Posts in category: گیاهان

فیتونیا، گیاه دوست داشتنی. برگ‌های خاص این گیاه می‌تواند به آپارتمان شما جلوه بدهد. نوع محبوبی از آن، برگ‌هایی با رگه‌های سفید دارد، اما برگ‌های رگه‌دار صورتی و سبز فیتونیا هم موجود هستند.

نگهداری فیتونیا بسیار آسان است. این گیاه شاخساری نرم دارد که به راحتی قابل شکل دادن است و به خاطر مراقبت کم و نوری اندکی که می‌خواهد برای استفاده در تراریوم‌ها و دیش گاردن‌ها ایده‌آل است. اگر حواستان به فیتونیا نباشد به زودی رشد می‌کند و ظاهری آشفته پیدا می‌کند. فیتونیا رطوبت زیاد را دوست دارد (پس برای تراریوم مناسب است) و هم چنین از آفتاب مستقیم و تند بیزار است!

شرایط رشد

 نور: نور غیر مستقیم یا نور فیلتر شده می‌خواهد. فیتونیا همچنین در زیر نور فلورسنت به خوبی رشد می‌کند. هیچ وقت این گیاه را در معرض آفتاب شدید و مستقیم نگذارید.

 آبیاری: خاک گلدان فیتونیا را همواره مرطوب نگه دارید. اما مواظب باشید که خاک خیس نماند و ریشه‌ها دچار پوسیدگی نشوند.

رطوبت: فیتونیا رطوبت زیاد را دوست دارد، اما در رطوبت معمول خانه هم به رشد خود ادامه می‌دهد. هر از گاهی گیاه را غبارپاشی کنید. یا می‌توانید زیرگلدانی را پر از سنگریزه کنید و نصف ارتفاع سنگ ریزه‌ها آب درون زیر گلدانی بریزید و گلدان گیاه را روی آن قرار دهید. توجه کنید که کف گلدان با آب درون زیر گلدانی تماس نداشته باشد در غیر این صورت ریشه‌ها پوسیده می‌شوند و گیاه دچار خفگی می‌شود. با این روش بدون اینکه هر روز نیاز به غبار پاشی باشد رطوبت مورد نیاز فیتونیاتان تامین می‌شود.

 دما: این گیاه دمای بالا را دوست دارد و کمترین دمایی که تحمل می‌کند ۱۸ درجه سانتی‌گراد است. در صورتی که درجه حرارت محیط به بالای ۳۰ درجه سانتی‌گراد رسید گیاه را غبار پاشی کنید.

 خاک: فیتونیا به راحتی در خاک معمول گلدانی با پایه پیت رشد کند. مطمئن شوید خاکی که برای فیتونیاتان انتخاب کرده اید رطوبت را در خود نگه می‌دارد، اما خیس هم باقی نمی‌ماند.

کود دهی: در طول فصل رشد (بهار و تابستان) گیاه را با کودهای مخلوطی که حاوی تمامی عناصر مورد نیاز هستند کود دهی کنید. بهتر است از کودهای ضعیف استفاده کنید و یا نصف غلظت گفته شده روی بسته کود را به کار ببرید. کودهایی که مواد غذایی را به تدریج آزاد می‌کنند و در اختیار گیاه قرار می‌دهند هم گزینه‌های مناسبی هستند.

تکثیر: فیتونیا به راحتی از طریق قلمه ساقه قابل تکثیر است. در اواخر بهار یا اوایل تابستان ساقه کوچکی از فیتونیا را ببرید. توجه کنید که شاخه‌ای که می‌برید حداقل ۲ گره جوانه‌ای داشته باشد تا بهترین نتیجه را بگیرید. قلمه‌ها را می‌توانید درون آب هم بگذارید و وقتی ریشه دادند به خاک منتقل کنید. اما اگر می‌خواهید در همان ابتدا در خاک بکارید، مخلوط خاکی با پایه پیت تهیه کنید و قلمه‌ها را در آن قرار دهید. قلمه‌ها بعد از حدود ۲ تا ۳ هفته و یا حتی کمتر ریشه می‌زنند! معمولا نیازی به استفاده از هورمون ریشه‌زایی نیست، اما اگر شرایط رشدی ایده‌آل فیتونیا مهیا نیست، استفاده از هورمون شانس گرفتن قلمه‌ها را بیشتر می‌کند.

تعویض گلدان: گلدان فیتونیا را هر سال اواخر بهار یا اوایل تابستان تعویض کنید، در همان زمانی که گلدان بقیه گیاهان استوایی‌تان را تعویض می‌کنید. یک گیاه فیتونیای سالم به سرعت رشد می‌کند و پهن می‌شود، پس اگر گیاه فیتونیای بزرگی دارید و می‌خواهید آن را مدت طولانی در تراریوم یا دیش گاردن نگهداری کنید، لازم است شاخسار و ریشه‌های گیاه را هرس کنید و به جای تعویض گلدان هر سال خاک گلدان را عوض کنید و خاک تازه برایش بریزید.

گیاه شفلرا رشد آهسته‌ای دارد و تک‌ساقه‌ای است. برگ‌های مرکب و پنجه‌ای این گیاه از پنج برگچه مستطیلی تخم‌مرغی تشکیل شده است و به رنگ سبز براق است.

اسم علمی‌این گیاهSchefflera actinophylla ، از خانواده Araliaceae می‌باشد. این جنس از 20 گونه گیاهان استوایی و استوایی همیشه سبز، درختی و درختچه‌ای تشکیل یافته است. گونه مورد نظر بومی‌استرلیا بوده و ارتفاعی در حدود یک تا 2 متر وگسترشی در حدود 70تا 100 سانتی متر دارد.

اگر می‌خواهید از این گیاه قلمه تهیه کنید باید به چند نکته توجه داشته باشید:

• قلمه باید از مکانی که 5/2 سانتی‌متر از برگ فاصله دارد گرفته شود.
• قلمه باید از زیر دو برگ جوانی که مراحل کامل رشد را طی کرده اند گرفته شود.
•  قلمه باید از بالای برگی که از قدمت کمتری برخودار است گرفته شود.

برای اینکار شاخه‌هایی با قطرحدود 8 تا 20 سانتی متر را که جوان و قوی هستند انتخاب کرده سپس ما بین دو جوانه برشی سطحی به طول حدود 2 سانتی‌متر از پایین به بالا ایجاد می‌کنیم؛ این برش باید در داخل پوست ساقه شکاف ایجاد کند. برای ساقه‌های قطورتر، می‌توان 2 تا 3 برش ایجاد کرد، سپس محل برش داده شده را با خزه مرطوب می‌پوشانیم.

بهتر است مابین لایه پوست و چوب گیاه مانعی مثل یک تکه چوب نازک قرار داده شود. در صورتی که هورمون ریشه‌زایی در اختیار دارید محل برش را به آن آغشته نمایید تا ریشه‌دهی بهتر و سریعترانجام شود.

بعد از قرار دادن خزه مرطوب باید روی آن را با پلاستیک بپوشانید و قسمت پایین پلاستیک را با چسب نواری محکم کنید.

قسمت بالای پلاستیک را با نخ گره بزنید تا درصورتی که خزه خشک شد بتوانید پلاستیک را باز کرده و مقدار کمی‌آب بر روی آن اسپری کنید. بعد از حدود 40 الی 60 روز محل برش داده شده ریشه‌دار می‌شود و شما می‌توانید شاخه را از قسمت زیرین ریشه قطع کنید و در گلدان جدید کشت نمایید.

تکثیر به واسطه دانه

اگر شما بخواهید این گیاه را به واسطه بذر تکثیر کنید باید به گیاه خود تیمار گرمایی بدهید. منظور از تیمار گرمایی این است که شما دانه را برای مدت زمانی در دمای بالاتر از دمای اتاق قرار بدهید. دانه این گیاه برای جوانه‌زنی نیازمند 3 هفته تیمار گرمایی است که در هفته اول باید در دمای 18 درجه سانتی گراد قرار بگیرد، در هفته دوم در دمای 23 درجه سانتی‌گراد و در هفته سوم در درمای 29 درجه سانتی‌گراد. برخی از واریته‌های شفلرا را نمی‌توان به واسطه قلمه تکثیر کرد و تنها راه تکثیر آنها بذر است. به صورت کلی بر اساس گزارشات صورت گرفته 67 درصد از بذرهای کاشته شده حتی بدون تیمار جوانه خواهند زد.

تکثیر به روش خوابانیدن

برای تکثیر این گونه گیاهان از روش خوابانیدن هم استفاده می‌کنیم. دراین روش معمولا ساقه‌ای را که به گیاه مادری متصل است درون خاک زراعی یا پیت قرار می‌دهیم تا ریشه‌دار شود.

مزیت این روش این است که کلیه مواد غذایی و آب توسط گیاه مادر به شاخه خوابیده شده ارسال می‌شود تا شاخه مورد نظرریشه‌دار شود. بعد از ریشه‌دار شدن آن را از گیاه مادر جدا کرده و در گلدان جداگانه‌ای کشت می‌کنیم.

آبیاری

گرچه شفلرا خشکی را تحمل می‌کند اما بهتر است در خاک مرطوب (اما نه خیس و غرقابی) نگهداشته شود، بنابراین در تابستان هفته‌ای 3-2 بار و در زمستان هفته‌ای یک بار گلدان شفلرا را آب دهید. در صورت کمبود آب و تشنگی شدید گیاه برگ‌های آن حالتی آویخته به خود می‌گیرد که در چنین شرایطی بهتر است گیاه را به مدت 15 دقیقه در تشت پر از آب قرار دهید. همچنین در صورت آبیاری بیش از اندازه گیاه، برگ‌های آن زرد می‌شوند و می‌ریزند. بنابراین بهتر است تا بین هر دو آبیاری سطح خاک تا حدودی خشک و سپس به گیاه آب داده شود. همچنین به‌خصوص در فصول گرم سال، برای عملکرد بهتر گیاه هفته‌ای یک مرتبه گیاه را غبارپاشی کنید.

کوددهی

این گیاه نیازمند کوددهی در نسبت‌های 2-1-3 و 6-3-9 یا 12-6-18 به ترتیب از سمت چپ به راست کود نیتروژن، فسفر و پتاسیم خواهد بود. البته به این نکته توجه کنید که عناصر غذایی میکرو نیز باید به صورت سالیانه به گیاه داده شود و باید از کودهای مخصوص که تامین‌کننده این عناصر هستند استفاده کنید. به یاد داشته باشید که کوددهی در کیفیت بالا ودر میزان مناسب همراه با تامین میزان نور کافی و مناسب می‌تواند باعث ایجاد حداکثر عملکرد گیاه شما شود.

استفاده از هر دو نوع کود (مایع و تدریجی) نتایج موفقیت‌آمیزی را به دنبال داشته‌اند.

رشد یا کیفیت واریته Brassaia actinophylla به وسیله آمونیوم تحت تاثیر قرار نمی‌گیرد.  در واقع اگر کودی که شما به گیاه می‌دهید 100 درصد آمونیوم و 100 درصد نیترات داشته باشد گیاه رشد مناسبی خواهد داشت اما اگر 50 درصد از هر کدام را به گیاه بدهید لکه‌های زرد را بر روی برگ گیاه مشاهده خواهید کرد. به علاوه توجه داشته باشید که با کوددهی با کیفیت و مناسب ( 8 گرم از کود 12-6-19) برای هر 10 سانتی‌متر گلدان می‌توانید درصد زیادی احتمال ابتلا گیاه به آلترناریا، زانتومناس، سدوموناس و لکه‌های برگی را کاهش دهید.

دما

در روزهای تابستان 27 درجه سانتی‌گراد را تحمل می‌کند و با افزایش دما بهتر است گلدان در مکانی قرار گیرد که هوا تا حدودی جریان داشته باشد. در مکان‌های گرم ساقه‌ها بیش از اندازه بلند و در نهایت کج می‌شوند. چنین گیاهی را باید به مکانی سردتر منتقل کرد. در زمستان نیز بهتر است دمای محیط نگهداری گلدان به زیر 18 درجه سانتیگراد نزول نکند.

نور

شفلرا به نور غیر مستقیم نیاز دارد و درجات متفاوتی از نور را تحمل می‌کند و به سایه نسبتا مقاوم است. در نمونه‌هایی از این گیاه که برگ‌ها ابلق هستند، در صورت کمبود نور برگ‌ها رنگ خود را از دست می‌دهند که در چنین شرایطی می‌بایست گیاه را به مکان‌های پر نورتر منتقل نمود. همچنین نور کم موجب زرد شدن برگ‌ها به‌خصوص برگ‌های موجود در قسمت پایین گیاه می‌شود.

خاک

بهترین خاک برای این گیاه خاک با بافتی متوسط به همراه پیت موس است. مثلا می‌توان از خاک معمولی به اضافه خاک برگ به اضافه پیت موس استفاده کرد. گلدان گیاهان جوان که سریعتر رشد می‌کنند را سالی دو بار عوض کنید و هنگامی‌ که به دلیل بزرگ شدن گیاه تعویض خاک گلدان امکان پذیر نیست، می‌توانید خاک سطح رویین گیاه را با خاک و کمپوست تازه عوض کنید. در صورت کمبود مواد غذایی برگ‌ها زرد و رنگ پریده می‌شوند که برای جلوگیری از این مسئله می‌توان از کودهای محلول مخصوص گیاهان زینتی استفاه کرد البته بهتر است که نصف میزان توصیه شده کود را بکار برد.

عوارض و درمان

تعداد برگچه‌های برگ‌های جوان کم است: طبیعی است. با رسیدن به مرحله بلوغ تعداد آنها به 7 برگچه می‌رسد.

واریته‌های ابلق رنگ خود را از دست داده اند: نور کافی نیست. به محل روشن‌تری با نور غیر مستقیم منتقل کنید.

زخم‌های پنبه‌ای شمل سفید‌رنگ روی برگ‌ها ظاهر شده اند: عامل ان حشره افت است. هر دو هفته یک‌بار با سم حشره‌کش نفوذی سمپاشی کنید تا علائم بر طرف شوند.

لکه‌های قهوه‌ای روی ساقه‌ها، دمبرگ‌ها و سطح زیرین برگ‌ها مشاهده می‌شود: سطح زیرین برگ‌ها را با سم حشره‌کش نفوذی سمپاشی و پس از 48 ساعت لکه‌ها را با برس مخصوص پاک کنید.

برگ‌ها بد شکل و چسبناک هستند و حشرات سبز رنگی روی آنها مشاهده می‌شود: افت را با سم نفوذی یا جذبی طبق دستور هر هفته سمپاشی کنید تا علائم از بین بروند.

برگ‌ها زرد و سطح زیرین آنها تار عنکبوتی است: عامل آن کنه قرمز ریز است، گیاه را هر 14 روز یکبار با سم کنه‌کش سمپاشی کنید تا علاوم بر طرف شوند. غبارپاشی در کاهش افت موثر است.

ساقه ها دراز و منحرف و فاصله برگ‌ها زیاد است: هوا خیلی گرم است. گلدان را به محل خنک‌تری که مملو از اکسیژن است، منتقل کنید. غبارپاشی نکنید.

گیاه پژمرده و برگ‌ها آویزان است: گیاه تشنه است. گلدان را به مدت 15 دقیقه درون تشت پر از آب قرار دهید. غبارپاشی روزانه را فراموش نکنید.

برگ‌ها رنگ پریده و زرد هستند: کمبود عناصر در خاک گلدان مشهود است. کمبود را با تغذیه مصنوعی هر 2 هفته یکبار جبران کنید.

برگ‌ها زرد می‌شوند و می‌ریزند: ابیاری بیش از اندازه است. اجازه دهید سطح خاک گلدان در فاصله بین دو ابیاری خشک شود و سپس ابیاری نمایید. زهکش را بازدید کنید. اب زیر گلدانی را خارج کنید.

گیاه خون سیاووشان نوعی از گونه دراسناست. گیاهی با مقاومت نسبتا بالا به شرایط سخت برای پرورش در خانه و تصویه‌کننده فوق‌العاده هوای محیط است.
خون سیاوشان گیاهی است که از تمام دراسناها کم توقع تر و همانند دیگر گیاهان این خانواده همیشه سبز است. همچنین ارتفاع این گیاه از ۳۰ سانتیمتر تا ۲ متر می‌رسد. برگ‌های زیبای آن بلند و باریک و پهن است که در بعضی از گونه‌های آن رگه‌های قرمز رنگی برگ‌ها را تزئین می‌کند که همین عامل موجب می‌شود که نام خون سیاوشان به این گیاه نسبت داده شود.
ساقه خون سیاوشان بلند و کشیده و بافت منحصر به فردی دارد. نام این گیاه در لیست ۱۰ گیاه برتر تصویه‌کننده‌های هوا از گازهای سمی به نقل از ناسا است
ظاهر زیبا، متفاوت و کم تغییر این گیاه به زیبایی خانه کمک بسیار می‌کند.

نگهداری:
این گیاه به نور زیاد ولی‌ غیر مستقیم نیاز دارد، (نور غیر مستقیم: نوری که به‌طور مستقیم به برگ نرسد و فقط روشنایی روز به صورتی‌که برگ‌های گیاه در محیط روشن باشد.) نور غیر مستقیم برای این گیاه در حدود ۴- ۳ساعت در روز کفایت می‌کند.
توجه شود نیاز آبی اکثر گیاهان آپارتمانی در تابستان و زمستان متفاوت است، به‌طوری‌که در تابستان نیاز آبی بالاتر و در زمستان نیاز آبی کمتر دارند. برای خونه سیاوشان هفته‌ای ۲ بار در تابستان و هفته‌ای ۱ بار در زمستان توصیه می‌شود.
دمای هوا برای خون سیاوشان در زمستان نباید به زیر ۵ درجه سانتیگراد برسد و در تابستان هم از ۲۴ درجه بیشی نگیرد.
از طرف دیگر این گیاه مقداری بر تنش کم آبی حساس است، پس همیشه به یاد داشته باشید که نباید خاک گلدان خشک بماند.
برای تغذیه آن، از خاک لومی سبک به‌علاوه کود دامی پوسیده شده یا پیت استفاده شود.
برای حفظ زیبایی این گیاه باید همواره برگ‌ها با دقت بالا و با سلیقه هرس شود چون گیاه خون سیاوشان پیوسته در حال ایجاد برگ‌های جانبی است.

تکثیر:
برای تکثیر این گیاه می‌توان در نیمه دوم بهار قلمه های به طول ۱۰-۲۰ سانتیمتر از گیاه جدا کرده و تکثیر کرد.
برای خرید این گیاه دقت شود گیاه مورد نظر دارای ریشه‌های قوی و کامل بوده تا دچار تنش مکانیکی نشود.
در ادامه تکثیر می‌توان از جوانه‌های جانبی آن استفاده کرد، به شرطی‌که جوانه‌های انتهای گیاه که دارای یک جوانه برگ آشکار و یا یک جوانه نهفته باشد جدا کرده و به صورت عمود درون خاک قرار دهیم. نباید ساقه را به صورت برعکس قرار داد یعنی‌ باید قسمت انتهای ساقه درون خاک قرار گیرد زیرا که اگر چنین نشود ریشه‌زایی انجام نمی‌شود و قلمه با موفقیت تکثیر نخواهد شد. پس از قرار دهی‌ قلمه در خاک آن را به دور از نور مستقیم خورشید قرار دهید و مواد مغذی مکفی (می‌توان از کودهای مایع که در فروشگاه‌های کشاورزی موجود است استفاده کرد) را برای گیاه در خاک گلدان تامین کنید. می‌توان برای تهیه خاک گلدان از ترکیب کمپوست قلمه و بذر استفاده کرد. راه‌های دیگری نظیر تکثیر به وسیله بذر هم موجود است که در ایران رواج پیدا نکرده است و روش‌های تکثیر غیر جنسی‌ مرسوم‌تر است.
در آخر اگر گیاه شما دچار برخی‌ تغیرات ناخوشایند از قبیل زخم‌های سفید و پهن یا زرد شدن لبه‌ برگ‌ها شد دلیل خاصی‌ دارد که به شرح زیر است:
زخم‌های سفید توسط برخی‌ حشرات که آفت این گیاه به حساب می‌اید ایجاد می‌شود. برای رفع این مشکل می‌توان از سم حشره‌کش نفوذی برای گیاه هفته‌ای یک بار استفاده کرد.
تغییر رنگ در برگ‌های گیاه وابسته به ۳ عامل است: پر آبی، کم آبی، یا برخی‌ بیماری‌ها. اگر در آبیاری دراسنا افراط شود برگ‌ها زرد و پوسیده می‌شود و اگر در آبیاری تفریط شود دور برگ‌ها زرد و نوک آنها قهوه‌ای می‌شود.
توجه شود اگر غبار پاشی برگ را انجام می‌دهید اینکار در نور مستقیم آفتاب انجام نشود چون سوختگی برگ را به همراه دارد.

گیاه برگ عبایی آنقدر مقاوم است که گیاه فولادی نام گرفته است. درواقع می‌توان گفت مقاوم‌ترین گیاه آپارتمانی و قابل سازش با شرایط آپارتمان است. برگ‌هایی بلند و کشیده به شکل برگ ذرت و الیاف مقاوم و به رنگ سبز تیره دارد، برگ‌ها مستقیما از ساقه زیرزمین خارج می‌شوند، به طوری‌که به نظر می رسد برگ‌ها از زیر خاک روئیده اند. واریته‌های ابلق آن با برگ‌هایی به رنگ سبز و کرمی که مقاومت آن کمتر از برگ سبز است و گل‌های بنفش رنگ و گرد در سطح خاک گلدان ظاهر می‌شوند. عمر این گیاه زیاد است و سال‌های متمادی بدون تغذیه و تعویض گلدان در اتاق می‌ماند. این گیاه آپارتمانی به بلندی ۶۰ و پهنای ۴۵ سانتی‌متر رشد می‌كند.

نور: نور به صورت نیم‌سایه برای این گیاه مناسب است نور کامل آفتاب باعث ایجاد لکه‌هایی سوخته در برگ می‌شود.

آبیاری: در زمستان هفته‌ای یک‌بار و اگر درجه حرارت زیر ۱۰ درجه باشد هر ده روز یک‌بار به آبیاری نیاز دارد. در تابستان هفته‌ای دو بار آبیاری لازم است. اجازه دهید بین دو آبیاری سطح خاک گلدان خشک شود.

دما: بهترین دما، درجه حرارت مناسب برای زندگی در اتاق است.

تمیزنمودن برگ: با پارچه یا اسفنج مرطوب هفته‌ای یک‌بار برگ‌ها را تمیز کنید، از مواد براق‌کننده شیمیایی استفاده نکنید.

گل دهی: برگ عبایی گل‌های ریزی دارد که ارغوانی و فنجانی‌مانند است و روی سطح خاک و در قسمت تحتانی گیاه در اواخر تابستان ظاهر می‌شود.

تغذیه: در تابستان، هر دو هفته یک‌بار، می‌توان این گیاه را با ۳ گرم در لیتر کود مخصوص گیاهان آپارتمانی تغذیه کرد.

تعویض گلدان: هر ۳-۴ سال یک‌بار گلدان گیاه برگ عبایی را با یک گلدان بزرگتر تعویض نمایید.

خاک: خاک معمولی همراه با ماسه و تورب و کمی مواد آلی، خاک مطلوب  برای گیاه برگ عبایی است.

کاج مطبق به خاطر زیبایی ظاهری، طبقه طبقه بودن شاخه‌ها و همچنین برگ‌های سوزنی شکل و براقی که دارد مورد علاقه بسیاری از دوست داران گل و گیاه می‌باشد، و در بسیاری از محیط‌های اداری دیده می‌شود.

کاج مُطَبَّق نوعی کاج سوزنی است. زیستگاه اصلی کاج مطبق جزیره نورفک استرالیا است و به همین دلیل نام لاتین آن NORFOLK ISLAND PINE می‌باشد. رشد آن در محیط طبیعی زیاد است و حتی به 30 متر می‌رسد. ولی در آپارتمان به کندی رشد می‌کند و ارتفاع آن به 180 سانتی متر می‌رسد، به اکسیژن فراوان و تهویه هوای خوب احتیاج دارد و درجه حرارت بالا را تحمل نمی‌کند.

برای نگهداری و مراقبت این گیاه زیبا باید نکاتی را رعایت کرد، اولین موردی که باید به خاطر بسپارید این است که کاج مطبق در برابر سرما مقاوم نیست، این گیاه گرمسیری می‌باشد و نمی‌تواند دمای زیر یک درجه سانتیگراد را تحمل کند، به همین دلیل در بسیاری از کشورها خارج از منزل نمی‌توان کاشت. کاج مطبق می‌بایست به  دور از جریان هوای سرد نگهداری شود.

دومین نکته در مورد این گیاه این است که چون گیاهی گرمسیری می‌باشد، نیاز زیادی به رطوبت دارد. در تابستان هفته‌ای دو بار اسپری آب شود.

توجه داشته باشید که تامین رطوبت در زمستان نیز بسیار مهم است. زیرا در این فصل رطوبت داخل خانه به طور طبیعی و قابل توجهی کاهش می‌یابد. رطوبت را می‌توان با سینی سنگریزه در زیر گلدان، یا با دستگاه رطوبت‌ساز و یا از طریق اسپری آب به صورت هفته‌ای یک بار تامین کرد.

نکته دیگری که باید رعایت کنیم، این است که نوری که کاج مطبق دریافت می‌کند باید کافی باشد. این گیاه به چندین ساعت نور مستقیم و روشن احتیاج دارد، ولی از آفتاب مستقیم تابستانی باید محافظت شود. نور ملایم پنجره‌های جنوبی بهترین نور برای کاج مطبق می‌باشد.

کاج مطبق نور کامل غیر مستقیم و روشن را نیز می‌تواند تحمل کند.

بهترین زمان برای آبیاری وقتی است که سطح خاک رطوبت خود را از دست داده باشد. خاک درختچه را همیشه مرطوب نگه دارید، اما مراقب باشید که خاک خیس و گِل نباشد. برای آبیاری از آبی استفاده کنید، که با دمای محیط برابر باشد. برای هم دما شدن آب با محیط ظرف آب را به مدت چند ساعت در داخل محیط نگه دارید. علاوه بر هم دما شدن آب باعث از بین رفتن کلر نیز می‌شود. آب مقطر، آب باران و آب بدون کلر انتخاب بسیار خوبی است.

میزان آبیاری به اندازه‌ای باشد که آب از زیر گلدان خارج شود. سپس حتما زیر گلدانی را خالی کنید. ماندن آب در زیر گلدانی باعث جذب دوباره آب شده و این امر پوسیدگی ریشه را در پی خواهد داشت.

اما کوددهی و تغذیه کاج مطبق، در بهار و تابستان که فصل رشد گیاه می‌باشد از کود محلول در آب 20-20-20 (سه بیست) هر سه هفته یک بار به میزان نصف مقدار پیشنهاد شده در روی بسته استفاده کنید.

خاک مناسب برای کاج مطبق خاک سبک است. خاک سبک کمپوست یا ترکیبی از دو قسمت ماسه و سه قسمت خاکبرگ مناسب است.

به طور طبیعی پایین ساقه‌ها قهوه‌ای می‌شوند. ولی اگر این رنگ قهوه‌ای زیاد باشد و یا در تمام گیاه دیده شود، نشانه‌ای از کم آبی یا آبیاری بیش از حد می‌باشد. و البته دلیلی بر کم بودن رطوبت نیز می‌تواند باشد.

در صورتی که آبیاری ما بیش از حد باشد برگ‌های کاج می‌ریزند. و اگر رشد گیاه متوقف شده است، ریشه‌ها را بازدید کنید، و اگر از انتهای گلدان خارج شده است، اقدام به تعویض گلدان کنید. البته بهترین فصل برای تعویض گلدان بهار می‌باشد.

گرما و یا سرمای محیط باعث خمیدگی شاخه ها به سمت پایین می‌شوند. و کمبود رطوبت را هم بررسی کنید.

اگر برای آشپزخانه خود گیاهی مناسب می‌خواهید، ما گندمی را پیشنهاد می‌کنیم؛ گیاهی که در هوای آشپزخانه طاقت می‌آورد، نگهداری آن آسان است، ارزان‌قیمت است، رشد سریعی دارد و شاخه و برگ آن به صورت آویز به فضای اطرافتان چهره‌ای خاص می‌دهد.

برگ‌های کشیده، بلند، باریک و تیز این گیاه حالت آویزان دارد و منظره زیبایی به وجود می‌آورد. برگ‌ها به رنگ سبز روشن با نوارهای سفید موازی هستند. ارتفاع آن حدود 30 سانتیمتر است.

نور و دمای مورد نیاز برای گندمی: این گیاه به نور متوسط و غیر مستقیم نیاز دارد و بهتر است گندمی را نزدیک پنجره ولی به دور از نور مستقیم آفتاب قرار دهید. این گیاه نسبت به دمای پایین تا حدود صفر درجه مقاوم است.

آبیاری برای گیاه گندمی: در فاصله بین دو آبیاری خاک باید خشک شود. در دمای بالاتر از 15 درجه اسپری برگی را سه بار در هفته انجام دهید. در فصل تابستان می‌توان تعداد دفعات را بیشتر کرد.

خاک مناسب گیاه: مخلوط خاک باغچه، ماسه و کمپوست برای گندمی مناسب است.

تغذیه و کود دهی: کود دهی گیاه گندمی را در فصل بهار و تابستان به اندازه 2 گرم در لیتر و هر هفته یکبار انجام دهید.

نکاتی برای نگهداری از گیاه گندمی:

• گندمی رشد زیادی دارد و باید گلدان آن را حداقل سالی یکبار تعویض کنید.
• برای تمیز کردن برگ‌ها فقط از غبارپاشی آب استفاده کنید.
• از مواد براق‌کننده شیمیایی به هیچ وجه استفاده نکنید.
• گیاهی خریداری کنید که نوک برگ‌هایش سالم باشد.

گیاه پزشکی و درمان بیماری:

• گیاه از وسط و قسمت طوقه دچار پوسیدگی شده است: آبیاری را کم کنید.
• برگ‌ها لاغر، ضعیف و کمرنگ شده اند: درجه حرارت را پایین بیاورید.
• برگ‌ها نرم و شفاف شده‌اند: گیاه را به مکان گرم‌تر ببرید.
• رگه‌های روشن روی برگ در حال محو شدن هستند: گلدان را به مکان پر نورتر منتقل کنید.
• لکه قهوه‌ای روی برگ دیده می‌شود: از مواد شیمیایی برای تمیز کردن برگ‌ها استفاده نکنید.
• برگ در قسمت نوک قهوه‌ای می‌شود: آبیاری را بیشتر کنید یا از اشعه مستقیم آفتاب دور کنید.
• گیاه ضعیف و برگ‌ها پژمرده اند: تغذیه و کوددهی انجام دهید.
• از بین رفتن لبه‌های برگ ناشی از خوردن برگ توسط حشرات: از حشره‌کش تماسی استفاده کنید.
• زیر برگ‌ها تار عنکبوت گرفته است و برگ‌ها طوسی رنگ شده اند: کنه قرمز ریز را با سم مخصوص نابود کنید.

تکثیر گندمی: گیاه گندمی را می‌توانید از طریق تقسیم بوته و خوابانیدن گیاهچه‌ها تکثیر کنید. برای تقسیم بوته، زمانی که گلدان را در فصل بهار تعویض می‌کنید، می‌توانید قسمت‌های مختلف گیاه که هرکدام ریشه کامل دارند را در گلدان‌های مجزا بکارید.
گیاهچه‌ها بر روی ساقه‌های بلند گلدهنده که سن بیشتری دارند به وجود می‌آیند. این گیاهچه‌ها را با روش خوابانیدن بر روی سطح خاک در گلدان ریشه دار کنید. تا زمانی که گیاهچه‌ها ریشه‌دار نشده اند، آنها را از گیاه مادری جدا نکنید. برای این روش از تکثیر زمان مناسب فصل بهار و تابستان است.

جنس کالانکوا یا کالانکوئه بیشتر از ۱۰۰ گونه گیاه را شامل می‌شود، اما تنها تعداد اندکی از آنها رایج و شناخته شده هستند. این ساکولنت محبوب، بومی مناطق خشک و بی آب و علف است. اخیرا گونه‌های هیبریدی از این گیاه پرورش داده شده که به خاطر شکل برگ‌ها و گل‌هایشان بسیار محبوب هستند. مانند خیلی از گیاهان، کالانکوا هم کالای اصلی گلفروشی‌ها است. گل‌های کالانکوا در رنگ‌های سفید، زرد، قرمز، صورتی، نارنجی و … قابل یافت هستند.

کالانکوا با توجه به طول روز و تعداد ساعاتی که نور دریافت می‌کند گل می‌دهد، خوشبختانه گیاهی ست روز کوتاه، پس در فصل زمستان از دیدن گل‌های رنگارنگش غرق لذت می‌شوید. مانند بسیاری از ساکولنت‌ها پرورش کالانکوا هم آسان است فقط حواس‌تان به آبیاری آن، بخصوص در فصل زمستان، باشد.

نیاز‌های گیاه کالانکوا

با رعایت موارد ذکر شده در پایین گیاه‌تان را شاداب و پر گل نگه می‌دارید.
نور: این گیاه مکانی روشن و آفتابی را می‌پسندد بخصوص در تابستان که فصل رشد و فعالیت گیاه است. سعی کنید در زمستان گیاه را رو به روی پنجره جنوبی قرار دهید تا حداکثر استفاده از آفتاب را داشته باشد.
آبیاری: در تابستان گیاه را به طور منظم آبیاری کنید و اجازه دهید سطح خاک در بین دو آبیاری خشک شود. در زمستان آبیاری را کاهش دهید و تا خشک شدن کامل خاک گلدان آبیاری مجدد را انجام ندهید. در زمستان رطوبت معمول خانه برای رشد گیاه مناسب است. برای تشخیص زمان آبیاری مجدد می‌توانید از برگ‌ها هم کمک بگیرید و در صورت بروز علائم تشنگی در آنها به گیاه آب بدهید.
دما: کالانکوا هوای گرم را دوست دارد پس آن را از معرض بادهای سرد بخصوص باد کولر دور نگه دارید. این گیاه دمای کمتر از ۱۴ درجه سانتی گراد را تحمل نمی‌کند پس در زمستان‌ها حسابی حواس‌تان به درجه حرارت محیط باشد.
خاک: مخلوط خاک‌های آماده گلدان برایش قابل قبول است. توجه کنید که این گیاه به خاکی با زهکشی مناسب نیاز دارد پس به بافت خاک‌ گلدانی که می‌خواهید تهیه کنید دقت داشته باشید.
تغذیه: در تابستان هر ۲ هفته یک بار گیاه را کود دهی کنید. هم می‌توانید از مخلوط کودهای مایع استفاده کنید و هم از گرانول‌ها و قرص‌هایی که مواد مغذی را به تدریج در خاک آزاد می‌کنند.

تکثیر کالانکوا

بسیاری از گونه‌های کالانکوا (مانند گیاه اشک تمساح) در لبه برگ‌هایشان گیاهچه‌های کوچکی تشکیل می‌دهند و در واقع زنده زا هستند. هر کدام از گیاهچه ها در صورت کاشته شدن در گلدان گیاه واحدی را تشکیل می‌دهند. اکثر کالانکوا های دیگر هم از طریق قلمه ساقه و برگ قابل تکثیر هستند.برای تکثیر به روش قلمه ساقه، در ابتدای فصل رشد ساقه‌ای به طول چند سانتی متر (حدودا ۵ الی ۷ سانتی متر) از یکی از سر شاخه‌های گیاه ببرید و آن را درون خاکی مرطوب با زهکشی خوب قرار دهید و در محیطی گرم بگذارید. می‌توانید روی گلدان‌های قلمه‌تان را با کیسه پلاستیکی بی رنگ و شفاف بپوشانید تا شانس ریشه دار شدن قلمه‌ها بیشتر شود و فضای اطراف‌شان هم مرطوب بماند. برای قلمه برگ ابتدا برگی با اندازه و سن متوسط (نه خیلی پیر و نه خیلی جوان) را به همراه دمبرگ از گیاه جدا کنید، آن را در خاکی با زهکشی خوب قرار دهید و تا زمان ظهور جوانه‌های جدید خاک را مرطوب نگه دارید.

چند نکته

کالانکوا آسان نگهداری می‌شود و علاوه بر آن مزیت دیگری هم دارد، گل‌هایش. گل‌های کالانکوا می‌توانند مدت زمان زیادی روی گیاه باقی بمانند. بسیاری از افراد بعد از گل دهی و خشک شدن گل‌ها گیاه را دور می‌اندازند! کالانکوا گیاهی چند ساله است پس بعد از خشک شدن گل‌های گیاه به راحتی آنها را جدا کنید و مراقبت‌های معمول گیاه را از سر بگیرید. باغبانان حرفه‌ای، با تنظیم طول روز، کالانکوا را مجبور به گلدهی در تمام طول سال می‌کنند.

انواعی از کالانکوا ها می توانند در سبد کاشته شوند و آویزان بمانند. اگر به گیاهان آویز علاقه‌مندید می‌توانید آنها را تهیه کنید. آخرین و مهم ترین نکته: چند وقت یک بار گیاه را برای وجود آفات بررسی کنید. آفاتی مانند کنه عنکبوتی، شپشک ها، شته ها و سپر داران آفات رایج گیاهان خانگی هستند که با تشخیص به موقع کنترل‌شان آسان تر می‌شود.

برگ‌های  براق و چرمی، ویژگی خاص گیاه فیکوس است.  فیکوس درختچه‌ای زیبا است که نگهداری و تکثیر آن در محیط آپارتمان به راحتی امکان‌پذیر است. قلمه زدن فیکوس مهمترین راه ازدیاد این گیاه است؛ در اواخر فصل بهار، قلمه‌های ۱۵ سانتی‌متری یک تا دو برگی از ساقه‌های گیاه تهیه کنید و قلمه‌ها را در کوکوپیت و پرلایت در محیطی با دما و رطوبت کافی بکارید. فیکوس یک گیاه آپارتمانی به صورت درختچه است که در صورت وجود شرایط مناسب محیطی، ارتفاع آن تا چند متر نیز می‌رسد. تکثیر و نگهداری فیکوس بسیار آسان است. قلمه زدن گل فیکوس کار دشواری نیست.

نحوه تکثیر و قلمه زدن فیکوس

اصلی‌ترین راه تکثیر فیکوس، قلمه زدن این گیاه است. بهترین زمان برای قلمه زدن فیکوس، اواخر بهار و اوایل تابستان است. مراحل قلمه زدن فیکوس به شرح زیر است: گیاه مادری سالم و بدون آفت فیکوس را انتخاب کنید و قلمه‌ای به طول ۱۵ سانتی‌متر از ساقه گیاه جدا کنید. برای جدا کردن قلمه از قیچی یا چاقوی تیز که قبلا ضد عفونی کرده‌اید، استفاده کنید. قلمه را می‌توانید هم از طول ساقه و هم از انتهای ساقه تهیه کنید. توجه داشته باشید که تعداد برگ‌های ساقه‌ای که برای گرفتن قلمه انتخاب کرده‌اید، باید کم باشد تا بیشتر انرژی گیاه صرف ریشه‌زایی شود.

اگر ساقه مورد نظر برگ زیادی دارد، برگ‌ها را جدا کنید تا فقط یک تا دو برگ بر روی ساقه بماند. دقت کنید، قسمت پایین قلمه‌ها (قسمتی که در خاک قرار می‌گیرد) باید بدون برگ باشد. بعد از جدا کردن ساقه، شیره‌ای سفید رنگ از انتها و از تمامی قسمت‌هایی که برش خورده‌اند بیرون می‌آید. از همین رو توصیه می‌شود قبل از قلمه زدن فیکوس و کاشت آن در گلدان، قلمه‌ها را به مدت نیم ساعت در آب بگذارید تا جریان شیره متوقف شود. قراردادن انتهای قلمه در هورمون ریشه‌زایی نیز به ریشه‌دار شدن سریع‌تر گیاه کمک خواهد کرد. قلمه‌ها را در بستری سبک و حاصلخیز شامل مخلوطی از کوکوپیت و پرلیت یا خاکبرگ و شن بکارید.

بعد از قلمه زدن فیکوس، بستر کشت را کاملا آبیاری کنید. قلمه‌ها را در محیطی با دمای ۲۵ تا ۲۷ درجه سانتی‌گراد و رطوبت بالا دور از تابش مستقیم خورشید نگهداری کنید. سطح گلدان را می‌توانید با پلاستیک شفاف بپوشانید و چند سوراخ برای تهویه در آن ایجاد کنید. این کار باعث می‌شود تا شرایط گلخانه‌ای و رطوبت بالاتری برای گیاه ایجاد شود. زمانی که گیاه ریشه‌دار شد و اولین جوانه‌های برگ جدید برای ساقه ظاهر شد، می‌توانید قلمه‌ها را به گلدان اصلی منتقل کنید.

شرایط محیطی مورد نیاز نگهداری فیکوس

برای نگهداری فیکوس در منزل لازم است از شرایط محیطی مناسب برای نگهداری این گیاه اطلاع داشته باشید. شرایط نگهداری فیکوس در منزل شامل موارد زیر می‌شود:

خاک: مناسب‌ترین خاک برای کاشت و قلمه زدن فیکوس، خاک گلدانی با مخلوطی از کمپوست و همچنین مخلوط خاک معمولی + خاکبرگ + پیت‌ماس است. برای خروج آب اضافی، خاک باید زهکشی مناسبی داشته باشد.

آبیاری: نیاز گیاه فیکوس به آب متوسط است و بسته به درجه حرارت محیط یک تا دو بار در هفته آبیاری کفایت می‌کند. توجه داشته باشید که هنگام آبیاری، خاک گلدان غرقاب نشود، لازم است در فاصله بین دو آبیاری، سطح خاک کاملا خشک شده باشد. توصیه می‌کنیم برای آبیاری گیاه از آب ولرم استفاده کنید و زمانی که دمای هوا بالاست، برگ‌ها را مه‌پاشی کنید.

دما: دمای ایده‌آل برای نگهداری فیکوس در آپارتمان درجه حرارت بین ۱۵ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد است، اما بهترین دما برای رشد فیکوس ۲۵-۲۰ درجه سانتی‌گراد است. بهتر است بدانید که تغییرات ناگهانی دمای محیط، موجب ریزش برگ‌های فیکوس خواهد شد.

نور: فیکوس برای رشد به نور کافی خورشید نیاز دارد. قرار دادن فیکوس در سایه کامل یا در آفتاب مستقیم به رشد گیاه صدمه خواهد زد. نور شدید موجب بی‌رنگ شدن برگ‌ها و نور کم باعث ریزش برگ‌های گیاه فیکوس می‌شود.

کوددهی: استفاده از کود مایع یا کودهای جامد مخصوص گیاهان آپارتمانی که با آب مخلوط شده باشد، به رشد بهتر گیاه و شاداب ماندن برگ‌ها کمک خواهد کرد. در صورتی که گیاه فیکوس شما بزرگ است دو هفته یکبار و در صورتی که گیاه جوان و کوچک است، هر ماه یک مرتبه کوددهی را انجام دهید.

تمیز کردن برگ‌ها: برای تمیز کردن برگ فیکوس، برگ‌ها را به آرامی با پارچه پنبه‌ای و یا اسفنج مرطوب تمیز کنید. این کار به تامین رطوبت مورد نیاز گیاه و پیشگیری از حمله آفات به گل‌ها، کمک خواهد کرد.

آفات و بیماری‌ها: کنه تار عنکبوتی، شپشک، نماتد گره ریشه، تریپس، لکه برگی باکتریایی و قارچی از جمله آفاتی هستند که به این گیاه حمله می‌کنند. برای مبارزه با این آفات می‌توانید از سموم سیستماتیک استفاده کرد.

تعویض گلدان: گیاه فیکوس رشد سریعی دارد؛ بنابراین لازم است، هر سال در فصل بهار یا اوایل تابستان گلدان گیاه را یک سایز بزرگ‌تر کنید. گلدانی انتخاب کنید که حداکثر ۵ سانتی‌متر در قطر و در ارتفاع بدنه، از گلدان قبلی بلندتر باشد. گلدان انتخابی نباید از گلدان قبلی خیلی بزرگ‌تر باشد. نکته مهم: اگر گیاه فیکوس بیش از حد بزرگ شده باشد، طوری که عوض کردن گلدان را برای شما دشوار کرده است، توصیه می‌کنیم تنها خاک سطح گلدان را با خاک تازه و غنی از مواد غذایی عوض کنید.

نگهداری سانسوریای رنگی:

شاید گیاهان کاکتوس‌واری که مانند نیزه‌های رنگی هستند نظر شما را هم به خود جلب کرده باشند. این گیاهان گونه‌ای از سانسوریا هستند و به تازگی در مغازه‌ها به فروش می‌رسند، البته پارچه‌های پلاستیکی رنگی که برای زیبایی بر آنها کشیده می‌شود، عمر گیاه را کم می‌کند.‌ این کاکتوس‌ها معمولاً به رنگ‌های قرمز، آبی، زرد، نارنجی، مشکی، سفید، سبز و سایر رنگ‌ها هستند. در نگاه اول به نظر ‌می‌رسد که این رنگ طبیعی گیاه ‌می‌باشد ولی این تنها رنگ مصنوعی مخصوصی است که برای زیبایی و فروش بیشتر با دستگاه مخصوص زده شده است. خاصیت این رنگ به گونه‌ای است که با بزرگ شدن گیاه رشد ‌می‌کند و به اصطلاح کش ‌می‌آید. قیمت سانسوریا رنگی در بازار متفاوت است و به اندازه آن بستگی دارد. اکثر این سانسوریاهای رنگی وارداتی هستند و از کشورهایی مانند هلند از طریق مرز ترکیه و عراق به صورت قاچاق وارد کشور ‌می‌شود. این نوع سانسوریا در واقع همان سانسوریا نیزه‌ای یا سانسوریا لوله‌ای (نیزه آفریقایی) است که رنگ شده است.

آبیاری: این گیاه مانند سایر ساکولنت‌ها و کاکتوس‌ها به بی‌آبی مقاوم است و در فصل رشد به هفته‌ای یک بار آبیاری نیاز دارد. در فاصله بین دو آبیاری باید اجازه دهید خاک گلدان کامل خشک شود.

خاک: خاک سبک با زهکش مناسب با ترکیبی از ماسه و پیت ماس و کوکوپیت مناسب این گیاه ‌می‌باشد.

کوددهی: در فصل رشد ‌می‌توان از کودهای npk ازت پایین هر ماه یک بار استفاده کرد.

تکثیر سانسوریا رنگی: تکثیر از طریق برگ، بذر و پاجوش ‌می‌باشد.

نور: سانسوریا رنگی به نور زیاد البته فیلتر شده نیاز دارد. در اثر کمبود نور ساقه‌های آن باریک و کم رنگ می‌شود.

بیماری‌ها: سانسوریای رنگی بسیار مساعد پوسیدگی ریشه ‌می‌باشد که در آبیاری آن باید بسیار دقت کنید. کف گلدان حتماً سوراخ‌هایی برای خروج آب داشته باشد. همچنین بیماری‌های قارچی این گیاه را مورد حمله قرار ‌می‌دهند که ‌می‌توان از قارچ‌کش‌های مانکوزب استفاده کرد. از نشانه‌های بیماری‌های قارچی زرد شدن ساقه‌ها و برگ‌ها پوسیدگی ریشه و تغییر رنگ در ساقه و بدنه گیاه ‌می‌باشد.

گیاه پاچیرا یا درخت پول

پاچیرا به عنوان درخت پول و یا درخت شانس شناخته می‌شود و در فرهنگ و سنت چین این گیاه برای رشد، پیشرفت و کسب درآمد بسیار مهم است و در بیشتر مغازه‌ها و اداره‌ها دیده می‌شود.

پاچیرا یا درخت پول با نام علمی‌“Pachira Aquatica” بومی‌آمریکای مرکزی و شرق آسیا است. نگهداری آن در منزل بسیار راحت است و می‌توان آن را در جاهای کم نور و یا با نور متوسط نگهداری کرد.

این گیاه آپارتمانی زیبا و گران‌قیمت جزو گیاهان صادراتی تایوان هست و مردم در کل جهان به خاطر اعتقاد به خاصیت فنگ‌شویی این گیاه از آن استقبال می‌کنند.

این گیاه بسیار سریع رشد می‌کند و دارای برگ‌های سبز تیره با حالت کشیده و پنجه مانند است. ساقه‌های صاف، بلند و مرتجع آن که اغلب به خاطر زیباتر شدن بافته می‌شوند چشم هر بیننده‌ای را می‌نوازد.

شاید بتوان گفت پاچیرا گیاهی کم توقع است. آب کم و نور غیرمستقیم پشت شیشه از نیازهای آن است.

نیازها و نگهداری پاجیرا:

آبیاری: در زمستان هفته‌ای یکبار و در تابستان هفته‌ای دوبار نیاز به آبیاری دارد. توجه کنید که در زمان آبیاری آب روی ساقه نریزد که باعث ایجاد بیمار پوسیدگی ساقه می‌شود.

از آبیاری بیش از اندازه نیز پرهیز کنید و دقت داشته باشید که بین دو آبیاری سطح خاک شود آبیاری بیش از اندازه باعث زردی و سیاهی نوک برگ‌ها می‌شود.

رطوبت: نیاز رطوبتی این درخت خوش‌یمن را با قرار دادن یک سینی حاوی سنگریزه و آب در زیر گلدان و همچنین اسپری کردن آب دو روز یکبار برطرف کنید، حداقل رطوبت مورد نیاز آن پنجاه درصد است.

نور: در محیط کم نور و سایه‌مانند، مثل گوشه اتاق پذیرایی یا لابی هتل و رستوران و دفتر کار بسیار خوب رشد می‌کند و پنجره‌های شرقی بهترین مکان از نظر رفع نیاز نوری این گیاه زیباست.

در واقع میزان نور مورد نیاز برای این گل تا حد متوسط است و حتی اگر تا سه روز در سایه باشد مشکلی برای آن پیش نمی‌آید.

دما: بهترین دما برای رشد گل پاچیرا ۱۶ تا ۲۴ درجه سانتی‌گراد است.

خاک: خاک مناسب برای رشد گل پاچیرا ترکیب پیت‌ماس یا خاک‌های هلندی با پرلیت به صورت ۶۰ به ۴۰ به نفع پرلیت برای تهویه مناسب و زهکشی کافی است. از خاک کمپوست استفاده نکنید زیرا سفت است و باعث نگه داشتن آب می‌شود.

کوددهی: ماهی یک بار تغذیه با کود کامل برای این گیاه کافی است.

تعویض گلدان پاچیرا: معمولا خیلی دیر به دیر نیازمند تعویض گلدان است. بهترین زمان برای تعویض خاک پاچیرا و گلدان پاچیرا به یک سایز بزرگتر در زمانی است که گیاه کمی ‌به خواب رفته باشد، یعنی از اواخر پاییز تا اواخر زمستان. از آنجا که در این موقع سال پاچیرا رشد قابل توجهی ندارد و به حالت سکون در آمده است، به‌راحتی می‌توان به تعویض خاک اطراف ریشه و گلدان اقدام کرد.

روشهای ازدیاد و تکثیر پاچیرا:

تکثیر از طریق بذر: ۲۴ تا ۴۸ ساعت بذر را در آب ولرم قرار دهید، سپس در خاکی نرم و مرطوب به عمق ۱ سانت بکارید و روی لبه گلدان را به وسیله پلاستیکی شفاف کاور کنید. گلدان را در اتاقی روشن با دمای ۲۴ درجه قرار دهید و منتظر سبز شدن آن باشید. بعد از سبز شدن کاور را بردارید و گلدان را به کنار پنجره شمالی انتقال دهید.

تکثیر از طریق قلمه: ساقه‌های جدید را در آخر پاییز جدا کنید طوری که حداقل ۲ گره داشته باشند و در پرلیت یا پیت‌ماس فرو کنید. بعد از ریشه‌دهی آن را به گلدان شماره ۶ حاوی خاکی سبک و پر انرژی انتقال دهید.

نکته: در فاصله دو آبیاری سطح خاک باید کمی‌مرطوب باشد ولی خاک نباید باتلاقی شود. بسته بودن زهکش و زیاده‌روی در آبیاری موجب بیماری قارچی و پوسیدگی می‌شود.