب کمرنگ شدن برگها و حتی ریزش آنها می‌شود. همچنین در فصلهای گرم می‌بایست رطوبت محیط را حفظ نمایید تا از خشک شدن برگها جلوگیری کرده باشید.
دمای مناسب:
برای اینکه گل یاسمن، متوجه فرا رسیدن زمان گلدهی خود شود می‌بایست حدود 6 ماه در معرض هوای سرد قرار گیرد تا بتواند در اواخر زمستان و اوایل بهار به خوبی گلدهی نماید. در صورتی که به میزان کافی سرما در اختیار گیاه قرار نگیرد شاهد کاهش میزان گلدهی این گل خواهید بود. به همین دلیل توصیه می‌شود در فصل پاییز گل در معرض هوای آزاد 4-16 درجه قرار گیرد تا نیاز سرمایی آن مرتفع شود.
نور کافی برای رشد گل یاسمن:
گل یاسمن یکی از گلهای آفتاب دوست نیز به شمار می رود و برای اینکه بتوانید از پرورش آن بهره کافی را ببرید می بایست آنرا در مکانی روشن قرار دهید که حداقل 4 ساعت نور خورشید به گل بتابد.
خاک مناسب:
گل یاسمن نیز مانند تمامی گلها باید از خاکی با زهکشی مناسب و غنی شده با کودهای مورد نیاز برخوردار باشد. از جمله نشانه‌های ضعیف بودن خاک گل یاسمن، کوچک ماندن برگهای این گیاه در کنار رنگ پریدگی آنهاست.

رنگهای متنوع سبز، پرتقالی، زرد، قرمز، صورتی، سیاه و شکل برگهای کروتن، این گیاه آپارتمانی را برای استفاده در دیوار سبز مناسب می‌کند، البته باید توجه داشت که کروتن گیاه حساسی است و باید نور و گرمای کافی به آن برسد و از مواد و بوهای شیمیایی محافظت شود.

ارتفاع این گیاه در داخل گلدان به 50 سانتیمتر یا بیشتر هم می رسد اما در طبیعت می تواند تا 3 متر هم رشد کند.

در اینجا شرایط نگهداری گیاه کروتون پرتقالی را برایتان شرح می‌هیم.

نور:

گیاه کروتون پرتقالی به دلیل رنگارنگ بودن برگ ها به نور زیاد نیاز دارد.

• کمبود نور موجب از بین رفتن رنگهای زیبای برگهای گیاه می‌شود و کم‌کم برگها از قسمت بالای گیاه شروع به ریزش می‌کنند.
• باید توجه داشت نور مستقیم می‌تواند برگهای تازه روییده را صدمه بزند و سایه می‌تواند برگهای آن را پژمرده کند.
• بهتر است در مکانی قرار دهید که نور غیر مستقیم زیاد وجود دارد.
• پنجره‌های آفتابگیر بدون فیلتر کردن نور محل مناسبی برای این گیاه است.

دما:

گیاه کروتون پرتقالی در دمای بین 17 تا 23 درجه بهترین رشد را دارد. این گیاه تقریبا گرما دوست است.

• با قرار گرفتن در دمای 20 درجه سانتیگراد بهترین رشد خود را خواهد داشت.
• همچنین از قرار دادن این گیاه در مجاورت باد وسایل گرمایشی و یا قرار دادن آن در کنار وسایل گرمایشی به شدت خود داری کنید.
• تغییرات پی در پی دما موجب وارد شدن شک به گیاه و از بین رفتن آن می‌شود.

آبیاری:

بهتر است زمانی آبیاری صورت گیرد که رویه خاک گلدان خشک شده باشد. گیاه را سیراب کنید.

• آبیاری بیش از حد نیز باعث پوسیدگی ساقه و ریزش برگها می‌گردد.
• بهتر است آبی را که می‌خواهید به گیاه بدهید ابتدا به مدت 1 تا 2 روز در جایی ساکن قرار دهید تا کلر آب از بین رفته و املاح آن ته نشین شده و همچنین با محیط نیز همدما شود.
• دادن آب سرد به این گیاه می‌تواند موجب اختلال در رشد و فتوسنتز گیاه شود.

رطوبت:

گیاه کروتون پرتقالی به رطوبت هوای ۷۰ تا ۹۰ درصد احتیاج دارد.

• جهت تامین رطوبت گیاه می‌توانید زیر گلدانی بزرگی در زیر گلدان قرار دهید و آن را از سنگ ریزه پر کرده و تا نصفه آب بریزید و گلدان را بر روی آن قرار دهید به صورتی که ته گلدان با آب در تماس نباشد.
• راه دیگر این است که گلدان گیاه را داخل گلدان بزرگتری قرار دهید و دور آن را با خزه مرطوب بپوشانید.
• روش دیگر اسپری کردن آب بر روی برگهای گیاه به صورت روزانه در فصلهای گرم سال و دوبار در هفته در روز های سرد سال است. (توجه داشته باشید که هیچگاه نباید این عمل را در زیر نور مستقیم افتاب انجام دهید چراکه موجب ایجاد سوختگی بر روی برگهای گیاه می‌شود.)

کود دهی:

جهت رشد بهتر، می‌توانید ۳ گرم تقویت کننده در یک لیتر آب را  هر دو هفته یک بار از فروردین تا شهریور ماه به گیاه کروتون بدهید.

خاک:

بهترین خاک، خاک و کود آماده می‌باشد، فقط در هنگام کاشت گیاه کروتون پرتقالی، ریختن پوکه در زیر گلدان جهت خارج شدن آب اضافی فراموش نشود.

تعویض گلدان:

هنگامی که ریشه‌های گیاه از ته گلدان بیرون بزند بهترین زمان برای تعویض گلدان می‌باشد.

تمیز نمودن برگها:

این کار را حتما باید برای این گیاه انجام دهید چراکه در غیر این صورت گیاه نمی‌تواند به درستی تنفس کند و عمل فتوسنتز را انجام دهد.

• می‌توانید هر هفته برگها را با آب لوله کشی که کلر آن از بین رفته است تمیز کنید.
• همچنین می‌توانید از صابونهای بی‌بو کمک بگیرید و آنها را در آب حل کرده و به روی برگها اسپری کنید و سپس به کمک اسفنج و یا پارچه‌ای مرطوب برگها را پاک کنید. (توجه داشته باشید که در این روش حتمن روزنامه و یا نایلونی روی سطح خاک قرار دهید تا محلول بر روی خاک نریزد.)
• بهتر است از مواد براق کننده شیمیایی استفاده نکنید چرا که محفظه‌های برگ را می‌بندد.

ممکن است در روزهای اول نگهداری گیاه کروتون پرتقالی برگهای قدیمی آن زرد شود و بیفتد اما جای نگرانی نیست چرا که گیاه در حال وفق دادن خود با محیط است.

درخت اژدها (درخت دراگون) گیاهی خانگی است که نیاز کمی به نگهداری دارد و برای استفاده در دیوار سبز مناسب است.

این گیاه از دسته گیاهان تریکالر یا سه رنگ ها است که عموما گیاهان رنگین کمانی خوانده می‌شوند و دارای حاشیه زرد و کرم در حاشیه برگ های سبز هستند. با نور مناسب، گیاه دراگون سالانه حدود ۴۵ سانتیمتر در سالهای اول رشد می‌کنند و ممکن است در مجموع به ارتفاع ۳ تا ۴٫۵چهار و نیم متر برسد.

دراسینا برای سگ ها و گربه ها بسیار سمی است. برگ این گیاه هنگامی که توسط سگ و گربه خورده می‌شود سبب علائم بالینی ادم صورت و دهان (تورم)، سرازیر شدن آب دهان، استفراغ و بی اشتهایی می‌شود. این گیاه همانند سایر اعضای خانواده خنجریان شامل ساپونین های استروئیدی است که می تواند برای انسان در هنگام جویده یا بلعیده شدن سوزش ایجاد کند اما برای انسان سمی محسوب نمی‌شود.

تصفیه هوا:

ناسا این گیاه را تصفیه کننده آلاینده های هوا نظیر بنزن، فرمالیدها، تری کلرواتیلن و زایلن می داند.

محل نگهداری:

درخت اژدها به نور غیر مستقیم خورشید و به میزان متوسط به بالا نیاز دارند. نقاط قهوه ای روی برگ ها معمولا نشان از این دارد که گیاه بیش از حد آفتاب دیده است. از سوی دیگر اگر گیاه به اندازه کافی نور نبیند برگها بی حال و رنگ پریده می‌شوند. دمای مناسب برای گیاه دراسنا، دمای معمول اتاق  و بین ۱۸ تا ۲۴ درجه سانتیگراد است. اگر چندین روز در زمستان منزل نیستید حتما دمای منزل را کنترل کنید. تغییر ناگهانی در دما ممکن است سبب افتادن برگ های پایینی شود. همچنین رطوبت معمول اتاق ها برای آن مناسب است.

آب و کود:

بهترین و مطمئن ترین راه برای کشتن این نوع از گیاه دراسنا این است که بیش از حد به آن آب بدهید. فقط زمانی به گیاهتان آب دهید که عمق ۳سانتی خاک خشک شده باشد. اجازه ندهید که زیر گلدانی پر آب بماند. در بهار و تابستان هر دو هفته یکبار و در پاییز و زمستان هر ماه از کود مایع استفاده کنید و آن را کودیاری نمایید.

تعویض گلدان:

گیاهان رنگین کمانی را هر ۲ سال یکبار در گلدانی با یک سایز بزرگتر قرار دهید تا زمانی که گیاه به ارتفاع مورد نظر برسد. پس از آن، گیاهتان را هر سه سال یکبار در همان گلدان  و یا یک گلدان دیگر با همان سایز در خاکی تازه قرار دهید.  گیاه دراسنا در گلدان کوچک با ریشه هایی در هم تنیده بهتر رشد می‌کند.

از یک خاک گلدان معمولی استفاده کنید و تا میتوانید بدون آسیب به ریشه ها، خاک قدیمی را جدا کنید.

فلوراید:

گیاه دراگون به فلوراید موجود در آب حساس است. قسمت های مرده، یا  سوخته بر روی برگ ها و وجود حاشیه  زرد یا قوه ای بر روی آنها ممکن است بیانگر این باشد که گیاه در به حد زیادی در معرض فلوراید بوده است. از خاک گلدان با پرلیت کم استفاده کنید و برای جلوگیری از جذب فلوراید از PH آن را بین ۶ تا 6.5  نگاه دارید، همچنین از کود دادن با کود سوپر فسفات پرهیز نمایید.

رسیدگی به ارتفاع:

گیاهان رنگین کمانی معمولا برای قرار دادن بر روی میز خریداری می‌شوند، اما پس از مدتی با رشد سریعی که دارند باید آنها را روی زمین قرار دهید. با مراقبت مناسب، آنها به حدی رشد میکنند که اغلب منازل نمی‌توانند آن را در خود جای دهند. زمانی که رشد گیاه بیش از حد بود و جایی برای آن نداشتید می‌توانید شاخه های بالایی را در ارتفاع مناسب قطع نمایید. ممکن است بالای آن لخت و بدشکل به نظر برسد اما پس از چند هفته ۲ انشعاب جدید از بیرون زده و شروع به شاخ و برگ دادن می‌کنند.

مارانتا از گیاهان همیشه سبز دائمی است. گیاهی مناسب برای کاشت گروهی است و مقایسه جالبی در رنگ به‌وجود می آورد و کاشت آن به صورت آویز بسیار پرطرفدار است. همه این ویژگیها، مارانتا را برای کاشت در دیوار و بام سبز بسیار مناسب می‌کند.

شرایط نگهداری مارانتا

نور:
محیطی روشن اما به دور از نور مستقیم آفتاب می‌خواهد، به‌خصوص در تابستان مکانی با سایه بیشتر را ترجیح می‌دهد. نور مستقیم آفتاب موجب کدر شدن رنگهای برگ و حتی سوختن برگها می‌شود. نور شدید محیط (شرایطی به‌جز نور مستقیم آفتاب) هم موجب پریدگی رنگ برگها می‌شود. کمبود نور نیز یکی از عوامل عدم باز شدن برگهای جوان این گیاه است که در این صورت باید گیاه را به مکانی با نور بیشتر منتقل کرد.

دمای مورد نیاز مارانتا:

این گیاه در دمای ۱۶ تا ۳٠ درجه سانتیگراد رشد می‌کند، اما بهترین محدوده حرارتی برای آن ۲۱ تا ۲۶ درجه سانتیگراد است. سردی هوا موجب پیچیدن و پژمردگی برگها می‌شود.

آبیاری مناسب مارانتا:      

رطوبت دوست و در طی روزهای گرم گیاه نیاز به آبیاری خوب و بستر خاک مرطوب گلدان را دارد ولی نه به صورتی که غرقاب شود. آبیاری بیش از اندازه این گیاه موجب خمیدگی برگهای گیاه و ایجاد زخمهایی قهوه‌ای رنگ بر روی برگسار می‌شود و امکان دارد مشکل پوسیدگی ساقه و برخی از بیماریهای قارچی پیش آید. اگر نگران آبیاری بیش از اندازه این گیاه هستید، صبر کنید تا سطح خاک گلدان تا حدودی و البته نه تمامی آن، خشک شود و سپس گیاه را آب دهید.

نکته:

• سوختن و قهوه ای شدن نوک برگها نشانه کمبود رطوبت در روزهای گرم و خشک است.
• ادامه تشنگی گیاه می‌تواند موجب پیچیدن و پژمردن برگها گیاه شود به طوری که در نهایت برگها خم می‌شوند و می‌ریزند.
• در تابستان روزانه غبارپاشی کنید و حالت جزیره را حتما ایجاد کنید.

کووددهی مورد نیاز مارانتا:

کود کامل  با نسبت دو به هزار هر ۱۵ روز یکبار به جز فصول سرد تقریبا جوابگوی تمامی نیازهای کوددهی این گیاه است.

خاک مناسب  مارانتا:

خاک این گیاه تا حدودی باید حالت اسیدی داشته باشد و از زهکش خوبی نیز برخوردار باشد. دو قسمت پیت‌ماس و یک قسمت شن یا پرلایت محیط خوبی برای رشد این گیاه ایجاد می‌کند.

تعویض گلدان مارانتا:

گلدان را زمانی عوض کنید که حجم برگسار نسبت به حجم گلدان بسیار بیشتر شده است. این گیاه تعویضهای پی در پی را دوست ندارد. اگر گیاه شما رشدی کند داشته است لازم نیست تا گلدان آن را عوض کنید. با شروع رشد در بهار گلدان را با یک درجه بزرگتر تعویض نمایید، مواظب باشید خاک را زیاد از اندازه فشار ندهید.

تمیز نمودن برگهای مارانتا:

غبارپاشی، برگهای گیاه را تمیز می‌نماید. در صورت نیاز از پارچه و اسفنج مرطوب نیز می‌توانید استفاده نمایید، از مواد براق کننده به هیچ عنوان استفاده نکنید.

هرس مارانتا:

مارنتا به هرس خاصی نیاز ندارد مگر قطع برگهای مسن و خشکیده آن به منظور تحریک تولید و رشد برگهای جوان.

اگر گل شیشه‌شوی را دیده باشید دلیل این نامگذاری برایتان عجیب نخواهد بود. این گل معمولا به رنگ قرمز درخشان است ولی انواع شرابی، صورتی یا کرم هم از آن وجود دارد و انتخاب بسیار مناسبی برای هماهنگ کردن با رنگ دکور خانه شماست.

انواع پاکوتاه شیشه شور را می توان درون ظرفها یا گلدانها پرورش داد. حدود ارتفاع بوته ،برای نوع (جان کوچک) ۶۰ cm است. (کاپیتان کوک) ۱۸۰ cm است، اما در حالت حد اکثر رشد خود به حدود ۳ تا ۴ متر می رسد. این گیاه خیلی زود به گل می نشیند و بعد از ۵ سال بالغ می شود اگر شرایط زندگی آن مساعد باشد عمر گیاه زیاد است.

نیازها :

اقلیم: به نوع گیاه بستگی دارد. بیشتر شیشه‌شورها یخبندانهای سبک را تحمل می‌کنند ولی در اولین زمستان باید از یخبندان یا سرمای زیاد حفاظت شوند.

خاک: به بسیاری از انواع خاکها پایداری نشان می دهد،حتی در خاک رسی سنگین خوب رشد می کند، البته بهترین خاک برای آن خاکهای سبکتر است.

میزان نور و دما: به آفتاب کامل سراسر روز نیاز دارد.

طزر کاشت و پرورش:

تکثیر: اغلب گونه‌های آن از طریق بذر تکثیر می شوند، اما انواع مشهور آن را باید از طریق قلمه‌های نیمه خشبی که از اواخرتابستان تا اوایل پاییز گرفته می شوند، تکثیر کرد.

آبیاری: برای بوته ها آبیاری منظم ضروری است آنها به دوره های طولانی خشکی تحمل نشان می دهند اما بهترین رشد و بهترین گلدهی را وقتی خواهند داشت که در ماههای گرم هر دو هفته یکبار آبیاری عمیق می شوند.

کوددهی: بدون کود هم از عهده رشد و رویش برمی آید، اما در صورت افزودن مقدار کمی آرد استخوان در اواخر زمستان و در انتهای تابستان رشد و شادابی بهتری بروز می‌دهند.

مشکلات:

در بعضی فصول، کرمهای حشرات تارتَن به بوته‌ها خسارت می رسانند. شاخ و برگهای تارتنیده را ببرید. انجام سمپاشی هیچ موثر نیست. زنبورها یا مگس های تخم ریز اره‌ای که در اوایل پاییز ظاهر می‌شوند، اگر به موقع شناسایی نشوند، می‌توانند بوته‌ها را بی‌برگ کنند. سعی کنید لاروهای تارتن را با دست جمع کنید و در ظرف آبی بیندازید که در آن مقداری نفت سفید ریخته باشید تا معدوم شوند.

گلدهی:

اصلی ترین زمان گلدهی از اواسط تا اواخر بهار است، اما جوانه‌زنی و گل افشانی مختصری هم در فصل پاییز دارد. این بوته‌های زیبا در جاهای کاملا آفتابگیر فراوان گل می‌دهند.

هرس:

اگر مایل به پیرایش هستید، این کار را هر چه زودتر بعد از تمام شدن گلها انجام دهید، زیرا شاخه‌های نو از انتهای گلها می‌رویند. برش قسمتی از شاخه‌ها کمک می‌کند که بوته متراکم‌تر شود، همچنین قسمتهای لاغر و دوکی و چوبهای پیر را می‌توانید کاملا قطع کنید تا بوته احیا شود اما همه برگهای سبز تازه را نبرید.

گل حشره‌کش یا پیرتروم

یکی از گل‌های بسیار جالب و البته مفید گل حشره‌کش یا پیرتروماست. این گیاه، یکی از گل های معجزه‌گر در طبیعت است که در کار دفع آفات بسیار حرفه ای و بی نقص عمل می کند. امروزه پیرترین (pyrethrin) به عنوان یک ماده موثر برای دفع آفات بسیار شناخته شده است و در حشره‌کشهای خانگی استفاده فراوان دارد. کاشت گیاه پیرتروم با گیاهان دیگر باعث دور شدن آفات از منطقه مورد کشت می شود که این کار بسیار کاربردی و موثر است. در برخی موارد گیاه پیرتروم را دور مزرعه کشت می کنند.

گل ها در انتهای ساقه های اصلی و فرعی ظاهر می شوند. هر بوته معمولاً ۱۰۰ تا ۲۰۰ گل تولید می کند که در شرایط اقلیمی مناسب از نظر خاک، آبیاری، درجه حرارت و نور تعداد آنها به بیش از ۴۰۰ گل نیز می رسد. قطر گل های کاملاً باز شده بین 2.5 تا ۵ سانتیمتر است. گل ها شبیه به گل های بابونه دارای گلچه‌های زبانه‌ای سفید رنگ و گلچه‌های لوله‌ای زرد رنگ هستند.

شرایط نگهداری و پرورش گل حشره‌کش:

آبیاری: پیرتروم گیاهی است خشکی دوست و رویش آن در مناطق گرم و خشک با موفقیت انجام می‌گیرد. آب فراوان برای این گیاه مناسب نیست و سبب خشک شدن آن می شود.

دما:  گل حشره‌کش در طول رویش به هوای گرم و نور کافی نیاز دارد. سرمای زمستان را به خوبی تحمل می کند ولی سرماهای شدید و طولانی برای گیاهان جوان مضر است. عده ای محققان معتقدند که سرمای زمستان برای این گیاهان مفید است و باعث افزایش عملکرد گل و همچنین بهبود در کیفیت مواد مؤثره آن می شود.

نور: پیرتروم نیازمند نور فراوان است. رشد و نمو این گیاه در سایه نه تنها سبب کاهش تعداد گل ها می‌شود بلکه سبب کاهش ماده مؤثره “پیرترین” به میزان ۵۰ درصد می شود.

خاک: تحقیقات نشان می‌دهد اگرچه کاشت گل حشره‌کش در خاکهای شور با موفقیت امکان پذیر است ولی برای تولید انبوه این گیاه باید از زمین های غیرشور، آهکی، مسطح یا کمی شیبدار و از خاکهای شنی با زهکش مناسب استفاده کرد. پی اچ خاک برای این گیاه بین 5.5 تا 5.7 مناسب است.

تکثیر گل حشره‌کش:

تکثیر این گیاه بوسیله ی بذر و تقسیم بوته امکان پذیر است.

تکثیر توسط بذر معمولاً به دو روش مستقیم یا غیرمستقیم صورت می گیرد. از آن جا که رشد اولیه این گیاه بسیار کند است و علفهای هرز می توانند بدون رقابت تمام زمین را بپوشانند و وجین علفهای هرز هزینه زیادی را تحمل می کند از این رو کشت مستقیم پیرتروم مناسب نیست مگر در سطوح کوچک کشت. چون رویش بذرها به کندی صورت می گیرد بهتر است همواره بذر پیرتروم با بذرهای گیاهان سریع الرشد مانند خردل (به صورت مخلوط) کشت شود تا با رشد آنها و شناسایی ردیف ها بهتر بتوان به وجین علف های هرز فواصل بین ردیف ها پرداخت.

اوایل پاییز یا اوایل بهار زمان مناسبی برای تکثیر این گیاه به‌وسیله تقسیم بوته است. برای اینکار پس از خارج کردن پایه‌های مادری سه تا چهار ساله از خاک، هر بوته را به ۵ تا ۱۰ قطعه تقسیم کرده و به زمین اصلی منتقل می کنند. بوته های انتخاب شده باید کاملاً سالم و عاری از هر گونه عوامل بیماری زای قارچی یا باکتریایی باشد. در این روش بوته ها در ردیف هایی به فاصله ۶۰ سانتیمتر و فاصله دو بوته در طول ردیف ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر باید کشت شوند.

گل آفتابگـردان؛ بزرگ، با شکوه و مفید. با ریشه‌هایی بسیار عمیق و گاه تا 3 عمق متر و ارتفاعی تا 4 متر. اگر  قصد دارید کاشت آفتابگردان را تجربه کنید، با ما همراه باشید.

نگهداری:

نور: گل آفتابگردان نیاز نوری زیادی دارد و باید در مکانی باز با نور کامل خورشید کشت شود .اگر گل آفتابگردان در سایه کاشته شود رشد کاملی نخواهد داشت و نمی تواند وزن خود را تحمل کند و در نتیجه خم می شود زیرا این گل برای راست قامتی نیاز به نور زیاد خورشید دارد .

دما: به طور کلی گل آفتابگردان دماهای پایین را نمی‌پسندد و در برابر سرما مقاومت زیادی ندارد .بهترین درجه حرارت برای رشد این گیاه دمای 15 تا 35 درجه سانتیگراد است.

آبیاری: گل آفتابگردان برای داشتن رشد کافی و تولید دانه‌های مرغوب نیاز به آبیاری کافی و منظم دارد،

با این وجود، از مزایای این گل مقاومت آن در برابر خشکی است. با وجود ریشه‌های عمیق خود می‌تواند تا مدتی بدون آب هم زندگی کند. مدت زمان زندگی بدون آب گل آفتابگـردان بستگی به میزان عمق ریشه ها و جنس خاک از نظر تراکم دارد .

خاک: بهترین خاک برای پرورش و نگهداری از گل آفتابگـردان خاکهای خوب زهکشی شده و از نظر PH خنثی و یا کمی قلیایی هستند.

تکثیر گل آفتابگردان در گلدان:

ازدیاد گل آفتابگردان از طریق کاشت دانه‌های آن امکان پذیر است. برای این منظور از یک روز قبل دانه‌ها را در آب گرم خیس کرده و سپس آنها را در عمق 5 سانتیمتری از خاک و با فاصله 10 سانتیمتر از هم بکارید و به طور منظم آبیاری انجام دهید پس از 2 الی 3 هفته جوانه‌ها سبز شده و گیاه روند رشد خود را آغاز می‌کند .

برداشت گل آفتابگردان:

رسیدن دانه‌ها از خارج به سمت داخل طبق گل اتفاق می افتد. برداشت زود هنگام دانه ها باعث افت کیفیت محصول و برداشت دیر هنگام آن ها باعث ریزش دانه‌ها می‌شود. بهترین زمان برای برداشت دانه‌ها زمانی است که پشت طبق گل متمایل به رنگ قهوه‌ای شده باشد .

عوارض و بیماری های گل آفتابگردان و روش درمان آن :

1. اگر آفتی کرم مانند به رنگ سبز روی برگها وجود دارد و در صورت بر داشتن آفت بخشی از برگ جدا می‌شود، با استفاده از سم دیازینون با توجه به دستور و به صورت اسپری کردن این سم به بالا و پایین برگها می‌توان این عارضه را بر طرف کرد .
2. اگر لکه‌های زرد رنگ متمایل به قهوه‌ای روی برگهای گل آفتابگردان به وجود آمده است: علت این عارضه آبیاری بیش از حد و خشک شدن برگها در زیر نور مستقیم خورشید است. برای بهبود این عارضه می‌توان از سموم ارگانیک مانند کالیبان استفاده کنید که هیچ گونه آسیبی به سلامتی انسانها و جانوران نمی‌رساند.
3. برگهای گل آفتابگردان سوراخ سوراخ شده و ظاهرا جانوری آنها را خورده است:

علت این عارضه حمله حلزونها و یا سوسکها است. برای رفع این مشکل از سم دیازینون استفاده کنید و برگها را سمپاشی کنید .

4. لکه‌های پراکنده و برجسته‌ای به رنگ قهوه‌ای تیره در سطح زیرین برگها به وجود آمده است و برگهای گیاه می‌ریزند: علت این عارضه نوعی قارچ است. برای بهبود وضعیت گیاه می‌توان از سموم قارچ کش استفاده کرد، اما تنها راه پیشگیری از این عارضه استفاده از ارقام مقاوم آفتابگردان در برابر این قارچ است .

گل مریم را به گل جشن و عروسی می‌شناسیم. گلی که با بوی مطبوع خود، ما را به حال  و هوایی شاد می‌برد. در ادامه متن به  آموزش کشت آن می‌پردازیم.

نیازها

خاک: گل مریم برای پرورش به خاک مناسب با زهکشی عالی نیاز دارد و میزان اسیدیته خاک این گیاه باید بین ۶ تا ۷ باشد. برای پرورش گل مریم از نمونه خاکهایی با بافت سبک استفاده کنید. مخلوط شن می‌تواند زهکشی مناسبی را برای تکثیر گل مریم ایجاد کند. توجه داشته باشید که خاکهای سنگین دارای شرایط مناسب برای پیاز گل مریم نیستند.

آبیاری: رطوبت لازم برای رشد گل مریم را همواره در نظر داشته باشید. زمانی که خاک خشک می شود، برگ ها به رنگ تیره دیده می شوند. ضمن اینکه گل ها شادابی چندانی ندارند، البته میزان آب دادن به گل مریم به شرایط مختلفی چون وضعیت بارش، نوع آب و هوا و خاک وابسته است. گل مریم به رطوبت حساسیت بالایی دارد. بنابراین از غرقابی کردن این گیاه بپرهیزید. در مناطق گرمسیر مانند خوزستان می‌توان آبیاری را در فصول گرم هر ۳ تا ۴  روز انجام داد. ضمن اینکه میزان آبیاری را در فصل زمستان و پاییز به هفته در میان یا هر ۱۵ روز موکول کرد.

دما: پرورش گل مریم مانند هر گیاه دیگری به شرایط خاصی نیاز دارد. ورم این گل از نظر سرما دچار ضعف است. بهترین کار این است که در فصل زمستان پیاز گل مریم را از خاک بیرون آورده و آن را در محلی گرم مانند انبار نگه داری نمایید. اگر دما در فضای اطراف شما در حد ۲۰ تا ۳۰ درجه سانتی گراد می باشد، مطمئن باشید گزینه خوبی برای پرورش پیازهای مریم در اختیار دارید. چون این پیازها در این دما به بیشترین رشد خود می رسند. دمای مطلوب و مناسب برای کاشت گل مریم حدود ۱۵٫۵ تا ۲۹٫۵ درجه سانتی گراد است. توجه داشته باشید که حساسیت این گیاه نسبت به سرما باعث عدم تحمل دمای زیر ۱۰ درجه سانتی گراد می شود.

نور: رشد گل مریم مانند گل آفتابگردان به نور مستقیم نیاز دارد و این گیاه در سایه رشد نخواهد داشت. این گیاه در طی روز باید به اندازه ۶ ساعت از نور بهره مند شود.

کاشت گل مریم

اندازه پیازچه‌های گل مریم زمان کاشت آن را مشخص می کنند. برای پرورش گل مریم محلی آرام و بدون باد را انتخاب کنید. این مکان باید از نور زیاد برخوردار باشد. می توانید از کاشت ردیفی به شکل جوی و پشته کمک بگیرید. گیاه در عمقی از خاک گذاشته می شود که ناحیه بالایی غده گل مریم به اندازه خیلی کمی با خاک پوشش داده شود. یعنی قسمت رأس غده در سطح خاک نمایان شود. ورم های کوچک مریم با فاصله های ۱۵ تا ۲۰ سانتی متری از هم در دل خاک قرار می گیرند. نمونه غده‌های درشت گل مریم نیز با فاصله ۲۰ تا ۲۵ سانتی متر کشت خواهند شد.

عمل آبیاری اولیه بلافاصله بعد از کشت انجام خواهد شد. پیازهای انتخابی شما برای پرورش گل مریم باید در نوع بالغ و بزرگ انتخاب شوند. گرم شدن هوا در فصل تابستان زمان پرورش گل مریم را نشان می دهد. گل مریم در فصل تابستان به گل می‌نشیند. اگر تمایل دارید در فصلی به غیر از تابستان شاهد ثمردهی گل مریم باشید، بهتر است تغییراتی در فصل کاشت ورم گل مریم بدهید. اگر برای تکثیر گل مریم فصل پاییز را در نظر گرفته اید، باید این غده‌ها را تا برقراری شرایط مناسب در انبار با دمای ۴٫۵ درجه سانتیگراد ذخیره کنید. این ذخیره‌سازی از جوانه‌زنی گیاه ممانعت خواهد کرد. غده‌ها قبل از کاشت باید به مدت ۲۴ ساعت در محل خشک نگهداری شوند.

گل مریم از نظر تعداد گاهی کم تراکم و گاهی متراکم می شود. اگر زمستان در منطقه کاشت با تاخیر همراه است، می توان غده‌های مریم را دیرتر در فصل بهار کاشت. در این صورت در ابتدای پاییز شاهد گلدهی گل مریم خواهیم بود. دمای ۱۶ تا ۱۸ درجه سانتی گراد در محیط گلخانه برای نگه داری گل مریم در فصل زمستان ضروری است. در چنین شرایطی بعد از گذشت ۸ هفته شاهد ثمردهی گل مریم خواهیم بود.

پرورش گل مریم در گلدان

پیازهای بدون گل برای کاشت در گلدان انتخاب می گردند. این غده‌ها در گلدانی با خاک زیاد کاشته می‌شود. این خاک با مخلوطی از برگ تهیه و در گلخانه‌ای سرد نیز نگهداری می شود. این گلدانها تا میانه اسفند بدون آبیاری ذخیره می شوند.

کوددهی

کود پایه N.P.K با نسبت kg ۱۶۵ اوره، kg۲۵۰ فسفات آمونیوم و  kg۱۶۰ سولفات پتاسیم در هر هکتار زمین استفاده می شود. غده گل مریم باید در محدوده ۳ سانتیمتری کاشته شود. این غده به کود فراوان علاقه  دارد. این پیاز بعد از جوانه‌زنی با کود بیشتر رشد قابل توجهی از خود نشان می دهد. فسفر و ازته با یکدیگر مخلوط و بعد از ۳۰ تا ۶۰ روز بعد از کاشت به مصرف می رسانند.

برداشت گل مریم

گل مریم بعد از ۹۰ تا ۱۰۰ روز قابلیت برداشت دارد. اگر این برداشت برای صادر به نقاط دور دست انجام می‌گیرد، باید پایین‌ترین گل در ساقه باز شده باشد و اگر برای انتقال به نواحی نزدیک صورت می گیرد، بهتر است نیمی از گلهای مریم باز شده باشند.

علت اسم‌گذاری این گل به نام «صدتومانی» این است که این گیاه در زمانی وارد ایران شد که تنوع گل در کشور کم و محدود بود. قیمت آن در بدو ورود ۱۰۰ تومان و نسبت به گلهای دیگر گرانتر بود. مردم نام آن را صدتومانی صدا می کرد‌ند و از آن هنگام، این اسم بر این گل ماند.

گل صدتومانی، اغلب در اوایل تابستان گل می دهد. دارای انواع زودرس، میان‌رس و دیررس است. زمان گلدهی در مزرعه برای آن، از سالی به سال دیگر متغیر است. به سرما مقاوم است و در آب و هوای خشک به‌خوبی رشد می کند. برای طویل شدن ساقه و تولید گل زیاد، لازم است مدتی در دمای کمتر از ۷ درجه سانتیگراد رشد کند. جوانه‌های رویشی یا زایشی ممکن است با سرمای دیررس بهاره از بین برود. نیاز به نور کامل آفتاب و خاک با زهکشی خوب دارد. در تابستان آب فراوان می‌خواهد. دو بار در سال یکی در اوایل بهار و دیگری در اواخر تابستان باید کوددهی شود. برای تولید گلهای درشت، باید جوانه‌های گل جانبی حذف شوند. حذف این جوانه‌ها زمانی که قطر آنها حدود ۶/۰ سانتی متر و طول دمگل ۳/۱ تا ۵/۲ سانتی متر باشد انجام می‌شود. انواع پرپر به دلیل سنگینی گل نیاز به قیم دارد.

تکثیر

گل صد تومانی با بذر و تقسیم ریشه قابل افزایش است. بذر اغلب جهت به نژادی به‌کار می رود و به طور عمده با تقسیم ریشه افزایش می‌یابد. ریشه‌های دارای ۲ تا ۵ جوانه، برای ‌تکثیر مناسبند. تولید گیاهان با اندازه کافی جهت تقسیم، ۳ تا ۴ سال طول می‌کشد. اگر گلهای بریدنی برداشت شود ۵ تا ۶ سال زمان لازم است. تقسیم در پاییز، زمانی که برگها زرد، قهوه‌ای یاقرمز شدند باید انجام شود. در زمان تقسیم، قطعات کوچک دارای جوانه (چشم) یا بدون جوانه به‌دست می‌آید. قطعات ۲-۱ سال بازکاشت می‌شوند تا ریشه‌های قابل فروش حاصل شود. فطعات بدون جوانه نیز می‌توانند بازکاشت شوند ولی اغلب ریشه نابه‌جا تشکیل نمی‌دهند. تعداد کمی از قطعات ممکن است شاخساره‌هایی تولید کنند که به‌طور معمول برای تشکیل آنها ۲ سال زمان لازم است. جوانه‌های گل صد تومانی زمانی که رنگ نشان دادند باید چیده شوند. گل‌ها را در دمای ۵-۲ درجه سانتیگراد به مدت ۴ تا ۶ هفته به حالت غنچه باز نشده و به مدت ۲ تا ۳ هفته زمانی که باز شده باشند می‌توان نگهداری کرد.